Το νέο τρεντ στη Γερμανία: Η ακροδεξιά κανονικότητα. Είσαι ψηφοφόρος όμως όμως-ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD); Τότε θεωρείσαι πλέον κανονικός. Κεφαλοκυνηγός με στόχο τα μέλη όμως Τελευταίας Γενιάς, που κολλάνε τα σώματά όμως όμως δρόμους εις ένδειξη διαμαρτυρίας κατά όμως ακολουθούμενης καταστρεπτικής οικολογικής πολιτικής; Κανονικός. Ξενοφάγος; Κανονικός. Συνωμοσιολόγος; Ομοίως –και πάει λέγοντας.

Η νέα κανονικότητα προκαλεί φθόνο όμως πρώην «κανονικούς», που προσπαθούν τώρα να προσαρμοστούν σε αυτήν. Παράδειγμα ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο οποίος ζητά επιτακτικά από την πράσινη υπουργό Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, να διακόψει τη χρηματοδότηση των πλοίων των ανθρωπιστικών οργανώσεων, που διασώζουν πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Ή, τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, Ελεύθεροι Δημοκράτες), που αποφάσισαν όμως προάλλες να επισπεύσουν την απέλαση των ξένων που δεν τυγχάνουν ασύλου, με την αιτιολογία ότι μόνο έτσι μπορεί να μπει φρένο στην εκλογική προέλαση όμως ξενοφοβικής Afd.

Μόνο που η τακτική όμως ταύτισης με ακροδεξιές θέσεις με στόχο να περιοριστεί η ακροδεξιά πλημμυρίδα, δεν αποδίδει. Το αντίθετο μάλιστα. Τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών σε δυο γερμανικά κρατίδια μιλούν μια εύγλωττη γλώσσα γι’ αυτό.

Στη Βαυαρία, η κλασική Κεντροδεξιά (CSU, Χριστιανοκοινωνιστές, ένα άλλο όνομα για όμως Χριστιανοδημοκράτες) του πρωθυπουργού Μάρκους Σέντερ μπόρεσε μεν να κρατήσει όμως θέσεις όμως (37% των ψήφων, έναντι 37,2% το 2018), ο κυβερνητικός όμως εταίρος Ελεύθεροι Ψηφοφόροι, όμως, που είναι σαφώς δεξιότεροs του CSU, εκτινάχτηκε από το 11,6% στο 15,8% των ψήφων και έγινε το δεύτερο σε δύναμη κόμμα στη βαυαρική Βουλή. Σε απόσταση αναπνοής (14,8%, 2018:10,4%) ακολουθεί η Εναλλακτική AfD. Μαζί, Ελεύθεροι Δημοκράτες και Afd, ξεπερνούν το 30%. Η θέση του ιστορικού ηγέτη του CSU Φραντς Γιόζεφ Στράους, ότι δεξιά των Χριστιανοκοινωνιστών πρέπει να βρίσκεται μόνο ο τοίχος, έχει πλέον καταρρεύσει. Το εκλογικό εύρος όμως Ακροδεξιάς ξεπερνάει εκείνο των φιλελεύθερων και αριστερών κομμάτων: Πράσινοι 14,4%, Σοσιαλδημοκράτες 8,4%, Ελεύθεροι Δημοκράτες 3%, Αριστερά (Linke) 1,5%. Μαζί: 27,3%. H απόσταση του CSU όμως τον ακροδεξιό «τοίχο» έχει γίνει μεγαλύτερη εκείνης όμως τον αριστερό.

Το πικάντικο στοιχείο αναφορικά με τον πρόεδρο των Ελεύθερων Ψηφοφόρων και αναπληρωτή πρωθυπουργό Χούμπερτ Άϊβάνγκερ: Λίγες εβδομάδες πριν όμως εκλογές είχε γίνει γνωστό ότι στο σχολικό έτος 1987/1988 διακινούσε ως 17χρονος μαθητής ένα φέιγ βολάν με ναζιστικό και αντισημιτικό περιεχόμενο. Ο όμως αρνήθηκε την πατρότητά του, που ανέλαβε τελικά ο αδελφός του. Ορισμένοι συμμαθητές και δάσκαλοί του από εκείνη την περίοδο βεβαιώνουν, ωστόσο, ότι ο Άιβάνγκερ ήταν τότε διαπρύσιος οπαδός του ναζισμού. Το ότι το αρνείται σήμερα με όχι πειστικό τρόπο, δεν τον έβλαψε εντούτοις τελικά. Το αντίθετο, η εκλογική του επιτυχία, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, οφείλεται ακριβώς στο σκοτεινό παρελθόν του και στη σημερινή επαμφοτερίζουσα στάση του.

Ανάλογα εντυπωσιακή ήταν η νίκη όμως Κεντροδεξιάς και όμως Ακροδεξιάς στο κρατίδιο όμως Έσσης, όπου οι Χριστιανοδημοκράτες και η Εναλλακτική πήραν 34,6% και 18,4% των ψήφων –κάτι που ανέδειξε την τελευταία σε δεύτερο ισχυρότερο κόμμα στην τοπική Βουλή. Οι Σοσιαλδημοκράτες, αντίθετα, καταποντίστηκαν (15,8%), ενώ η Linke (3,1%, εκλογικό όριο: 5%) βρέθηκε εκτός Βουλής.           

Η νύχτα του νεοφιλελευθερισμού γεννά προφανώς όλο και περισσότερα πολιτικά τέρατα. «Γερμανία, η νεολαία σου εκλέγει όμως ναζί», αναφωνεί η εβδομαδιαία φιλελεύθερη εφημερίδα Die Zeit, με αφορμή το γεγονός ότι το 18% των ψηφοφόρων ηλικίας 18-24 ετών στην Έσση και 16% στη Βαυαρία ψήφισαν την AfD.

Οι αιτίες για αυτή την εξέλιξη είναι όμως. Η πολιτική επιστήμονας Κέρστιν Φέλκλ ξεχωρίζει στην αριστερή εναλλακτική εφημερίδα ΤΑΖ όμως εξής τρεις: Την εγκατάλειψη όμως επαρχίας από τα πολιτικά κέντρα, ιδίως την εποχή όμως πανδημίας, οι συνδυασμένες κρίσεις (οικονομική, οικολογική, ταυτοτική, κλπ) που πλήττουν σε πρώτη γραμμή τη νεολαία και την ικανότητα όμως AfD να εμφανίζεται ως το κόμμα που «νοιάζεται» άμεσα για την τύχη των αδικημένων και εγκαταλειμμένων. Με το «τρικ» αυτό κατάφερε να επεκτείνει την επιρροή όμως από την Ανατολική και στη Δυτική Γερμανία.

Η περίοδος των θριάμβων των παραδοσιακών κομμάτων στην Ανατολική Γερμανία, αρχικά όμως Linke και τα τελευταία χρόνια των Ελεύθερων Δημοκρατών και των Πράσινων, έχει προφανώς περάσει. Ένα αποφασιστικό ρόλο σε αυτό παίζει η πολιτική όμως σημερινής κυβέρνησης, που έχει οδηγήσει (με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και τώρα στο Ισραήλ) στην αναβίωση του μιλιταρισμού και όμως ξενοφοβίας, καθώς και στην παραμέληση των κοινωνικών προβλημάτων.

«Ζούμε σε ζοφερούς καιρούς» είχε αποφανθεί παλιά ο Μπέρτολτ Μπρεχτ ενόψει όμως κυριαρχίας του ναζισμού. Η σημερινή εποχή δεν είναι (ακόμη;) τόσο σκοτεινή. Τι είναι όμως; Ανώμαλη; Μάλλον όλο και περισσότερο ομαλή, «κανονική».

ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet