Την ώρα που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, οι Αλέξης Χαρίτσης και Νάσος Ηλιόπουλος, προφανώς ως εκπρόσωποι μιας τάσης, είχαν κληθεί από τη γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον αναπληρωτή της, σε μια διευρευνητική των προθέσεών τους συνάντηση –θα μείνουν, δηλαδή, ή δεν τους χωράει πια αυτό το «νέο» κόμμα– ο Αριστείδης Μπαλτάς δημοσίευε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» [www.efsyn.gr/politiki/antipoliteysi/411619_mpaltas-apohoro-apo-ton-syriza-toy-kasselaki-ohi-apo-tin-rizospastiki] επιστολή παραμονής στην ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά –έτσι την χαρακτήρισε– πλην όμως διαχωρισμού της θέσης του από το κόμμα του Κασσελάκη. Με ένα ήπιο μεν αλλά αιχμηρό υστερόγραφο, το οποίο αφορούσε ιδίως όσους αναρωτιούνται ειλικρινά, αν υπάρχει χώρος και τρόπος να επιβιώσει κανείς μέσα σ’ αυτό το αποπνικτικό από κάθε άποψη πλαίσιο: «Ας πορευθεί καθένας και καθεμιά σύμφωνα με την πολιτική κρίση του και κατά την τιμή και την υπόληψή του». Πρόλαβαν, άραγε, να το διαβάσουν;
Υπονοεί, τάχα, ότι όποιος δεν ακολουθεί τη δική του στάση στην εσωκομματική αντιπαράθεση, έχει πρόβλημα τιμής και υπόληψης; Τα τρολ έχουν αποτολμήσει και πολύ χειρότερα εις βάρος του. Όμως στο κείμενό του ο Αριστείδης Μπαλτάς δεν μιλάει για ένα εσωτερικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μόνο, αλλά για τη στάση τού «τέταρτου τη τάξη πολιτειακού παράγοντα», που «συνιστά απροκάλυπτη απειλή για τη θεσμική μας τάξη», που συμβάλλει στην «απαξίωση ολόκληρου του πολιτικού και θεσμικού συστήματος [η οποία] αναπτύσσεται χωρίς ορατό φρένο». Βαριές κουβέντες, που δεν λέγονται άσκεφτα. Απέναντι σε τέτοιας τάξης ζητήματα η στάση όλων μας δεν σταθμίζεται μόνο με βάση την πολιτική κρίση. Θίγεται ευθέως η τιμή και η υπόληψη, ιδίως ενός πολιτικού και ιδιαίτερα αριστερού. Αυτή την πολιτική χορδή όλων μας αγγίζει ο Αριστείδης την κρίσιμη στιγμή – και πολύ καλά κάνει.