Είναι πιο δύσκολος αντίπαλος ο Νίκος Χαρδαλιάς –κατά δήλωσή του στρατιώτης του Μητσοτάκη– από τον Πατούλη; Εσείς σε ποιον δηλώνετε «υποταγή»;
Ο κ. Χαρδαλιάς κατά την παροιμία «μαρτυράει χωρίς ξύλο»… Σπεύδει να δηλώσει στρατιώτης του Μητσοτάκη, επιβεβαιώνοντας πως βλέπει την περιφέρεια Αττικής σαν κομματικό βραχίονα του κυβερνώντος κόμματος. Παλιά ζητούσαμε να μην είναι τα συνδικάτα και οι δήμοι «ιμάντας μεταβίβασης της γραμμής του κόμματος». Από αυτό που διεκδικούσε πριν 40 χρόνια η Αριστερά, γυρίσαμε πίσω. Το επαναφέρει σαν παράσημο σήμερα η Δεξιά. Το ζήτημα, όμως, είναι να καταλάβουμε επιτέλους τη σημασία των αυτοδιοικητικών εκλογών. «Τι μπρόκολα, τι λάχανα», δεν το πιστεύω, στοίχισε, πάντα στοιχίζει. Καθολική αποτυχία σαν του κ. Πατούλη δύσκολα βρίσκεις. Τέσσερα χαμένα χρόνια, τα πρώτα χωρίς μνημόνια, για τους θεσμούς, για τον νέο θεσμό της περιφέρειας. Ένα παιχνίδι κακογουστιάς, πολλά λεφτά ασύστολα πεταμένα, απανωτοί έλεγχοι για απευθείας αναθέσεις, τον σάπισε τον θεσμό. Η απαξίωση είναι που ευνοεί τον κ. Χαρδαλιά. Η έλλειψη ενδιαφέροντος, η θολούρα για το τι είναι και πόσο επηρεάζει τη ζωή μας η περιφέρεια. Ο κ. Χαρδαλιάς είναι συμπαθής, ξέρει και επιδιώκει να καλλιεργεί την εικόνα του, χωρίς όμως σοβαρό έργο πίσω του. Είναι άλλη περίπτωση. Αν, παρ’ ελπίδα εκλεγεί, θα τη χαντακώσει την περιφέρεια, δεν κάνει γι’ αυτή τη δουλειά, θα παρακαλά υπουργούς και Μαξίμου, με κάθε ξεροκόμματο θα ευλογεί «την Παναγιά και την κυβέρνηση».
Την ανεξάρτητη υποψηφιότητά σας στηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, οι Οικολόγοι Πράσινοι και η Πράσινη Αριστερά. Σε ποιες άλλες δυνάμεις προσβλέπετε στην προοπτική ενός δεύτερου γύρου;
Η στήριξη και συμμετοχή των δυνάμεων αυτών, καθώς και άλλων συλλογικοτήτων στον ανεξάρτητο συνδυασμό «Αττικός Κύκλος Συνεργασίας και Εμπιστοσύνης» είναι τιμητική για όλους εμάς. Στο διαχρονικά διεκδικητικό πλαίσιο της ανανεωτικής Αριστεράς, εντάσσουμε τον αγώνα απέναντι στον κίνδυνο της Ακροδεξιάς, αλλά και της κλιματικής κρίσης. Σας δίνω λοιπόν την απάντηση: σε έναν δεύτερο γύρο, τα διλλήματα θα είναι αυτοδιοίκηση έναντι υφυπουργείου Αττικής, σύγχρονη δημοκρατία έναντι κομματικής κυριαρχίας.
Θα μπορούσε το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ να επηρεάσει την εκλογική σας προσπάθεια;
Στις 8 Οκτωβρίου, το επαναλαμβάνω κουραστικά, δεν ξεκαθαρίζουν λογαριασμούς τα κόμματα. Για όσους εμπνέονται από μια δημοκρατία των «πραγμάτων», καθημερινή, πράσινη, σοβαρή, όπου δέκα κάνεις και ένα λες, η ψήφος για το συνδυασμό μας είναι μια ευκαιρία. Προσωπικά, ως 40 χρόνια αυτοδιοικητικός, πραγματοποιώ το εφικτό, γιατί θέλω να κρατήσω τα όνειρά μου.
Τι σημαίνει για την παράταξή σας η δημόσια στήριξη του Γιάννη Μπουτάρη, του Γιώργου Καμίνη, καθώς και κεντροδεξιών δημάρχων της Αττικής;
Επί της αρχής επιβεβαιώνει την ψήφο εμπιστοσύνης στο 30ετές έργο μου στην αυτοδιοίκηση, κάτι που επιβεβαιώνουν και οι πολίτες του δήμου Νίκαιας Ρέντη που με εξέλεξαν 7 συνεχείς φορές δήμαρχο, με ποσοστά άνω του 60%. Είναι εξαιρετικά τιμητικό οι δυο δήμαρχοι των μεγάλων μας πόλεων που τις κράτησαν όρθιες σε δύσκολα χρόνια και πρωτοστάτησαν στους αγώνες κατά της Ακροδεξιάς να με στηρίζουν. Ήμασταν συναγωνιστές και χαίρομαι που είναι μαζί μας. Η αυτοδιοικητική αντίληψη διατρέχει οριζόντια, αλλά όχι ισόμορφα τα κόμματα. Με τους κεντροδεξιούς δημάρχους που αναφέρατε, μας συνδέουν κοινοί αγώνες στην ΚΕΔΕ, στα όργανα της αυτοδιοίκησης σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Πώς θα αποτινάξετε τα πλοκάμια του «επιτελικού» κράτους πάνω από την Αττική; Υπάρχει ανάγκη, αλλά και τρόπος να οριοθετήσετε εκ νέου τη σχέση της περιφέρειας τόσο με την κεντρική εξουσία, όσο και με τους δήμους του λεκανοπεδίου;
Θα ήμουν ευτυχής αν η πατρίδα μας κατάφερνε να έχει επιτελικό κράτος. Όχι σαν ετικέτα, σαν ουσία. Επιτελικό σημαίνει συντονιστικό. Το έχουμε ακούσει με άλλες ετικέτες σαν «κράτος στρατηγείο», σαν «ανασύσταση του κράτους» κι ίσως να μου ξεφεύγει κι άλλη ονομασία. Ένα επιτελικό αποκεντρώνει δεν συγκεντρώνει, σχεδιάζει δεν υλοποιεί, αλλά δεν έχουμε τέτοιο, όσα βαφτίσια κι αν του κάνουμε. Εμείς θα επιβάλλουμε την επιτελικότητα, οργανώνοντας μια καλή περιφέρεια, «κοινοπολιτεία» των 66 δήμων της Αττικής. Έχουμε αρκετούς αυτοτελείς οικονομικούς πόρους και μια κοινοπολιτεία αιρετών των 4 εκ. πολιτών της Αττικής έχει διαπραγματευτική δύναμη να διεκδικήσει κι άλλους. Ζητάμε, για παράδειγμα, το 1% του ΦΠΑ της Αττικής να οδηγηθεί σε Ταμείο Ανθεκτικότητας Αττικής, αποκλειστικά για υποδομές Πολιτικής Προστασίας. Ζητάμε ενιαίο φορέα, μητροπολιτικής διαχείρισης κυκλοφοριακού και συγκοινωνιακού σχεδιασμού Αττικής. Εκεί δηλαδή που συνωστίζονται σήμερα και παράγουν ταλαιπωρία σε Κηφισό, Κατεχάκη, Μεσογείων, Παραλιακή, Κηφισίας κλπ, ΟΑΣΑ, υπουργεία, περιφέρεια, δήμοι. Το ξεκαθάρισμα στο κουβάρι των αρμοδιοτήτων με τέτοιες προτάσεις είναι βασική μας προτεραιότητα. Από τα πλοκάμια των ανευθυνοϋπεύθυνων θέλουμε να ξεφύγουμε.
Η πλήρης αποτυχία της Πολιτικής Προστασίας έχει αφήσει ανεπούλωτες πληγές και το πολιτικό, τουλάχιστον, κόστος δεν έχει καταβληθεί. Πόσο μεγάλη πρόκληση είναι αυτός ο τομέας για σας;
Σας απαντώ ευθέως, η μεγαλύτερη. Δεν είναι δυνατόν μεσούσης της κλιματικής κρίσης η περιφέρεια Αττικής να κάνει σε κάθε νεροποντή επικοινωνιακό damage control με κούφιες εξαγγελίες. Ούτε φυσικά είναι αποδεκτό να λιμνάζουν τεράστια κονδύλια για έργα και μελέτες αντιπλημμυρικής θωράκισης του λεκανοπεδίου, επειδή η απερχόμενη διοίκηση Πατούλη ενδιαφερόταν μόνο για «δουλίτσες» ημετέρων με απευθείας αναθέσεις και καθόλου για την ουσία των προβλημάτων. Ως εκ τούτου, απαιτείται αλλαγή προσανατολισμού, αλλαγή μοντέλου διαχείρισης. Απαιτούνται άμεσα υλοποιήσιμα έργα ουσίας σε συνεργασία με τους επιστημονικούς φορείς που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τα οποία θα θωρακίσουν την Αττική και δεν θα την μετατρέπουν σε υδάτινο κόσμο κάθε φορά που βρέχει, για να καταλήγουμε να βλέπουμε ανθρώπους να κινδυνεύουν να πνιγούν από χείμαρρους στη Βασιλίσσης Σοφίας. Η Αττική είναι το σπίτι μας. Μας ενώνουν οι απειλές, οι κίνδυνοι, τα προβλήματα και η αντιμετώπισή τους. Είναι η ώρα να μας ενώσουν οι λύσεις και η θετική προοπτική της.
Υπάρχουν θετικά από τη θητεία Πατούλη που αξίζουν να κρατήσετε;
Η απελθούσα διοίκηση παρέλαβε την περιφέρεια με πλεόνασμα και την παραδίδει με 100 εκατομμύρια έλλειμμα, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ούτε ένα σοβαρό έργο υποδομής. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι είχε στην διάθεσή της έναν τεράστιο προϋπολογισμό της τάξης του 1,5 δισ. Και είναι κρίμα που ο πρώτος περιφερειάρχης μετά το μνημόνιο, ο κ. Πατούλης, κληροδοτεί στην νέα αρχή βαλτωμένα αντιπλημμυρικά έργα, την κοίτη του Κηφισού φραγμένη και ανύπαρκτο περιφερειακό συντονισμό στην πρόληψη δασοπροστασίας και στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Το χάος που παραδίδει είναι τόσο αδιαμφισβήτητο, που το ομολογεί και ο έτερος κομματικός διεκδικητής της περιφέρειας κ. Χαρδαλιάς, ο οποίος στο πρόγραμμά του επισημαίνει τα συγκεκριμένα προβλήματα ως «προτάσεις βελτίωσης». Την ίδια ώρα, η δημοσιονομική κατάσταση της περιφέρειας παρουσιάζει τραγική εικόνα, μετά το όργιο των απευθείας αναθέσεων της διοίκησης Πατούλη. Ως εκ τούτου, το μόνο που θα άξιζε και θα μπορούσε να κρατήσει κανείς, είναι μία κοινή δέσμευση όλων των υποψηφίων για άμεσο διαχειριστικό έλεγχο των οικονομικών πεπραγμένων της απερχόμενης διοίκησης. Έχω απευθύνει πολλές φορές αυτό το αίτημα στον κ. Χαρδαλιά, αλλά κάνει πως δεν ακούει. Είτε γιατί απλά θέλει να καλύψει τις πρακτικές Πατούλη, είτε γιατί θέλει να τις συνεχίσει.
Περιγράψτε μας τρεις εμβληματικές προτεραιότητες της παράταξής σας για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών.
Κυκλοφοριακό, απορρίμματα, Πολιτική Προστασία. Πρόκειται για ζητήματα που απασχολούν άμεσα και επηρεάζουν την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών. Γι’ αυτό τον λόγο και αποτελούν τους τρεις κεντρικούς άξονες του προγράμματός μας και θα αποτελέσουν αύριο τις τρεις μεγάλες προκλήσεις με τις οποίες θα αναμετρηθούμε. Όχι αναζητώντας όμως λύσεις «μπαλώματα», αλλά με την εφαρμογή επεξεργασμένων και έτοιμων προτάσεων που έχουμε συνδιαμορφώσει με τους πολίτες και τους αρμόδιους φορείς.
Ποιο είναι το κεντρικό σας μήνυμα προς τους ψηφοφόρους, λίγες μέρες πριν από τις κάλπες;
Κάθε τι που γίνεται στην Αττική μας αφορά. Έχουμε λόγο, έχουμε φωνή. Πάμε για να νικήσουμε και να μετατρέψουμε με σκληρή δουλειά την Αττική, το κοινό μας σπίτι, σε έναν τόπο που θα ζούμε καλύτερα.