Οι σαρωτικές αλλαγές στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, με την αποστρατεία όλων των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων που είχε επιλέξει η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνιστούν ξεκάθαρη ομολογία της ανικανότητας να επιλέξει η ΝΔ ικανούς αξιωματικούς για τις υψηλότερες θέσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η παραδοχή της ανάγκης για τόσο σημαντικές αλλαγές αποτελεί απόδειξη της επισφαλούς διαχείρισης και της ανεπάρκειας των προηγούμενων αποφάσεων, που επιβεβαιώνεται από την απόφαση να μην ανανεωθεί η θητεία ανωτάτων αξιωματικών που είχαν επιλεγεί από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, ο ΥΕΘΑ, Νίκος Δένδιας, κάνει λόγο για νέα στρατηγική και «πολύπλευρο εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, με προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα και τις ανάγκες».
Η αποκεφάλιση όλων των επιλογών της Νέας Δημοκρατίας και η εγκαθίδρυση νέας ηγεσίας σε συνδυασμό με τη δήλωση του Νίκου Δένδια για «πλήρη αναδιοργάνωση της δομής και λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων» αποκαλύπτει μια καταστροφική αμέλεια και έλλειψη προνοητικότητας από μέρους της κυβέρνησης.
Αυτή η εξαγγελία δεν είναι τίποτα άλλο από μια εξομολόγηση αποτυχίας, καθώς εμφανίζεται σαν αναγκαία ενέργεια λόγω της πλήρους αποτυχίας τους να προσαρμόσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις στις σύγχρονες απαιτήσεις και προκλήσεις, αφήνοντας τη χώρα εκτεθειμένη σε ανυπολόγιστους κινδύνους.
Το είδαμε στην Αγχίαλο όταν έσκασαν τα πυρομαχικά, το είδαμε στις πλημμύρες όταν χάθηκε σε καιρό ειρήνης ολόκληρο αεροδρόμιο με τα πανάκριβα ελικόπτερα, το είδαμε και στη Λιβύη όταν πλέον θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές.
Ο κ. Δένδιας ουσιαστικά καταδίκασε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, στην οποία όμως ήταν μέλος ως υπουργός Εξωτερικών.
Μοναδική λύση στο πρόβλημα αποτελεί ο εκδημοκρατισμός των Ενόπλων Δυνάμεων και η θεσμική κατοχύρωση της εκλογής της ηγεσίας τους από την Βουλή. Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι κομματικό όργανο και κατά συνέπεια είναι επιβεβλημένο να επιλέγεται από τη Βουλή, όπου θα συζητείται η προσωπικότητα των εκάστοτε υποψηφίων και θα συνεκτιμώνται τα έργα και οι γνώσεις τους. Η εκλογή της ηγεσίας θα πρέπει να γίνει με αυξημένη πλειοψηφία, ώστε να μην είναι απόφαση ενός μόνο κόμματος.
Η επιλογή πίσω από κλειστές συνεδριάσεις σε ένα κυβερνητικό όργανο, δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Εάν πράγματι θέλουμε Ένοπλες Δυνάμεις που θα υπηρετούν την πατρίδα και δεν θα εξυπηρετούν κομματικές επιλογές ή προσωπικές βλέψεις προσώπων μέσα στο κυβερνών κόμμα, τότε η εκλογή τους με διαφανείς διαδικασίες είναι μονόδρομος.
Αλήθεια, θα μάθουμε ποτέ εάν ο απελθών αντιστράτηγος Αναστάσιος Σπανός, ολοκλήρωσε την Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) που είχε αναλάβει για το αεροδρόμιο που χάθηκε στο Στεφανοβικείο; Δεν θα πρέπει οι φορολογούμενοι να γνωρίζουν τι συνέβη και χάσαμε το αεροδρόμιο και τα πυρομαχικά στην Αγχίαλο, που θα κληθούν να ξαναπληρώσουν; Θα αποδοθούν οι ευθύνες ή όταν απομακρύνονται από το στράτευμα οι εκάστοτε στρατηγοί παύουν να έχουν και ευθύνες;
Όλα τα υπόλοιπα περί Ενόπλων Δυνάμεων του μέλλοντος είναι λόγια που έχουμε ξανακούσει και αναιρέθηκαν ακόμα και μέσα στην ίδια κυβέρνηση, όπως ακριβώς κάνει σήμερα ο κ. Δένδιας, αδειάζοντας και τον προκάτοχό του.
Τα παιχνίδια εξουσίας είναι κοινό μυστικό
Σε μια χώρα που η φράση «εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία», είναι συχνή, η επιλογή της ηγεσίας του στρατεύματος είναι αποκλειστικά κομματική, κατάλοιπο του εμφυλίου και σε πλήρη αδιαφάνεια σχετικά με τα προσόντα των υποψηφίων. Και αυτό είναι απόλυτα αντιληπτό και κατακριτέο από τα ίδια τα στελέχη, που άλλους θεωρούν ως πραγματικούς ηγέτες για το στράτευμα και άλλους βλέπουν να προάγονται.
Αυτό αποτυπώνει έρευνα που δημοσιεύτηκε σε διεθνές ακαδημαϊκό περιοδικό το 2020, με τίτλο «A Survey of Personality Trait Perceptions in Leadership». Οι στρατιωτικοί στην Ελλάδα πιστεύουν ότι η πραγματική επιλογή της ηγεσίας από το ΚΥΣΕΑ δεν βασίζεται τόσο στα ιδανικά χαρακτηριστικά ενός στρατιωτικού ηγέτη, αλλά κυρίως στην πελατειακή σχέση με την πολιτική ηγεσία.
Βάσει της έρευνας στην οποία πήραν μέρος 2.700 στρατιωτικοί, απόστρατοι και στελέχη των σωμάτων ασφαλείας, τα πέντε βασικά χαρακτηριστικά που θεωρούν ότι θα πρέπει να έχει ένας στρατιωτικός ηγέτης είναι:
-
-Διαχείριση κρίσεων (Crisis management): Θεωρείται ως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, με βαθμολογία 4.91 σε κλίμακα 5.
-
-Ακεραιότητα (Integrity): Έχει βαθμολογία 4.90, υποδηλώνοντας την ανάγκη για ηθική και ειλικρίνεια.
-
-Αντίληψη (Perception): Με βαθμολογία 4.84, δείχνει τη σημασία της καλής κρίσης και της ευαισθησίας στο περιβάλλον.
-
-Αξιοκρατία (Meritocracy): Βαθμολογία 4.83, επισημαίνοντας τη σημασία της αναγνώρισης και ανταμοιβής της αριστείας.
-
-Στρατηγική ικανότητα (Strategic proficiency): Με βαθμολογία 4.77, αναδεικνύει την ανάγκη για στρατηγικό σχεδιασμό και σκέψη.
Όμως, όπως αποκαλύπτει η έρευνα, η επιλογή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων από την εκάστοτε κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει λαμβάνει ως κύριο κριτήριο την πολιτική τοποθέτηση των υποψηφίων και πόσο συνεργάσιμοι είναι με το κυβερνών κόμμα. Αυτή η εκτίμηση έλαβε βαθμολογία 4.46 στα 5, κάτι που σημαίνει πως είναι βαθύτατη πεποίθηση. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι όταν έκριναν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ιδανικού ηγέτη, η συνεργασία του με την πολιτική ηγεσία έλαβε τη χαμηλότερη βαθμολογία απ’ όλα τα άλλα χαρακτηριστικά, δηλαδή μόλις 3,05 στα 5.