Στις 28 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στη Μάλτα η 3η «οικουμενική σύνοδος» σε επίπεδο συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας και Εξωτερικής Πολιτικής 66 χωρών. Η 2η έγινε στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, με εκπροσώπους 43 χωρών και η 1η στην Κοπεγχάγη της Δανίας με εκπροσώπους 15 χωρών. Η πρωτοβουλία για τη σύγκλιση των συνόδων ανήκει στην κυβέρνηση του Κιέβου και αποσκοπεί στη δημιουργία διεθνούς δικτύου υποστήριξης της Ουκρανίας. Η 3η σύνοδος είχε ως αντικείμενο τη συζήτηση με βάση τη «φόρμουλα Ζελένσκι» για τον τερματισμό του πολέμου. Είναι καταρχήν φανερό ότι διευρύνθηκε αρκετά ο αριθμός των χωρών που έστειλαν αντιπροσώπους. Μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί ποιες χώρες συμμετείχαν. Ο αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του ουκρανού προέδρου, Ίγκορ Ζόβκβα, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι δεν δόθηκε στη δημοσιότητα ο κατάλογος για να προστατευθούν οι χώρες αυτές από αντίποινα της Μόσχας. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μεταξύ των νέων χωρών που συμμετείχαν ήταν η Αρμενία, το Βατικανό και το Μεξικό.
Στη σύνοδο της Μάλτας ήταν αισθητή η απουσία της Κίνας, που συμμετείχε στη σύνοδο της Τζέντας, με τον ειδικό εκπρόσωπο για την ειρηνική διευθέτηση του ουκρανικού Λι Χουέι, με συγκεκριμένη πρόταση. Από το Πεκίνο δεν δόθηκαν κάποιες εξηγήσεις, αλλά θεωρείται ότι οι θέσεις της «φόρμουλας Ζελένσκι» είναι γενικόλογες, που στερούνται ρεαλισμού. Επίσης, στη σύνοδο δεν προσήλθε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλλιβαν και αυτό καταδεικνύει μειωμένο ενδιαφέρον του Λευκού Οίκου για την επίλυση του ουκρανικού.
Σύμφωνα με την ουκρανική κυβέρνηση, έγιναν στο περιθώριο της συνόδου διμερείς συναντήσεις με τους εκπροσώπους της Δανίας, της Ισπανίας, του Καναδά, της Νορβηγίας και της Πορτογαλίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη συνάντηση με την τουρκική αντιπροσωπεία. Η Τουρκία ήταν η μοναδική μη δυτική χώρα που πήρε μέρος στη σύνοδο. Εκτός από την Κίνα, στη σύνοδο δεν συμμετείχαν αντιπροσωπείες της Βραζιλίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Ινδίας της Νότιας Αφρικής, της Ινδονησίας και άλλων χωρών που συχνά αναφέρονται ως «Οικουμενικός Νότος».
Η σύνοδος δεν κατέληξε σε κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα και δεν συντάχθηκε κοινό πόρισμα μετά τη λήξη των εργασιών. Η ουκρανική αντιπροσωπία δεν μπόρεσε να κρύψει την απογοήτευσή της. Το Κίεβο επιθυμεί να συγκαλέσει νέα σύνοδο κορυφής, όπου θα κλιθούν να συμμετέχουν πρόεδροι ή πρωθυπουργοί διαφόρων χωρών, πριν το τέλος του έτους, χωρίς να έχουν προσδιοριστεί η ημερομηνία και η χώρα που θα την φιλοξενήσει. Τα πράγματα πλέον είναι δύσκολα για σύγκλιση διαφόρων χωρών με βάση τη «φόρμουλα Ζελένσκι». Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή έχει μετατοπίσει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, ακόμη και μεταξύ των χωρών της Δύσης. Τα περιθώρια επίλυσης του ουκρανικού στενεύουν στη βάση κάποιας πρότασης του Κιέβου. Η Ρωσία αντεπιτίθεται με μεγάλη σφοδρότητα στο Κουπιάνσκ και την Αβντέεβα. Ο χειμώνας πλησιάζει και έχει εξαντληθεί η υπομονή των κατοίκων και των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.
Αν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία με τη Ρωσία (συνθηκολόγηση), αυτό θα σημάνει το τέλος του. Ήδη στο εσωτερικό της Ουκρανίας, παρά τον στρατιωτικό νόμο, εμφανίζονται δυνάμεις που αμφισβητούν τη στρατηγική του και ασκούν κριτική στην κυβέρνησή του. Ο πρώην σύμβουλος του γραφείου του ουκρανού προέδρου, Αλεξέι Αρεστόβιτς, αναφέρει ότι η κατάσταση είναι τραγική και ότι αν δεν σταματήσει ο πόλεμος, ο ρωσικός στρατός θα καταλάβει πλήρως το Κουπιάνσκ και την Αβντέεβκα και αυτό θα είναι καταδίκη της πολιτικής του Κιέβου, που είχε ως αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να χάσει εφτά πόλεις στη σειρά. Προτείνει να γίνουν άμεσα εκλογές, να απομακρυνθεί η κυβέρνηση και τη θέση της να πάρει νέα που θα προτείνει ρεαλιστικές λύσεις και θα βγάλει τη χώρα από το στρατηγικό αδιέξοδο. Επίσης κατηγορεί την κυβέρνηση για περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών και την υπόθαλψη της διαφθοράς.
Από την άλλη πλευρά, ο ουκρανός πρόεδρος, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Time, αισθάνεται προδομένος από τους δυτικούς συμμάχους του, ιδιαίτερα μετά την τελευταία επίσκεψή του στις ΗΠΑ, όπου του δηλώθηκε ότι η Δύση έχει κουραστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία και του ασκήθηκε έντονη κριτική, επειδή κατά τους τελευταίους πέντε μήνες η αντεπίθεση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων δεν κατάφερε να κάμψει τη ρωσική αμυντική γραμμή. Το ηθικό του ουκρανικού στρατού είναι πολύ πεσμένο. Η κυβέρνηση δίνει διαταγές για αντεπιθέσεις, αλλά οι επικεφαλής που ευρίσκονται στην πρώτη γραμμή αρνούνται να εκτελέσουν. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για παράδειγμα, ζήτησε να πάρουν τον έλεγχο της περιοχής Γκόρλοκα, που έχει αποσπαστεί από την Ουκρανία εδώ και 10 χρόνια, αλλά οι στρατιωτικοί σαμποτάρισαν τη διαταγή.