Το κατεπείγον ζήτημα της κλιματικής κρίσης και η αναζήτηση κοινών τόπων ανάμεσα στα προοδευτικά κόμματα και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τέθηκε σε δημόσια συζήτηση με πρωτοβουλία της «Εποχής», την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου, στον κινηματογράφο «Τριανόν».
Στη συζήτηση πήραν μέρος οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, της Νέας Αριστεράς, των Οικολόγων-Πράσινων, της Οικολογίας, των Πράσινων, καθώς και ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης, ενώ παρενέβησαν και πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις. Σημειώνεται ότι το μεν ΚΚΕ δεν απάντησε στην πρόσκληση συμμετοχής, το δε ΜέΡΑ25, για τους δικούς του λόγους, αποφάσισε να μην συμμετάσχει.
Η Χαρά Καφαντάρη, υπεύθυνη του τμήματος περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επισήμανε ότι η κλιματική κρίση και η έξαρση των ανισοτήτων είναι τα δυο μεγάλα παγκόσμια προβλήματα. «Η κλιματική κρίση έχει σαφή ταξικό χαρακτήρα, πλήττει πρώτα τους φτωχούς και τις φτωχές χώρες καθώς, σύμφωνα με έγκυρες διεθνείς μελέτες, το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη ευθύνεται για την εκπομπή ρυπογόνων αερίων – ίση με αυτή που εκπέμπουν τα 2/3 των φτωχότερων», ανέφερε χαρακτηριστικά. Εξέφρασε την αντίθεσή της στη διαφαινόμενη προσπάθεια υιοθέτησης της πυρηνικής ενέργειας. Άσκησε κριτική στη βίαιη απολιγνιτοποίηση που επικοινωνιακά επιχειρεί η κυβέρνηση, καθώς δεν υπάρχει εναλλακτικό αναπτυξιακό σχέδιο και κοινωνικό πρόσημο, ενώ η χώρα έχει δεθεί στο φυσικό αέριο. Υποστήριξε ότι οι πολιτικές του κόμματός της έχουν σαφή οικολογικό χαρακτήρα και μίλησε για δίκαιη και συμπεριληπτική πράσινη μετάβαση.
Ο καθηγητής Οικολογίας, Παναγιώτης Δημόπουλος, υπεύθυνος του τομέα Περιβάλλοντος, μίλησε για ένα εθνικό βιώσιμο σχέδιο που επεξεργάζεται το ΠΑΣΟΚ με εφαρμόσιμες πολιτικές για το περιβάλλον και την κλιματική κρίση με ορίζοντα το 2030. Υπογράμμισε ότι η άσκηση μιας ουσιαστικής περιβαλλοντικής πολιτικής είναι επί της ουσίας κοινωνική πολιτική. Τόνισε ότι το κόμμα του εναρμονίζει τις πολιτικές του με τις αντίστοιχες στην Ευρώπη για την βιοποικιλότητα, την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και το Σχέδιο για την Αποκατάσταση της Φύσης. Έθεσε επίσης την κοινωνική συμμετοχή ως προϋπόθεση για την διαμόρφωση και αποτελεσματική υλοποίηση μιας περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής, ενώ ζήτησε να υπάρξει συνέχεια στην πρωτοβουλία διαλόγου των κομμάτων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Η Πέτη Πέρκα, εκ μέρους της Νέας Αριστεράς, υπογράμμισε ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι ζήτημα πολιτικό και ιδεολογικό. «Οι προτεραιότητες στην αντιμετώπιση των καταστροφών, η κατανομή των βαρών, τα επιχειρηματικά μοντέλα, ο τρόπος ζωής, οι κλιματικοί πρόσφυγες είναι στοιχεία που ορίζουν τη σημαντικότερη πρόκληση της εποχής μας και θα καθορίσουν το μέλλον μας στους επόμενους αιώνες», τόνισε με έμφαση. Καταλόγισε στην κυριαρχία των αγορών και του νεοφιλελευθερισμού αδράνεια, διστακτικότητα και εγκληματική αμέλεια ως προς την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μεταξύ άλλων, τάχτηκε κατά των επενδύσεων σε ορυκτά καύσιμα και πρότεινε την απανθρακοποίηση όλων των υποδομών, το πρασίνισμα των μεταφορών και την προστασία της βιοποικιλότητας. Επισήμανε ότι η ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, η κοινωνική συμμετοχή και η δικαιοσύνη είναι το κλειδί για τη δίκαιη και πράσινη μετάβαση.
Ο Γιάννης Τσιρώνης, από τους Οικολόγους–Πράσινους, υποστήριξε ότι η οικολογική ατζέντα είναι δεδομένη και έχει τεθεί από το οικολογικό κίνημα στην Ελλάδα ήδη από το 1989. «Το πράσινο πουλάει, όμως τα οικολογικά κόμματα δεν οδηγούν τις εξελίξεις», τόνισε αναφερόμενος στα προβλήματα συγκρότησης του οικολογικού χώρου. Προσδιόρισε δε ως μητέρα των μαχών την ανάγκη ανασυγκρότησης της υπαίθρου και του πρωτογενούς τομέα.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, από τους Πράσινους, αμφισβήτησε «το στερεότυπο ότι οι Πράσινοι είναι για το περιβάλλον και η Αριστερά για την κοινωνία», καθώς, όπως είπε, «οι Πράσινοι έχουν μια συνολική προσέγγιση για το παραγωγικό μοντέλο, το περιβάλλον, το κλίμα και τα δικαιώματα». Ζήτησε διάλογο στη βάση της κατάργησης των συμβάσεων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, καθώς και την υπεύθυνη και συνεπή δράση όσων θέλουν να υπηρετούν οικολογικές αξίες.
Η Ηλέκτρα Στροβολίδου, από την Οικολογία, τόνισε ότι υπάρχει ανάγκη ενότητας και κοινής ατζέντας του προοδευτικού χώρου και της πολιτικής Οικολογίας. Στη συνέχεια, στάθηκε ιδιαίτερα στη «φτώχεια και την ειρήνη ως τα βασικά προβλήματα της εποχής μας», καθώς και στην «αποανάπτυξη με στόχο βιώσιμη και καλύτερη παραγωγή».
Ο Πέτρος Κόκκαλης αναφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Επισήμανε ότι η συμφωνία αυτή έρχεται να αντιμετωπίσει τη στρεβλή ανάπτυξη της τελευταίας τριακονταετίας, που είχε ως συνέπεια πολλαπλές κρίσεις. Μίλησε για τις επιπτώσεις της ρύπανσης, της κατάρρευσης της βιοποικιλότητας και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. «Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία πρέπει να συνεχιστεί και αυτό είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών, καθώς οι πόροι του ΕΣΠΑ και της ΚΑΠ πρέπει να τεθούν στην υπηρεσία αυτής της συμφωνίας», επισήμανε και όρισε ως αντίπαλο στην Ευρώπη τη Δεξιά και την Ακροδεξιά στην Ευρώπη που αντιτάχθηκαν στον νόμο για την αποκατάσταση της φύσης και αντιστρατεύονται κάθε πράσινη πολιτική με ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία και τη δημοκρατία.
Καίριες ήταν οι παρεμβάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων που συμπλήρωσαν την ατζέντα, ενώ άσκησαν κριτική στις μέχρι σήμερα ακολουθούμενες πολιτικές. Σημαντικά θέματα ανέδειξαν και οι ερωτήσεις του κοινού. Όλες γενικά οι παρεμβάσεις συνέτειναν στο ότι πρέπει να υπάρξει μια μίνιμουμ συμφωνία όλων των χώρων για γρήγορη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και αλλαγή του τρόπου ζωής και του παραγωγικού μοντέλου.
Το βίντεο της εκδήλωσης:
https://www.facebook.com/efimerida.epohi/videos/903125351361585/?extid=CL-UNK-UNK-UNK-AN_GK0T-GK1C&ref=sharing