Το να αγωνίζεσαι ενάντια στον φασισμό, σημαίνει να αγωνίζεσαι για τη διατήρηση της μνήμης, ενάντια στην επιβεβλημένη λήθη. Με τη σκέψη αυτή, συντονίστηκαν εκατοντάδες άνθρωποι που την 1η Νοέμβρη κατάφεραν να ακυρώσουν το πανευρωπαϊκό κάλεσμα ακροδεξιών με αφορμή την επέτειο της εκτέλεσης δύο μελών της Χρυσής Αυγής.
Στο Ηράκλειο, κόσμος κάθε ηλικίας προσέγγιζε λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα τον σταθμό του ΗΣΑΠ που με εντολή της αστυνομίας βρισκόταν κλειστός από νωρίς το μεσημέρι. Η προβληματική παρουσία της αστυνομίας, ξεκίνησε με αναίτιες προσαγωγές ατόμων που περπατούσαν στην περιοχή. Βρισκόμουν δίπλα στον δικηγόρο και μέλος της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Κώστα Παπαδάκη, όταν άντρες των ΜΑΤ σταμάτησαν ένα αγόρι που ανέβαινε τις σκάλες. Τους έδειξε την ταυτότητα του και χωρίς τον παραμικρό λόγο τον εξαφάνισαν από τα μάτια μας.
Οι συγκεντρώσεις σε Ηράκλειο, Πευκάκια και Νέα Ιωνία, πραγματοποιήθηκαν χάρη στο πείσμα του αντιφασιστικού κόσμου, που δεν φοβήθηκε να βγει ξανά στον δρόμο, ξέροντας ότι απέναντι του έχει τα τάγματα εφόδου που ακουμπούν -όπως αποδείχθηκε περίτρανα για ακόμη μια φορά- στις πλάτες της αστυνομίας.
Περιφέροντας από κανάλι σε κανάλι τη μεγάλη επιτυχία της ΕΛΑΣ, για τον τρόπο που δεν συναντήθηκαν οι δύο «ομάδες», η ελληνική αστυνομία δεν έχει δώσει σαφή απάντηση για τα αποκρουστικά βίντεο που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας από την ενέδρα που έστησαν στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι ακροδεξιοί κατά αντεξουσιαστών που επέβαιναν σε συρμό. Οι νεοναζί, έχοντας συγκεντρωθεί κι ανάψει πυρσούς στην περιοχή βραχάκια στην Ακρόπολη, μετακινήθηκαν ανενόχλητοι προς τις αποβάθρες όπου με κουκούλες και κράνη περίμεναν κι επιτέθηκαν κατά των αντιεξουσιαστών.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που συνάντησα και βρέθηκαν στην ενέδρα των μελών της νεοναζιστικής οργάνωσης «Pro Patria» οι ακροδεξιοί κουβαλούσαν μαζί τους στειλιάρια, λαμαρίνες αλλά κι ένα μπιτόνι που περιείχε ένα μίγμα λαδιού και βενζίνης, το οποίο και πέταξαν μέσα στο βαγόνι του τρένου απειλώντας πως θα τους κάψουν ζωντανούς.
«Ξεκινήσαμε από τον σταθμό Πευκάκια προς Πειραιά. Ήμασταν για πολλές στάσεις μέσα στο βαγόνι με τους φασίστες, αλλά δεν το είχαμε καταλάβει. Στον σταθμό στο Μοναστηράκι, ανταλλάχθηκαν βλέμματα, άρχισαν να χτυπάνε με τα παλούκια τις πόρτες κι άνοιξαν έναν πυροσβεστήρα που κουβαλούσαν μέσα στο βαγόνι και στη συνέχεια έξω από αυτό. Δεν βλέπαμε τίποτα, ήταν όλα θολά. Δεν άφηναν τις πόρτες να κλείσουν και σιγά-σιγά άρχισαν να βγαίνουν άτομα.
Άρχισαν να μας κλείνουν όλο και πιο πολύ μέσα στο βαγόνι γιατί ήμασταν αρκετά λιγότεροι. Είχαν μαζί τους κι ένα μπιτόνι που είχε κάποιο υγρό, όχι ακριβώς βενζίνη αλλά κάποιο μίγμα με βενζίνη και λάδι. Έλεγαν ότι θα μας κάψουν για να μας τρομάξουν. Άρχισαν να πέφτουν παλουκιές, αρκετοί από εμάς δέχτηκαν χτυπήματα στο κεφάλι κυρίως, στα πόδια, κάποιοι έπεσαν και τους τραβούσαμε για να μην τραβήξουν οι φασίστες. Στο τέλος άνοιξαν οι πόρτες από την άλλη πλευρά του βαγονιού προς τη σήραγγα και όχι προς την αποβάθρα, και σιγά σιγά βγήκαμε όλοι από εκεί.
Φώναζαν “Pro Patria”. Η Αστυνομία εμφανίστηκε πολύ αργότερα και κυνήγησε μόνο αντιφασίστες».
Τα άτομα που δέχτηκαν τα δολοφονικά χτυπήματα μπήκαν σε κατάστημα στο Θησείο για να προστατευτούν, πολλές και πολλοί από αυτούς με φανερά τραύματα. Πέντε μηχανές της Ομάδας ΔΡΑΣΗ, κάλεσαν δύο διμοιρίες ΜΑΤ κι επιχείρησαν να ανοίξουν την πόρτα του μαγαζιού για να τους συλλάβουν, απομακρύνοντας βίαια από το σημείο φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους. Τουλάχιστον έξι άτομα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Αντιδράσεις για τη δράση της αστυνομίας προκαλεί και το βίντεο που κυκλοφόρησε από την πλατεία Βικτωρίας και για το οποίο ανακοινώθηκε η διενέργεια ΕΔΕ από το υπουργείο Προ.Πο.
Στο βίντεο, που τραβήχτηκε λίγη ώρα μετά την εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων στην πλατεία, αστυνομικός της ομάδας ΔΡΑΣΗ χτυπά βάναυσα με γροθιές άτομο που βρίσκεται μπρούμυτα στο έδαφος.
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι οι νεοναζί κυνήγησαν, χωρίς να βρουν κανένα αστυνομικό εμπόδιο, και μετανάστες στην οδό Αθηνάς, οι οποίοι προσπαθούσαν να κρυφτούν τρομοκρατημένοι όπου έβρισκαν. Ομάδα αντιφασιστών τους εντόπισε αρκετά αργότερα προσπαθώντας να τους ηρεμήσει ώστε να επιστρέψουν σπίτι τους.
Η 1η Νοέμβρη ήρθε να επιβεβαιώσει ότι το κτήνος δεν βρυχάται πλέον στη φωλιά του. Ανασαίνει ξανά στον λαιμό μας κι ο αντιφασιστικός κόσμος πρέπει να απαντά διαρκώς στον φασίστα που φώναξε έξω από το βαγόνι: «Που είναι ο Φύσσας σας τώρα;». Πρέπει να απαντά ότι οι νεκροί μας ζουν, μέσα από τους αγώνες μας, σε κάθε χέρι που απλώνεται να σηκώσει αυτόν που πέφτει. Απέναντι στους νεοναζί και το παρακράτος που θεριεύει στους κόλπους της αστυνομίας, να μείνουμε στο φως, να μην μείνει σπιθαμή γης να ποτίσουν με το δηλητήριο τους.