Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη
Πριν από ένα χρόνο μια τέτοια μέρα του Οκτωβρίου «έφυγε» από τη ζωή ο σπουδαίος Αλέξανδρος Νικολαΐδης. Ο αθλητής, ο αριστερός πολίτης που έδωσε με αξιοπρέπεια τη μάχη με τον καρκίνο, γιατί όπως έλεγε και ο ίδιος: «...Στα 36 μου και έχοντας κάνει 13 χειρουργεία από τραυματισμούς σε επίπεδο πρωταθλητισμού, δεν ξέρω πώς να εξηγήσω σε κάποιον που θα με ρωτήσει γιατί δεν τα παράτησα ποτέ. Ίσως γιατί δεν το σκέφτηκα ποτέ, ίσως γιατί δεν είχα επιλογή. Το όνομα του πατέρα μου το πέρασα, αλλά ποτέ δεν ξέχασα το όνομα του συναθλητή μου που με κέρδισε στη Μίκρα όταν ήμουν 48 κιλά».
Ο Αλέξανδρος, ολυμπιονίκης αλλά και ενεργός αριστερός, τόλμησε να βγει μπροστά, να εκτεθεί και αρχικά ήταν στην λίστα του ΣΥΡΙΖΑ των ευρωεκλογών του 2019. «H πολιτική στη ζωή μου δεν προέκυψε ξαφνικά. Είχα ιδεολογικές απόψεις, κυρίως κοινωνικές, που βρίσκονται στην ίδια γραμμή του κόμματος. Οι απόψεις μου ακούστηκαν σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές. Η τιμητική πρόταση ήρθε από τον -τότε- πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να κατέβω με τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Εγώ δεν το σκέφτηκα καν. Είπα κατευθείαν το “ναι”. Μου προκάλεσε εντύπωση το γεγονός πως γύρισα όλη την ελληνική επικράτεια και είδα προβλήματα τα οποία δεν ήξερα ότι υπήρχαν. Ταυτόχρονα, μοιράστηκα εμπειρίες με ανθρώπους από κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας. Με έκανε πιο σοφό σαν άνθρωπο αυτό. Από εκεί και έπειτα, βρίσκομαι και οργανικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τότε ήμουν ψηφοφόρος και τώρα είμαι εγγεγραμμένος στο κόμμα. Η θέση που έχω τώρα στο κόμμα είναι μια σοβαρή και τιμητική θέση», θα πει σε συνέντευξη του στο neakriti.gr το 2020, στην οποία θα πει ακόμα: «Δεν το βλέπω έτσι. Όσες φορές ήμουν ομιλητής, άλλες τόσες φορές ήμουν ακροατής. Το γεγονός ότι βρέθηκα με διάφορους συνυποψήφιους, οι οποίοι ανέλυαν και έκαναν ανάγνωση της σύγχρονης κοινωνίας από το δικό τους πρίσμα, με ωρίμασε. Ταυτόχρονα, και όπως είπα προηγουμένως, η καθημερινή συνομιλία και επαφή με τον κόσμο που ανέλυε τα προβλήματά του με έκανε σοφότερο ως άνθρωπο. Έχω μια διαφορετική άποψη για την πολιτική ταυτότητα στον κόσμο του 2020. Θεωρώ πως ο νέος προγραμματικός λόγος των κομμάτων για να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο πρέπει να είναι μικρά σημεία. Τα κόμματα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Από τη στιγμή που οι πολίτες κατανοήσουν πως σε αυτήν την άποψη συμφωνεί το κόμμα, τότε έχεις την ευχέρεια να τους ανοίξεις τις ιδεολογικές και πολιτικές πόρτες του κόμματος, για κάτι στο οποίο κατά βάση συμφωνεί, αλλά δεν το ήξερε μέχρι τότε. Μπορεί να υπάρξει ένας άνθρωπος για παράδειγμα που ασχολείται με τα θέματα του περιβάλλοντος και που δεν ασχολείται με τον τομέα των δικαιωμάτων. Όταν θα έρθεις να του μιλήσεις, θα καταλάβει πως συμφωνεί μαζί σου. Αυτός ο άνθρωπος δεν γίνεται πιο αριστερός. Αυτός ο άνθρωπος γίνεται πιο ενεργό μέλος της κοινωνίας και καταλαβαίνει πως έχει πιο πολλά κοινά σημεία με άλλους ανθρώπους και μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί πολύ πιο εύκολα».
Στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε το ηθικό πλεονέκτημα, ο Αλεξάνδρος είχε πει τότε: «Δε νομίζω να το απώλεσε ποτέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό κόμμα που έκανε εκλογές χωρίς να τις ζητήσει η αντιπολίτευση, μόνο και μόνο επειδή το πρόγραμμα που θα εφάρμοζε δεν ερχόταν σε συμφωνία με το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ότι θα εφάρμοζε πριν τις εκλογές. Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε σε δεύτερες εκλογές. Ήταν η πιο τίμια στάση που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε από την εξουσία, δεν στόχευσε στην οξεία πολιτική αντιπαράθεση. Φρόντισε να είναι ειλικρινής απέναντι στον κόσμο και να κάνει τη δική του αυτοκριτική. Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει κάνει λάθος στη διακυβέρνηση της χώρας, ουσιαστικά κοροϊδεύει τον κόσμο. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με την εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έχει φέρει δεινά εξαιτίας του τρόπου που αποφάσισε να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που δημιουργήθηκαν γύρω μας. Μπροστά στο πρόσωπό μας η κυβέρνηση “κουνάει το δάχτυλο” και μιλάει για την ατομική ευθύνη».
Στην ίδια συνέντευξη προφητικά ο Αλέξανδρος είχε τοποθετηθεί στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο εσωτερικό του δύο πολύ διαφορετικές πολιτικές ομάδες με «χτυπητές» διαφορές και είχε υπογραμμίσει: «Για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό είναι ζητούμενο, για να καταστρωθεί ένας ελληνικός πολιτικός σχηματισμός που θα εκφράζει κοινωνικές ομάδες. Εάν κάποιος θέλει να διακρίνει εντελώς διαφορετικές γραμμές μέσα στο κόμμα, καλό είναι να κοιτάξει εντός της Νέας Δημοκρατίας. Στη Νέα Δημοκρατία υπάρχουν δύο ομάδες που η μία ομάδα υποστηρίζει πως έχουν καταπατηθεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα από τους Τούρκους και η δεύτερη ομάδα λέει πως “τα καράβια τα παίρνει ο άνεμος”. Την ίδια στιγμή, ζητάμε όλοι από τη διεθνή κοινότητα να παρέμβει για την προκλητικότητα των Τούρκων».