Η δεξιά εφημερίδα Libero, λίγες μέρες πριν το τέλος του 2023, δημοσίευσε τη φωτογραφία της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι με τον τίτλο «Άνδρας της χρονιάς». Πολλοί θυμήθηκαν τη φράση της στη Μαδρίτη, αλλά και στην πλατεία Σαν Τζοβάνι, στη Ρώμη «Είμαι η Τζόρτζια, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι χριστιανή». Θυμήθηκαν όμως και την απαίτηση να την προσφωνούν «ο πρωθυπουργός» και όχι «η πρωθυπουργός». Η πατριαρχία, την οποία υπηρετεί η ίδια και ο αντιδραστικός σχηματισμός που την ακολουθεί, δείχνει τα δόντια της για άλλη μια φορά. Ο Μάριο Σέκι, που υπογράφει το άρθρο, μιλώντας για μια πρωθυπουργό «θηλυκού γένους, αλλά όχι φεμινίστρια», αρνούμενος κάθε κοινωνική αλλαγή που με κόπο προχωρά στη χώρα, φθάνει στο σημείο να δηλώσει ότι η άρνηση της ταυτότητας της πρωθυπουργού είναι ο πραγματικός φεμινισμός.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η πρόταση της αντιπολίτευσης για πληρωμένη πεντάμηνη άδεια και για τους δύο γονείς για τη φροντίδα των παιδιών τους καταψηφίστηκε από τη συμπολίτευση. Το μέσο εφαρμόζεται ήδη στη Φιλανδία, και στην Ισπανία, όπου η άδεια είναι τρίμηνη. «Σε μια πατριαρχική κοινωνία σαν τη δική μας», είπε στην ομιλία της η γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος Έλι Σλάιν, «το βάρος της οικογενειακής φροντίδας πέφτει με ασύμμετρο τρόπο στους ώμους των γυναικών. Δεν θα περιμέναμε κάτι τέτοιο από την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό, που θα έπρεπε να αγωνίζεται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και εργασίας όλων των γυναικών. Διαφορετικά, τη γυάλινη οροφή τη σπάτε πάνω στις άλλες γυναίκες που δέχονται τα κοφτερά θραύσματα της αδιαφορίας σας».
Πατριαρχία και ταξική ανισότητα
Η αγάπη της κυβερνητικής πλειοψηφίας για την πατριαρχική κοινωνία επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από τις απόψεις που εξέφρασε η γερουσιάστρια των Αδελφών της Ιταλίας, Λαβίνια Μενούνι. Η Μενούνι είπε ότι «πρέπει να φροντίσουμε ώστε τα κορίτσια 18-20 χρόνων να θέλουν να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια» και συμπλήρωσε ότι «η πρώτη προσδοκία για μια γυναίκα πρέπει να είναι να γίνει μητέρα και αυτό είναι κάτι που οι γυναίκες της γενιάς μου, των 46-47 ετών, πρέπει να υπενθυμίζουμε στις κόρες μας». Τα λόγια της Μενούνι ξεσήκωσαν μια θύελλα αντιδράσεων, σε μια στιγμή που οι αγώνες κατά της πατριαρχικής κουλτούρας δυναμώνουν. «Να μεταδώσουμε στις κόρες μας την ελευθερία να ονειρεύονται και τα μέσα για να πραγματώσουν τις επιθυμίες τους», έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα η αντιπρόεδρος του Κινήματος 5 Αστέρων Κιάρα Απεντίνο, ενώ η Λουάνα Τζανέλα, επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Πράσινων-Ιταλικής Αριστεράς δήλωσε ότι «δεν θα ήταν δυνατή η μακρά πορεία προς την ελευθερία, την αυτονομία και την αυτοδιάθεση χωρίς τις πολλές γυναίκες της ιστορίας που επέλεξαν να μη γίνουν μητέρες, θέτοντας στη διάθεση όλων μας τη δημιουργική τους ιδιοφυΐα».
Η ψήφιση του προϋπολογισμού στη Βουλή για το 2024, με 200 θετικές ψήφους, 112 κατά και 3 απουσίες, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την ταξική μεροληψία της κυβέρνησης.
Η κυβερνητική πλειοψηφία εκφράζει την ικανοποίησή της επειδή οι δαπάνες για την υγεία αυξάνονται κατά τρία δισεκατομμύρια. Όμως, υπολογίζοντας τον πληθωρισμό και τη σχέση με το ΑΕΠ, οπισθοχωρεί στο 2014, όταν η σχέση μεταξύ δαπάνης για τη δημόσια υγεία και ΑΕΠ ήταν στο 6,4%, το ίδιο επίπεδο που ορίστηκε από την κυβέρνηση Μελόνι για το 2024.
Η μοναδική θετική πλευρά για την υγεία είναι η ανανέωση των συμβάσεων (2,4 δισεκατομμύρια), αλλά δεν είναι αρκετή. Τα βάρη για φαρμακευτικές δαπάνες της δημόσιας υγείας δεν υπολογίζονται στον προϋπολογισμό και η χρηματοδότηση των ιδιωτικών δομών υγείας για τη μείωση των λιστών αναμονής οδηγεί σε μια περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της υγείας.
Στον προϋπολογισμό δεν λαμβάνονται υπόψη οι νέοι, οι ανισότητες, η βιομηχανική παραγωγή, η οικολογική μετάβαση. Η φορολογική πολιτική δίνει λίγα ψίχουλα στα μικρομεσαία στρώματα, ενώ αφήνει ανέγγιχτους τους προνομιούχους και τη φοροδιαφυγή.
Όσο για το πολυδιαφημισμένο μέτρο για τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, δεν κατέληξε πουθενά.
Τα μέτρα για την καταπολέμηση της φτώχειας, μετά την κατάργηση του Εισοδήματος του Πολίτη και την υιοθέτηση του Επιδόματος Ένταξης, θεωρούνται από τις οργανώσεις κατά των ανισοτήτων άδικα, χωρίς κατάλληλη προετοιμασία και επικοινωνία, ενώ αφήνουν σε ακραία φτώχεια πολλές οικογένειες και δυσκολεύουν τις κοινωνικές υπηρεσίες. Πάνω από το 54% των ωφελούμενων από το Εισόδημα του Πολίτη δεν θα έχει το Επίδομα Ένταξης, ενώ, σύμφωνα με το Euronews υπάρχει μια ανισότητα μέσα στις ανισότητες, δηλαδή οι γυναίκες, τα παιδιά και οι νεότεροι σε ηλικία είναι εκτεθειμένοι στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Καταπάτηση δικαιωμάτων
Η αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης Μελόνι επεκτείνεται και σε άλλες κατηγορίες, όπως είναι οι πρόσφυγες και οι κρατούμενοι στις φυλακές.
Στις 30 Δεκέμβρη, το πλοίο Ocean Viking της ΜΚΟ SOS Mediterranee έφθασε στο Μπάρι για να αποβιβάσει 244 άτομα που διέσωσε κοντά στη Λιβύη. Αμέσως μετά πληροφορήθηκε την απαγόρευση απόπλου, διότι δεν ακολούθησε επακριβώς τη ρότα που του είχαν επιβάλει οι ιταλικές αρχές, αλλά έκανε μια μικρή αλλαγή για να περισυλλέξει 70 ναυαγούς σε απόσταση 15 ναυτικών μιλίων. Η οργάνωση σε ανακοίνωσή της δηλώνει ότι «το να τιμωρούνται οι οργανώσεις πολιτών επειδή έκαναν τη δουλειά διάσωσης που δεν κατορθώνουν να κάνουν τα ευρωπαϊκά κράτη στην κεντρική Μεσόγειο, είναι μια απαράδεκτη ποινικοποίηση της ανθρωπιστικής βοήθειας».
Οι φυλακισμένοι είναι μια άλλη κατηγορία στην οποία δεν αναγνωρίζει ανθρώπινα δικαιώματα η κυβέρνηση. Σύμφωνα με την οργάνωση Antigone, οι ιταλικές φυλακές είναι κτήρια σε εγκατάλειψη, με υπερπληθυσμό και, πάνω απ’ όλα, είναι τόποι θανάτου. Την προηγούμενη χρονιά αυτοκτόνησαν στη φυλακή 68 άτομα, δηλαδή πάνω από 6 τον μήνα. Οι υπόλοιποι είναι υποχρεωμένοι να ζουν όλο και σε μικρότερους χώρους, συχνά χωρίς θέρμανση τον χειμώνα και εκτεθειμένοι στη ζέστη το καλοκαίρι. Είναι ανησυχητική η αύξηση των κρατουμένων μέσα σε 30 μήνες κατά 1.688 άτομα. Σύμφωνα με την Antigone, με τον σημερινό ρυθμό αύξησης, σε ένα χρόνο οι κρατούμενοι μπορεί να φθάσουν τις 67.000.
Και μια ευχάριστη είδηση
Με τις επιθέσεις της κυβέρνησης ενάντια στα δικαιώματα να δυναμώνουν, με τη φτώχεια και την επισφαλή εργασία να αυξάνονται και με την εργατική τάξη κατακερματισμένη, μια ελπιδοφόρα νότα ήταν ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς στο κατειλημμένο από το 2021 εργοστάσιο της πρώην Gkn, εταιρείας παραγωγής ανταλλακτικών για αυτοκίνητα πολυτελείας, στο Κάμπι Μπιζέντσιο της Τοσκάνης. Οι εργαζόμενοι έχουν αποφασίσει να παράγουν στο εξής cargo bike και φωτοβολταϊκά πλαίσια. Πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να γιορτάσουν μαζί τους την Πρωτοχρονιά και να είναι συμμέτοχοι σε μια προσπάθεια που συγκινεί και τους ίδιους, προσφέροντας και τον οβολό τους. «Ο αγώνας μας να μεταδοθεί σε όλη τη χώρα και στην Ευρώπη. Ας είναι πραγματικά νέα αυτή η χρονιά, και όχι άλλη μια χρονιά που απλά θα περάσει», είναι η ευχή τους και η δική μας.