Την ανάγκη της «τάξης» και του «ηθικού επανεξοπλισμού» των πολιτών καθώς και την αναγκαιότητα του καθορισμού σημείων αναφοράς σε μια κοινωνία «που φαίνεται να χάνει τον μπούσουλά της», πρόταξε στη συνέντευξή του στις 16 του μήνα ο Εμμανουέλ Μακρόν στο προεδρικό μέγαρο απευθυνόμενος προς τους υπουργούς της νέας κυβέρνησης και τους δημοσιογράφους.
Ο πρόεδρος Μακρόν αναζητούσε από καιρό μια ευκαιρία, όπως διέρρευσε από το περιβάλλον του, «για να συναντηθεί και να πραγματοποιηθεί το μεγάλο ραντεβού του με το έθνος». Και η ευκαιρία αυτή ήρθε με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, με πρωθυπουργό τον Γκαμπριέλ Αττάλ – τον 34χρονο, μέχρι χθές υπουργό Παιδείας, ο οποίος παρέλαβε τη σκυτάλη της διακυβέρνησης από την έμπειρη Ελιζαμπέθ Μπόρν. Σημειώνεται ότι επί 20 μήνες, η πρώην πρωθυπουργός υπηρέτησε πιστά την νεοφιλελεύθερη πολιτική Μακρόν, υποχωρώντας προς τις θέσεις του συντηρητικού κόμματος των ρεπουμπλικάνων και της άκρας δεξιάς του Εθνικού Συναγερμού. Με βάση αυτή την πολιτική λογική προχώρησε στην ψήφιση σκληρών νομοσχεδίων, με πιο εμβληματικό το συναταξιοδοτικό – που προκάλεσε τις έντονες και μαχητικές αντιδράσεις των εργαζομένων, αλλά και το μεταναστευτικό – που επίσης ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα δυο αυτά νομοθετήματα δεν πέρασαν από το κοινοβούλιο αλλά επιβλήθηκαν με τον αντιδημοκρατικό νόμο 49.3
Οι αντιδράσεις για το μεταναστευτικό συνεχίζονται μέχρι και σήμερα με διαδηλώσεις στο Παρίσι και τις μεγάλες πόλεις. Αύριο, Κυριακή, διοργανώνεται νέα μεγάλη κινητοποίηση με το «ιστορικό κάλεσμα» που υπογράφεται από 201 προσωπικότητες της χώρας, επιστήμονες, πολιτικούς, καλλιτέχνες, συνδικαλιστές από όλο το πολιτικό φάσμα της Γαλλίας, πλην της ακροδεξιάς, καθώς θεωρούν πως «ο νόμος αυτός δυναμιτίζει τους θεσμούς και τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα της χώρας μας. Γι’ αυτό την Κυριακή πορευόμαστε για την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη».
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης
Η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε υπό «τον πιο νέο στην ιστορία της χώρας μας πρωθυπουργό», όπως αυτάρεσκα είπε ο ίδιος ο Γκαμπριέλ Αττάλ, δεν έχει τίποτε το καινούργιο να παρουσιάσει. Εκτός εάν κάνει την έκπληξη στις 30 του Γενάρη κατά την εκφώνηση των προγραμματικών του δηλώσεων, οι οποίες όμως δεν θα τεθούν σε ψηφοφορία υπό τον φόβο της μη παροχής ψήφου εμπιστοσύνης. Ωστόσο, η σύνθεση της νέας κυβέρνησης έρχεται να επιβεβαιώσει τη δεξιά στροφή του Μακρόν, όπως επισημαίνουν αναλυτές, με την υπουργοποίηση της Ρασίντα Νταντί στο υπουργείο Πολιτισμού και της Κατρίν Βοτρέν στο υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Αλληλεγγύης. Και οι δυο προέρχονται από τις γραμμές της δεξιάς – συμμετείχαν και στις κυβερνήσεις Σαρκοζί, η δε Ρασίντα Νταντί υπήρξε σημαίνον στέλεχος των ρεπουμπλικάνων και είναι δήμαρχος στο 7ο διαμέρισμα του Παρισιού, θα διεκδικήσει μάλιστα και τον δήμο του Παρισιού – το έχει ήδη συμφωνήσει με τον Μακρόν. Το υπουργείο Παιδείας συγχωνεύτηκε με αυτό του Αθλητισμού, υπουργός με αυξημένες αρμοδιότητες βέβαια παραμένει η Αμαλί Καστένα, που έγινε ευρύτερα γνωστή μετά την επίθεση κατά των εκπαιδευτικών των δημόσιων σχολείων, τους οποίους κατήγγειλε ότι δεν προσέρχονται στην υπηρεσία τους. Υποτίθεται ότι αυτή ήταν η αιτία για να μεταγράψει το γιο της σε ιδιωτικό σχολείο…. Μετά τις θυελλώδεις αντιδράσεις που προκάλεσε, αναγκάστηκε να ανακαλέσει και ο Μακρόν την κάλυψε. Η αναταραχή και οι διαμαρτυρίες όμως δεν έχουν κοπάσει ύστερα και από τις νέες αποκαλύψεις του Mediapart για την «ποιότητα» των ιδιωτικών σχολείων. Το επεισόδιο αυτό ανησύχησε τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι αναρωτούνται ποιο θα είναι το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης. Βέβαια ο Μακρόν μίλησε για την εθνική και ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών με την εκμάθηση του εθνικού ύμνου της Γαλλίας, της Μασσαλιώτιδας και με την πιλοτική εφαρμογή της ομοιόμορφης στολής.
Ολυμπιακοί αγώνες και συνθήκες εργασίας
Η υπουργός Παιδείας θα έχει πολλή δουλειά μετά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, το καλοκαίρι, γιατί στο στάδιο της προετοιμασίας τους συμβαίνουν αρκετά δυσάρεστα γεγονότα. Με τη μαύρη εργασία, τα εργατικά ατυχήματα που ξεπέρασαν ήδη τα 160 – τα 25 μάλιστα σοβαρά και τον θάνατο ενός εργαζόμενου, όπως καταγγέλλει η CGT, που διαδήλωσε στις 17 του μήνα μπροστά από την έδρα της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Για τα γεγονότα αυτά έχει επιβληθεί απόλυτη σιωπή [για το θέμα θα χρειαστεί να επανέλθουμε].
Τι είπε και τι «ξέχασε» ο Μακρόν
Αξιοσημείωτο είναι ότι στη διάρκεια της συνέντευξής του, ο Μακρόν ξέχασε να αναφερθεί στα μεγάλα προβλήματα της υγείας, της παιδείας, του πληθωρισμού και της αγοραστικής δύναμης. Δηλαδή όλα τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει – και ενόψει των ευρωεκλογών. Όταν μάλιστα στις εκλογές αυτές θα ρίξει, «όπως ισχυρίζεται, όλες τις δυνάμεις του για να αντιμετωπίσει την πρωτοκαθεδρία της άκρας δεξιάς, που προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 7-8%. Όμως πώς και με ποια πολιτική θα το κάνει; Με την πολιτική που ήδη εφαρμόζει και την τροφοδοτεί; Και να σημειωθεί πως στις εκλογές αυτές δεν υπάρχει ο β’ γύρος στον οποίο θα μπορούσαν να συσπειρωθούν όλες οι δημοκρατικές και να «σώσουν την παρτίδα». Η δυνατότητα αυτή φαίνεται πως δεν υπάρχει πια, ιδιαίτερα μετά την ψήφιση του νόμου για τη μετανάστευση. Η πολιτική Μακρόν έχει οδηγήσει τη χώρα και την Ευρώπη σε αδιέξοδα και έχει προκαλέσει νευρικό κλονισμό στο στρατόπεδο του Μακρονισμού, ακόμα και στους πιο σταθερούς συμμάχους του όπως ο Εντουάρ Φιλίπ, ο Φρανσουά Μπαΰρού και η αριστερή πτέρυγα του Μακρόν, που οργανώνουν εσωτερικό μέτωπο αμφισβήτησης, όπως γράφει ο Politis. Εκτιμούν πως οι Μακρόν και Αττάλ έχουν κάνει μια ριζική στροφή προς τα δεξιά που τους οδηγεί «στο δρόμο του λεπενισμού, στηριζόμενοι στον κακό υπολογισμό ότι θα επικρατήσουν – όπως ο Σαρκοζί τη δεκαετία του 2000 - στον ευρύτερο χώρο της δεξιάς», αναφέρει ο Ριχάρδο Ράμος.