Η 28η Φεβρουαρίου είναι η τραγική επέτειος του δυστυχήματος των Τεμπών, ενός εγκλήματος για το οποίο, εδώ και ένα χρόνο, η κυβέρνηση κάνει «φιλότιμες» προσπάθειες να καλύψει ευθύνες και να αποκρύψει στοιχεία. Καμία έκπληξη! Η κυβέρνηση έχει δείξει περίτρανα την αδιαφορία/αναλγησία της σε πολλές περιπτώσεις, που την έφεραν απέναντι στον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία, τους φοιτητές, τους αγρότες.
Η απεργία που έχει προκηρυχθεί για την Tετάρτη 28 Φεβρουαρίου από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και την ΑΔΕΔΥ πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα για να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε τον σεβασμό και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας, το τέλος στον εμπαιγμό!
Αυτές τις ημέρες, οι φοιτητές οι μαθητές και οι γονείς τους βλέπουν να ιδιωτικοποιείται η ανώτατη εκπαίδευση και να χάνεται η ευκαιρία για κάθε νέο/α να αποκτήσει τα πολύτιμα εφόδια της μόρφωσης, ανεξαρτήτως οικονομικής επιφάνειας. Το υπουργείο Παιδείας αντί να φέρει μέτρα που θα ενισχύουν τη φοιτητική μέριμνα (φοιτητικές εστίες, σίτιση) παραδίδει την ανώτατη εκπαίδευση και την επιστημονική έρευνα στις διαθέσεις της αγοράς. Το εργατικό κίνημα πρέπει και οφείλει να σταθεί δίπλα σ’ αυτούς τους αγώνες γιατί το δωρεάν και δημόσιο πανεπιστήμιο αφορά κυρίως τα δικά της παιδιά, τα παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών και φτωχών οικογενειών.
Οι αγρότες δυναμώνουν τα μπλόκα, απαιτώντας να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους, έχοντας απογοητευτεί πλήρως από τις (μη) απαντήσεις σε αιτήματα που αφορούν την επιβίωση τους. Η αισχροκέρδεια ανεβάζει στα ύψη (+240%) τις τιμές από το χωράφι στο ράφι, και ένας μη εισαγόμενος πληθωρισμός απειλεί τον πρωτογενή τομέα ενώ εκτοξεύει τα κέρδη συγκεκριμένων μόνο επιχειρήσεων.
Η ακρίβεια σε βασικά προϊόντα έχει ξεφύγει, οι τιμές στα σούπερ μάρκετ είναι κατά πολύ ακριβότερες σε σχέση με χώρες με πολύ μεγαλύτερους μισθούς! Η κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ) παραμένει εξαιρετικά χαμηλή αλλά ακόμα και όπου υπάρχουν ΣΣΕ, δεν εφαρμόζονται καθολικά.
Στον κλάδο μας, με την επέλαση των μνημονίων και των αντεργατικών νόμων Χατζηδάκη, Γεωργιάδη οι συνθήκες εργασίας έχουν δυσκολέψει και οι μισθοί έχουν καθηλωθεί στον κατώτατο μισθό στο μεγαλύτερο μέρος του κλάδου.
Και αν με τον νόμο 4611/19 οι ταχυμεταφορές εξασφάλισαν 15% επί του κατώτατου μισθού για τη χρήση δικύκλου και μέσα ατομικής προστασίας, για τις υπόλοιπες ειδικότητες στον κλάδο, οδηγοί αυτοκινήτων, διαλογείς συσκευαστές, υπάλληλοι γραφείου, πέρα του κατώτατου μισθού και του επιδόματος τριετιών (έως τρεις και για όσους τις έχουν), δεν προβλέπεται τίποτα άλλο.
Τα τελευταία χρόνια ενώ οι εταιρείες έχουν αυξήσει τα κέρδη, τους τζίρους, τον όγκο των διακινούμενων αποστολών, επιχειρούν με το λεγόμενο φρανσάις, τις εργολαβικές σχέσεις εργασίας, αλλά και μια προσπάθεια πλατφορμοποίησης του κλάδου να πλήξουν περαιτέρω τα εργασιακά δικαιώματα.
Σε πολλές περιπτώσεις δεν τηρούνται οι κανόνες υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων με σοβαρές ελλείψεις πυρασφάλειας, δυσλειτουργικούς χώρους, ακατάλληλα οχήματα και μη παροχή μέσων ατομικής προστασίας. Δυστυχώς οι έλεγχοι από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές είναι ελλιπείς.
Οι συνθήκες εργασίας των οδηγών δικύκλου και αυτοκινήτου είναι δύσκολες. Είναι εκτεθειμένοι σε όλες τις καιρικές συνθήκες ενώ το καθημερινό στρες διογκώνεται λόγω των περιορισμών στους χρόνους παράδοσης και παραλαβής.
Το ίδιο πιεστικές οι συνθήκες στα διαμετακομιστικά κέντρα για τους διαλογείς συσκευαστές λόγω του μεγάλου όγκου των διακινούμενων αποστολών.
Εδώ και χρόνια δίνουμε την μάχη να ενταχθούμε στα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, αν και αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο λόγω της φύσης της εργασίας.
Στον κλάδο της ταχυμεταφοράς - ταχυδρόμισης υπάρχουν επιχειρησιακές συμβάσεις: στην ACS, την Speedex και στα ΕΛΤΑ - ΕΛΤΑ ταχυμεταφορές. Αυτή την περίοδο το επιχειρηματικό σωματείο στην Γενική Ταχυδρομική δίνει τη δική του μάχη και πιστεύουμε ότι θα προστεθεί ακόμη μια επιχειρησιακή ΣΣΕ, αυτή της Γενικής Ταχυδρομικής.
Εξάλλου είναι σημαντικό για όλον τον κλάδο, η ύπαρξη κλαδικής σύμβασης εργασίας, ώστε οι εργαζόμενοι σε μικρές εταιρείες και όπου δεν υπάρχει σωματείο να καλύπτονται από αυτήν και να απολαμβάνουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και μισθούς.
Την 28η Φεβρουαρίου τιμούμε τη μνήμη των αδικοχαμένων νεκρών και απαιτούμε να σταματήσει η συγκάλυψη. Σε μια μετωπική σύγκρουση τρένων στην οποία έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι, ο υπουργός Μεταφορών δεν μπορεί να δηλώνει αθώος. Οι ευθύνες για το μεγαλύτερο εργατικό δυστύχημα των τελευταίων χρόνων με έντεκα (11) εργαζόμενους νεκρούς, δεν θα μπαζωθούν. Η υγεία και η ασφάλεια στην εργασία είναι η δική μας προτεραιότητα.
Την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου, καλούμε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη στη συγκέντρωση του ΕΚΑ και της ΑΔΕΔΥ. Παλεύουμε και διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει!