Μια νέα επιθετική παρέμβαση του ΤΑΙΠΕΔ, που έχει το προσωνύμιο αξιοποίηση - επένδυση, επιχειρείται στο Πόρτο Χέλι της Αργολίδας, στην περιοχή Βερβερόντα. Όμως κινήσεις πολιτών της περιοχής και πολίτες έχουν αποδυθεί σε έναν επίμονο αγώνα να σώσουν τον υπό πώληση και πολεοδόμηση χώρο. Να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη αυτή περιοχή, δεν είναι μόνο η έκταση στη Βερβερόντα που απειλείται, αλλά το ίδιο ισχύει και σε άλλες περιοχές, όπως στο καμένο δάσος της Κορακιάς (έκταση 3.782 στρεμμάτων) και η περιοχή Χηνίτσα (δασώδης έκταση 300 στρεμμάτων). Αν όλα αυτά τα σχέδια πολεοδόμησης υλοποιηθούν, μάλιστα με βάση σχεδιασμούς ιδιωτών, η όμορφη αυτή περιοχή αλλάζει χαρακτήρα και δέχεται βαρύ πλήγμα από την αλόγιστη οικιστική ρύπανση.
Η έκταση στη Βερβερόντα είναι 627 στρέμματα, μέρος της οποίας είναι δασική, ενώ συνορεύει με τον οικισμό και με προστατευόμενη λιμνοθάλασσα. Είναι εύλογο, επομένως, οι κάτοικοι της περιοχής να αντιδρούν στην πώληση ενός δημόσιου χώρου που αν οικοδομηθεί θα επιβαρύνει την περιοχή, ενώ θα μπορούσε μέρος της να αποδοθεί στους κατοίκους ως κοινωνικός εξοπλισμός, όπως για παιδικές χαρές, σχολεία, χώρους αναψυχής και περιπάτου. Το ΤΑΙΠΕΔ στον διαγωνισμό για την πώλησή του δεν προέβλεπε να αποδοθεί στους κατοίκους. Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής σχετικό με το θέμα αυτό (15/10/2023) ο διαγωνισμός δεν προβλέπει όρους δόμησης, προϋποθέσεις ανάπτυξης και χρήσης γης. Το είδος της πολεοδόμησης και τη μελέτη για τη φέρουσα ικανότητα, δηλαδή, θα αναλάβει ο ιδιώτης που θα τον αγοράσει! Προφανώς με οδηγό το μεγαλύτερο κέρδος.
Με τη λήξη ωστόσο των προσφορών στις 24 Οκτωβρίου υπήρξε μία και μοναδική προσφορά της εταιρείας Γούτος Οικοδομή ΕΕ, για την οποία μάλιστα οι κάτοικοι θεωρούν ότι «κρύβει» έναν ιρλανδό μεγαλοεπενδυτή της περιοχής. Αμέσως το Σωματείο «Ένωση Πολιτών Ενάντια στη Διαφθορά» υπέβαλε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων καθώς και προσωρινή διαταγή για την αναστολή του διαγωνισμού. Η προσωρινή διαταγή απορρίφθηκε και τώρα πλέον αναμένεται η εκδίκαση των ασφαλιστικών.
Όπως υποστηρίζουν όσοι παρακολουθούν και αυτή και άλλες υποθέσεις, η προσφορά από ένα μόνο αγοραστή –ο οποίος δραστηριοποιείται στην περιοχή– ήταν αναμενόμενη για δυο τουλάχιστον λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν έχει ωριμάσει, όπως λέγεται, πολεοδομικά, άρα έχει κάποια διακινδύνευση για έναν επιχειρηματία. Ο δεύτερος είναι ότι για να οικοδομηθεί απαιτείται ειδικό Προεδρικό Διάταγμα, διαδικασία που προβλέπεται μεν, αλλά έχει και πολιτικό κόστος διότι αυτό συνεπάγεται παρεκκλίσεις που βλάπτουν το περιβάλλον. Θα πρόκειται για μια καθαρά πολιτική απόφαση, από έναν πρωθυπουργό που αυτονομάζεται πράσινος.
Σ’ αυτό το έδαφος κινούνται και οι πολίτες της περιοχής και φορείς που αντιδρούν. Να σημειωθεί ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έχει επιχειρηθεί δυο φορές να πωληθεί ο δημόσιος χώρος αλλά απέτυχε και λόγω νομικών κενών –για παράδειγμα δεν υπήρχε περιβαλλοντική μελέτη– και λόγω αντιδράσεων των πολιτών.