To ίδιο χιλιοπαιγμένο σήριαλ που παρακολουθούμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή στην ελληνική εκπαίδευση «προβάλλεται» και πάλι αυτόν τον Σεπτέμβριο. Τα σχολεία άνοιξαν μέσα σε τυμπανοκρουσίες και υπουργική αυταρέσκεια ότι «όλα είναι έτοιμα» για να αποδειχθεί, ύστερα από μόλις μερικές ημέρες μαθημάτων, ότι η ετοιμότητα για το υπουργείο Παιδείας είναι μία έννοια μάλλον σχετική. Μπορεί βέβαια να άλλαξε ο υπουργός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια (Πιερρακάκης αντί Κεραμέως), αλλά ως γνωστόν, όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλο τα ίδια μένουν...
Κενά, κενά, κενά
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαίρεται ότι η κυβέρνησή του ήταν η πρώτη που έκανε προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών μετά τα μνημονιακά χρόνια. Λέει τη μισή αλήθεια, διότι η άλλη μισή έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι προσλήψεις των μόνιμων ίσα-ίσα που καλύπτουν τις συνταξιοδοτήσεις. Κατά το καλοκαίρι, λοιπόν, βγήκαν στη σύνταξη περίπου 3.500 εκπαιδευτικοί και προσλήφθηκαν άλλοι τόσοι. Διαφορά, δηλαδή, μηδέν. Ποιοι θα καλύψουν τα χιλιάδες κενά που προκύπτουν στο ωρολόγιο πρόγραμμα σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Μα φυσικά οι αναπληρωτές, τα γνωστά κορόιδα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Η σχολική χρονιά άρχισε με σχεδόν 19.000 συνολικά κενές θέσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε όλα τα σχολεία της χώρας. Δεν διαβάσατε σχεδόν πουθενά ότι τα κενά είναι 6.000 περισσότερα σε σχέση με πέρυσι, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα βόλευε καθόλου το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχίας. Τα κενά, δε, εντοπίζονται σε όλες τις ειδικότητες των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και στους δασκάλους της πρωτοβάθμιας, γεγονός που καταδεικνύει και το μέγεθος του προβλήματος.
Σημειωτέον ότι τα παραπάνω νούμερα προκύπτουν από υπολογισμούς των εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων και των κατά τόπους συλλόγων των εκπαιδευτικών, αφού το υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε, για μία ακόμη φορά, να δώσει στη δημοσιότητα τα σχετικά στοιχεία. Η τακτική της Νίκης Κεραμέως συνεχίζεται έτσι και επί των ημερών του Κυριάκου Πιερρακάκη.
Διορισμοί ακόμα και τον Μάρτιο
Θα πει κανείς «οκ, δεν προσλήφθηκαν όλοι οι εκπαιδευτικοί τώρα, αλλά υπάρχουν και άλλοι κύκλοι προσλήψεων, άρα τα κενά μπορεί να καλυφθούν τους επόμενους μήνες». Πράγματι, αυτή είναι η συνταγή που ακολουθείται τα πολλά τελευταία χρόνια με δύο μεγάλους χαμένους. Τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που δεν μπορούν να έχουν δουλειά καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής σεζόν και τους μαθητές που δεν προλαβαίνουν να καλύψουν τα κενά στην ύλη, εφόσον εκπαιδευτικοί σε μαθήματα-κλειδί (όπως τα μαθηματικά για παράδειγμα) προσλαμβάνονται Νοέμβριο και Δεκέμβριο μήνα.
Το υπουργείο Παιδείας άφησε να διαρρεύσει ότι θα πραγματοποιήσει τον επόμενο κύκλο προσλήψεων στις αρχές του Οκτώβρη. Προσώρας δεν υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση που να επιβεβαιώνει αυτή την πληροφορία και όπως κάθε χρόνο εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Την ίδια ώρα, βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση καμώνεται ότι κάνει... οικονομίες. Για παράδειγμα, δεν προσέλαβε πολλούς από τους αναπληρωτές την 1η του μηνός, αλλά στις 4, ακόμη και στις 7, για να «κερδίσει» μερικά μεροκάματα. Είναι, άλλωστε, σαφές ότι ο κύριος λόγος που το σύνολο των προσλήψεων δεν γίνεται έγκαιρα, είναι η ελλιπής χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, κάτι που επιβεβαιώνει ότι η λιτότητα καλά κρατεί ακόμα και στα μεταμνημονιακά χρόνια. Φέτος, παράλληλα, υπάρχει και η δικαιολογία της κάλυψης του κόστους των πλημμυρών.
«Σκοτώνουν» την παράλληλη στήριξη
Ο θεσμός του εκπαιδευτικού της παράλληλης στήριξης που βοηθάει μαθητές με μαθησιακές και άλλου είδους δυσκολίες κατά τη διάρκεια του μαθήματος, φαίνεται ότι αποτελεί πολυτέλεια για την ελληνική πολιτεία. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι από τις μέχρι στιγμής προσλήψεις δεν καλύπτεται ούτε καν το 50% των αναγκών, την ώρα μάλιστα που οι διαγνώσεις για μαθησιακές δυσκολίες κάθε χρόνο αυξάνονται, αφού τα κατά τόπους ΚΕΔΑΣΥ δείχνουν ότι κάνουν δουλειά σε βάθος.
Δημιουργείται έτσι το εξής πρόβλημα: Ενώ το πρωτόκολλο προβλέπει ότι κάθε εκπαιδευτικός προσφέρει τις υπηρεσίες του μόνο σ' έναν μαθητή ανά τάξη, εκ των πραγμάτων ο δάσκαλος ή ο καθηγητής αναγκάζεται να το κάνει για περισσότερους, αφού δεν υπάρχει κάλυψη. Αυτό, όπως γίνεται αντιληπτό, μειώνει την ποιότητα των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών, εξοντώνει το προσωπικό και αφήνει χωρίς ουσιαστική βοήθεια μαθητές που την έχουν απόλυτη ανάγκη.
Παρατηρείται, δε, και το επίσης εξοργιστικό φαινόμενο. Μαθητές που χρειάζονται ταυτόχρονα τόσο σχολικό νοσηλευτή (πχ διαβητικός) και εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης καλούνται να επιλέξουν έναν από τους δύο! Η συγκεκριμένη επιλογή (που φυσικά δεν προβλέπεται) βάζει τους γονείς ή τους κηδεμόνες του παιδιού σ' ένα τρομερό δίλημμα. Να επιλέξουν τον νοσηλευτή που εγγυάται την ομαλή συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής του παιδιού τους ή τον εκπαιδευτικό που θα συμβάλλει στη σχολική του πρόοδο; Το φαινόμενο παρατηρήθηκε και καταγράφηκε πέρυσι σε νησί του Β. Αιγαίου, αλλά παρά την ενημέρωση των υπευθύνων η κατάσταση δεν άλλαξε.
Πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο
Σε ό,τι αφορά την προσπάθεια εξασφάλισης στέγης από τους εκπαιδευτικούς που διορίζονται σε τουριστικά μέρη της χώρας, η κατάσταση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. Κατοικίες ελεύθερες με ...φυσιολογικά ενοίκια δεν υπάρχουν τον Σεπτέμβριο, ούτε και τον Οκτώβριο σε αρκετά μέρη. Οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να ακολουθήσουν λύσεις ανάγκης. Νοικιάζουν δωμάτια ξενοδοχείων με την ημέρα, υποχρεώνονται να μισθώσουν κατοικίες με τεράστια ενοίκια για τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, προχωρούν σε συγκατοίκηση των δύο, πολλές φορές και των τριών. Μερικοί από τους δήμους βοηθούν, άλλοι αδιαφορούν πλήρως και η κεντρική διοίκηση παίζει τον ρόλο του Πόντιο Πιλάτου. Νίπτει τας χείρας της. Και όταν διαπιστώνει ότι κάποιος φουκαράς αναπληρωτής αρνήθηκε την τοποθέτηση, τον πετάει εκτός πινάκων για δύο χρόνια προς... συμμόρφωση. Έτσι γίνονται οι σωστές δουλειές...
Ειρήσθω εν παρόδω το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί των τουριστικών περιοχών, αναμένεται να το αντιμετωπίσουν όσοι προσληφθούν στη Θεσσαλία, όπου πολλές κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς λόγω των πρόσφατων πλημμυρών.
Ιδιωτικά σχολεία: ευγονική αλά γκρέκα
Τα ιδιωτικά σχολεία από την πλευρά τους συνεχίζουν να πορεύονται στον δρόμο της απόλυτης επιχειρηματικότητας και του κέρδους (τι επιχειρήσεις θα ήταν αλλιώς;). Τα φαινόμενα εκδίωξης μαθητών με μέτριες σχολικές επιδόσεις ή ακόμα και ΑΜΕΑ μαθητών (πχ παιδιών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού) προκάλεσαν την αντίδραση της Συνηγόρου του Παιδιού, Θεώνης Κουφονικολάκου. Με επιστολή της στο υπουργείο Παιδείας στις 26 Ιουλίου, η κα Κουφονικολάκου γνωστοποίησε ότι κάθε είδους εκδίωξη μαθητή για λόγους επίδοσης και κάθε απροθυμία εγγραφής ΑΜΕΑ μαθητή είναι παράνομη, αφού παραβιάζει αφενός την ελληνική νομοθεσία και αφετέρου τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η δημοσίευση της εν λόγω επιστολής (που δεν έχει απαντηθεί ακόμα) συνέπεσε με την αποκάλυψη περίπτωσης άρνησης ιδιωτικού σχολείου να εγγράψει παιδί που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού στο γυμνάσιό του (ενώ στο δημοτικό ο μαθητής φοιτούσε στο ίδιο σχολείο). Οι γονείς του παιδιού προσέφυγαν στα δικαστήρια και σε πρώτη φάση δικαιώθηκαν, αφού εξασφάλισαν προσωρινή διαταγή του δικαστή που αναγκάζει τη διεύθυνση του σχολείο να εγγράψει κανονικά το παιδί για λόγους που έχουν να κάνουν με την ομαλή ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη και ένταξή του στο σύνολο. Η δίκη για την εν λόγω πολύ σοβαρή υπόθεση αναμένεται να διεξαχθεί τον προσεχή Δεκέμβριο.