Πραγματοποιήθηκε το πρώτο «Κοινή Τάση mini-fest» της Greenpeace
Το περασμένο Σάββατο, 21 Οκτωβρίου, η Greenpeace διοργάνωσε ένα μίνι φεστιβάλ, μέσω της δικής της πλατφόρμας Ενεργειακών Κοινοτήτων «Κοινή τάση» [ www.greenpeace.org/greece/epirease/koini-tasi ], στον χώρο του Ινστιτούτου Eteron, όπου πάνω από 70 ενδιαφερόμενοι συμπολίτες μας ενημερώθηκαν μέσα από συζητήσεις και ειδικά σχεδιασμένα workshop, για τους τρόπους δημιουργίας και ανάπτυξης ενεργειακών κοινοτήτων.
Γιατί οι ενεργειακές κοινότητες χρειάζεται να μπουν στο επίκεντρο και να αποτελέσουν προτεραιότητα στη χάραξη ενεργειακής πολιτικής; Πολύ απλά γιατί «οι ενεργειακές κοινότητες είναι λύση για την ενεργειακή μετάβαση στον καιρό της κλιματικής κρίσης που βιώνει ο πλανήτης. Ένας τρόπος ώστε οι πολίτες να συμμετέχουν στην παραγωγή ενέργειας μέσα από καθαρές και ανανεώσιμες πηγές, εξοικονομώντας χρήματα, προστατεύοντας το περιβάλλον και προωθώντας τη δημοκρατία, ώστε η παραγωγή ενέργειας να μην είναι υπόθεση λίγων και μεγάλων παικτών», εξηγεί στην Εποχή η Μυρτώ Πισπίνη, συντονίστρια για την Εκστρατεία Ενεργειακής Δημοκρατίας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace, της πρώτης περιβαλλοντικής οργάνωσης που πρόκειται να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες από ηλιακή ενέργεια, χάρη στη συνδημιουργία και συμμετοχή της στην ενεργειακή κοινότητα Υπερίων. [hyperion-community.gr/?fbclid=IwAR1d5eRXjI_9BpbgsP8-4Hbpqk4RmKijVh-85-MgJq8XatbWeVnslZZlOZY]
Οι ενεργειακές κοινότητες αφορούν και μπορούν να υλοποιηθούν είτε από φυσικά πρόσωπα είτε από νομικά πρόσωπα, είτε από συμπράξεις μεταξύ αυτών, είτε από φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, με στόχο τον συμψηφισμό της ενέργειας που παράγουν από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με την ενέργεια που καταναλώνουν. Η διαφορά με την ατομική λειτουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατ’ οίκον (φωτοβολταϊκών κ.λπ.) είναι ότι αφενός προάγει την έννοια της κοινότητας και της δημοκρατίας, αφού απαιτεί τη συγκρότηση ομάδων παραγωγής ενέργειας, αφετέρου το σπίτι του μέλους της ομάδας μπορεί και να είναι μακριά από το ενεργειακό πάρκο. Παραδείγματα υπάρχουν και στη χώρα μας και ολοένα αυξάνονται από την Κρήτη ως τη Βόρεια Ελλάδα και από την Μυτιλήνη έως τα Γιάννενα. Μάλιστα, «η χώρα μας υπήρξε πρωτοπόρος στην Ευρώπη στον τομέα των ενεργειακών κοινοτήτων επιτρέποντας το 2018, με τον νόμο 4513/2018, σε συγκεκριμένους καταναλωτές, όπως Δήμους, αγρότες, κοινωφελή ιδρύματα, την εικονική αυτοπαραγωγή ενέργειας», σημειώνει η Μ. Πισπίνη. Αυτό που επείγει είναι η ενημέρωση των πολιτών, και σε αυτή την κατεύθυνση κινητοποιείται η Greenpeace.
Συγκεκριμένα στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου οι ενεργειακές κοινότητες προωθούνται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση -σύμφωνα με το RePower EU (Απρίλιος 2022) προβλέπεται η σύσταση μιας τουλάχιστον ενεργειακής κοινότητας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στους Δήμους με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων έως το 2025-, υπάρχει το παράδειγμα της Μινώα Ενεργειακής στην Κρήτη, με 230 μέλη από όλη την Κρήτη και κυρίως από τον νομό Ηρακλείου, ανάμεσά τους φορείς όπως η Περιφέρεια Κρήτης, οι Δήμοι Μινώα Πεδιάδας, Αρχανών - Αστερουσίων, Βιάννου, δημοτικές επιχειρήσεις, η Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου Καστελλίου και Βιάννου, ιδρύματα, συνεταιρισμοί, σύλλογοι, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και πάρα πολλά νοικοκυριά και απλοί πολίτες. [www.youtube.com/watch?v=lYR9wF0_jvs]
Επίσης, από το 2010 λειτουργεί το παράδειγμα της Ενεργειακής Κοινότητας Καρδίτσας, ΕΣΕΚ, ενός ενεργειακού συνεταιρισμού που το 2019 μετατράπηκε σε ενεργειακή κοινότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4513/2018, όπου λειτουργεί μονάδα επεξεργασίας και τυποποίησης υπολειμματικής βιομάζας (δασικά υπολείμματα, αγροτικά υπολείμματα, κλαδέματα αστικών δένδρων, κ.ά.) και την μετατρέπει σε τελικό προϊόν με τη μορφή των σύμπηκτων βιομάζας, γνωστά και ως πέλετ. [www.greenpeace.org/greece/issues/klima/48484/free-solar-karditsa-kerdos-iliaki-energeia]
Το επόμενο βήμα είναι η «συμμαχία» ενεργειακών κοινοτήτων ώστε τα οφέλη να είναι μεγαλύτερα και για τους συμμετέχοντες αλλά και για τον πλανήτη και η Greenpeace προωθεί ήδη την ιδέα αυτή και μέσα από την πλατφόρμα της «Κοινή τάση», όπου οι πολίτες μπορούν να εξοικειωθούν με την έννοια της ενεργειακής κοινότητας και να βρουν χρήσιμα εργαλεία για να διερευνήσουν τη δυνατότητα δημιουργίας μιας ενεργειακής κοινότητας.
Εμπρός για περισσότερη συλλογική δράση και δημοκρατία στην πράξη, λοιπόν, στον αγώνα για τη διάσωση του πλανήτη. Γιατί, παραφράζοντας τους στίχους ενός παλιού αγαπημένου τραγουδιού: ιστορία φτιάχνουν οι κοινότητες.