«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας»
Νίκος Πιτλόγλου - Μαρία Λαλιώτη
Μετρονόμος
Η ολοκληρωμένη απόλαυση που προσφέρουν η μουσική και οι μουσικοί της στον ακροατή είναι η ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών επί σκηνής. Είναι η στιγμή που η μοναχική έμπνευση του δημιουργού γίνεται γεγονός συλλογικό. Εκεί, επί σκηνής, κρίνεται αν η τέχνη της ερμηνείας θα αναδείξει την ομορφιά των τραγουδιών και θα μας κάνει κοινωνούς στο ποθούμενο αίτημα της ψυχαγωγίας. Αυτό το ολοκληρωμένο αίσθημα της μουσικής απόλαυσης με τύλιξε στη ζωντανή παρουσίαση του δίσκου «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας» του συνθέτη Νίκου Πιτλόγλου και της στιχουργού Μαρίας Λαλιώτη. Πρόκειται για μια ευτυχή συνάντηση δύο σπουδαίων και χαμηλών τόνων δημιουργών.
Στη Μουσική Σκηνή «Σταυρός του Νότου», όλοι οι συντελεστές του δίσκου, με τον συνθέτη στο πιάνο αλλά και στον ρόλο του μαέστρου, έδωσαν μια άρτια μουσική παράσταση με δυνατές ερμηνείες και με σπουδαίους σολίστες μουσικούς.
Χρειάστηκα αρκετό χρόνο για να αποφασίσω, από την πλευρά του κριτικού αυτή τη φορά, να ακούσω τα τραγούδια στην αποκλειστική και κατά μόνας ακρόαση. Δεν ήθελα να χαθεί η γοητεία εκείνης της βραδιάς. Ήμουν δηλαδή κάτι μεταξύ συρμού και αποβάθρας...
Κρατώντας στα χέρια μου το επιμελημένο βιβλίο CD και διαβάζοντας τους ποιητικούς στίχους της Μαρίας Λαλιώτη, έβαλα να ακούσω το πρώτο ομότιτλο τραγούδι του δίσκου με τη φωνή του Παντελή Θεοχαρίδη. Αμέσως ήρθαν στο μυαλό μου τα λόγια του Πιτλόγλου: «Μα φτάνουν τα τραγούδια από μόνα τους να πουν τις ιστορίες αν δεν υπάρχουν οι φωνές αυτές που θα μεταφέρουν τη δόνηση των συλλαβών της μουσικής και των στίχων στην ψυχή των ακροατών;» Πράγματι στις αρετές του δίσκου είναι η επιλογή των σπουδαίων ερμηνευτών Βασίλη Λέκκα και Παντελή Θεοχαρίδη. Ο καθένας μοναδικός, εδώ δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας και απογειώνουν τον δίσκο. Στον Βασίλη Λέκκα, μύστη του χώρου, όπως τον αποκαλεί ο συνθέτης, εμπιστεύτηκε τέσσερα τραγούδια. Ξεχωρίζει το «Στέγη αστέγων», με κοινωνικά ευαίσθητο στίχο, εδώ, η σπαραχτική ερμηνεία του Βασίλη Λέκκα συγκινεί βαθιά, ενώ το σαξόφωνο του Τάκη Πατερέλη δίνει μια νότα μελαγχολικής τζαζ. Στον Παντελή Θεοχαρίδη δόθηκε το μεγάλο ερμηνευτικό πακέτο των έξι τραγουδιών. Ο έμπειρος και με μεγάλη γκάμα τραγουδιστής σφραγίζει τον δίσκο με την ερμηνεία του στο πιο δυνατό τραγούδι του δίσκου, το «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας», που εύστοχα δόθηκε και ως τίτλος του δίσκου. Όμως το τραγούδι που μοιάζει να γράφτηκε για την αισθαντική φωνή του, είναι το «Η νύχτα της σιωπής», ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει. Οι στίχοι, η μελωδία, η φωνή, το πιάνο, το τσέλο, το όμποε, το φλάουτο όλα αποτελούν μια σπουδαία σύνθεση.
Στα 13 τραγούδια του δίσκου, θα μπορούσαμε να πούμε πως τρία αφορούν αποκλειστικά την γυναίκα γι’ αυτό και έχουμε τη σημαντική συμμετοχή της Καλλιόπης Βέττα («Γυναίκα») της Αργυρής Καπαρού («Αγάπη») και της Πολύμνιας Κονδύλη («Κόκκινη βιτρίνα»). Η αγάπη, η πίκρα, η τρυφερότητα, η καρτερία, η μοναξιά αναδεικνύονται με την μοναδική πένα της Μαρίας Λαλιώτη και τις υπέροχες γυναικείες φωνές.
Οι φίλοι της καλής μουσικής θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα τον δίσκο γιατί παίζουν εξαιρετικοί μουσικοί και σολίστες: Τάκης Πατερέλης - τενόρο και σοπράνο σαξόφωνο, Μιχαήλ Άγγελος Νιάρχος - κλασική κιθάρα, Κυριάκος Γκουβέντας – βιολί, Ηρακλής Βαβάτσικας - ακορντεόν, μπαντονεόν, Νίκος Πιτλόγλου - πιάνο, πλήκτρα, κιθάρες, κρουστά, Κοσμάς Κοκόλης - ακ. κιθάρα, 12χορδη κιθάρα, μπουζούκι, Νίκος Τσαχτσίρης - κόντρα μπάσο, Άλκης Μισιρλής – τύμπανα, Δημήτρης Κοτσίρης - τύμπανα, Κώστας Πολίτης - ηλ. κιθάρα, Έλενα Κισελιόβα - βιολί, Σταύρος Παργινός - τσέλο, Μάριος Καζάς - πιάνο, Ευγένιος Μπένσης – τσέλο, Ισιδώρα Κοψιδά - όμποε, αγγλικό κόρνο, Νίνο Κιτάνι - κλαρινέτο, φλάουτο, σοπράνο σαξόφωνο, Στέφανος Δορμπαράκης – κανονάκι, Γιώργος Κοντογιάννης - κρητική λύρα, Αλεξανδρος Καψοκαβάδης - πολίτικο λαούτο, Εύη Κανέλλου - μπεντίρ, καχόν, νταιρές, κουδούνια.
Ένας δίσκος που αφορά όλους όσους αγαπούν το καλό ελληνικό τραγούδι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Καλή σας ακρόαση.