Οι εκλογές της Κυριακής 24ης Σεπτεμβρίου θα είναι η μεγάλη καμπή όχι μόνο για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και όλου του προοδευτικού χώρου. Θα ήταν λάθος να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιας και οι συνέπειες της εκλογής θα συμπαρασύρουν αναπόδραστα ευρύτερες πολιτικές ανακατατάξεις.
Το αποτέλεσμα της εκλογικής μάχης ανάμεσα στην Έφη Αχτσιόγλου και τον Στέφανο Κασσελάκη θα καθορίσει ποια αντιπολίτευση θέλουμε απέναντι στον Μητσοτάκη, με τι αξιακό πλαίσιο, αλλά και στη βάση ποιων εναλλακτικών πολιτικών.
Η χώρα έχει ανάγκη μια σύγχρονη πρόταση εξουσίας, που θα οικοδομεί σε ό,τι καλύτερο έχει προσφέρει ο προοδευτικός χώρος στην Ελλάδα. Αλλά έχει ανάγκη και ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία και τις ανάγκες της με στιβαρό προοδευτικό πρόγραμμα και προτάσεις πολιτικής που θα απαντούν στις αγωνίες και τις ανάγκες ενός λαού που συνεχίζει να πλήττεται από τη διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από Μεσσίες με αστραφτερό χαμόγελο και απουσία πολιτικών θέσεων. Έχει σίγουρα ανάγκη από ανανέωση, αλλά και από εμπειρία, τεχνοκρατική επάρκεια, αλλά και πολιτικό σχέδιο, προοδευτικές θέσεις, σχέδιο που θα ξαναφέρει το κόμμα στην κυβέρνηση. Χρειάζεται ένα νέο πρόσωπο, αλλά με ιστορία στους αγώνες, με ιστορικό βάθος, με γνώση, με ευαισθησία σε αυτά που δοκίμασαν την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Η πολιτική δεν μπορεί να γίνεται μόνο με συνθήματα, γενικόλογες υποσχέσεις και απουσία περιεχομένου. Χρειάζεται καθαρές θέσεις με ποιους πολιτεύεσαι, για ποιους πολιτεύεσαι.
Η αλλαγή δεν θα γίνει με υπονοούμενα, συκοφαντίες, κατασκευασμένα σενάρια και δολοφονία χαρακτήρων. Όταν η υπεράσπιση του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι παρά το πρόσχημα για χτυπήματα κάτω από τη μέση, μετατρέπεται σε κοινή εργαλειοποίηση. Η αλλαγή, αναγκαία και επιβεβλημένη, δεν μπορεί να είναι συνάθροιση ετερογενών προσωπικοτήτων από τα παλιά, ορισμένες εκ των οποίων όχι με την Αριστερά, αλλά ούτε με τον προοδευτικό χώρο δεν έχουν σχέση. Η αλλαγή δεν γίνεται με τη συνειδητή απουσία θέσεων στα κρίσιμα θέματα. Ο άξονας Αριστερά – Δεξιά, όσο κι αν ορισμένοι επιχειρούν να τον βγάλουν από το κάδρο, είναι υπαρκτός και πιο σημαντικός από ποτέ.
Όχι λοιπόν σε επιλογές που προωθούν μια αντίληψη χυλού, όπου συνειδητά η πολιτική αντιπαράθεση μετατρέπεται σε θέαμα, σ’ ένα είδος video game.
Αυτή δεν είναι μόνο η στιγμή για διαπιστώσεις μιας νέας πραγματικότητας. Αλλά και για μια μεγάλη προσπάθεια που θα κορυφωθεί την Κυριακή προς υπεράσπιση της Πολιτικής, της αριστερής, προοδευτικής πρότασης, αλλά και μιας παρέμβασης με πολιτικό περιεχόμενο και με ουσία.
Για πολλούς από μας είναι ανάγκη αυτή τη στιγμή με την ψήφο μας την Κυριακή να αντισταθούμε στην κούφια επικοινωνία, τη συκοφαντία, τη διαδικτυακή λάσπη. Να στηρίξουμε την πίστη μας σε μια Αριστερά συμπεριληπτική, που μπορεί να απευθυνθεί σε κάθε προοδευτικό πολίτη και θα μπορέσει να αποτελέσει ένα ανάχωμα στην λαίλαπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και μια ρεαλιστική πρόταση αλλαγής.
Είναι τελικά μια μάχη για ποια προοδευτική παράταξη θέλουμε, ποιο μονοπάτι θα περπατήσουμε τα επόμενα χρόνια και ποιον εμπιστευόμαστε να οδηγήσει ξανά την Αριστερά στη διακυβέρνηση του τόπου.