Σκίτσο: Βαγγέλης Χερουβείμ
Και εκεί που ο «λευκός καπνός», μετά απ’ όσα είχαν συμβεί, έκανε δειλά την εμφάνισή του, η δήλωση στο παρά πέντε του Αλέξη Τσίπρα τα ανέτρεψε όλα. Ο πρώην πέταξε το γάντι στον νυν, κατηγορώντας τον ότι αδιαφορεί για τις συνέπειες μιας εκλογικής ήττας, ενώ περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα την εικόνα που υπάρχει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, καθώς μίλησε για ιδιοτέλεια, ναρκισσισμό, προσωπικές στρατηγικές κλπ. Κάπως έτσι η δήλωση του Αλ. Τσίπρα έβαλε τέλος στο συνέδριο πριν καν αρχίσει. Ή, σε κάθε περίπτωση, κατάφερε να αλλάξει δραματικά την ατζέντα του. Ο ίδιος δήλωσε «απών» από το συνέδριο, αφού πρώτα επιτέθηκε σε στελέχη του κόμματός του, που… σιωπούν περιμένοντας την ήττα για να τη χρεώσουν αμέσως μετά στον Κασσελάκη, σε όσους αποχώρησαν γιατί… έχασαν, αλλά και στον νυν πρόεδρο, που όμως ο ίδιος είχε στρώσει το δρόμο για την παρουσία και εντέλει την επικράτησή του. Η παρέμβαση συνεπώς του πρώην, αλλάζει τα δεδομένα, χωρίς ωστόσο να προδικάζει και το τελικό αποτέλεσμα.
Ο κύβος ερρίφθη
Ο νυν εμφανίστηκε στο συνέδριο μάλλον ηγεμονικά, με τους οπαδούς του και όχι απαραίτητα συνέδρους στην εξέδρα, έχοντας έτοιμη την απάντηση στο μήνυμα, που είχε λάβει λίγη ώρα πριν. Σήκωσε το γάντι λέγοντας «βρείτε αντίπαλο και πάμε για τετραπλές εκλογές», επιτέθηκε στα στελέχη που κατά τη γνώμη του τον υπονομεύουν (άντε πάλι υπονομευτές και βαρίδια), κατηγόρησε με απύθμενο θράσος την Νέα Αριστερά ότι οι βουλευτές της είναι έτοιμοι να μετατρέψουν τις «κλεμμένες έδρες σε πράσινες», ενώ δεν άφησε στο απυρόβλητο τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε, σε τρία, τουλάχιστον, σημεία οι αναφορές του παραπέμπουν, με επιθετικό τρόπο, ευθέως στον πρώην πρόεδρο. Το πρώτο: «δεν θα επιτρέψω σε κανέναν, όσο ψηλά και αν βρίσκεται, να ναρκοθετήσει το δρόμο της μεγάλης αλλαγής». Το δεύτερο: «δεν έκαναν αυτοκριτική για την ήττα του 2019 ούτε ανέλαβαν την ευθύνη της μεγάλης ήττας του 2023, ενώ ζητούν από εμένα…» Τρίτο: «κάποιοι θεώρησαν ότι τον ξένο, τον μικρό θα τον έχουν του χεριού τους, αλλά…»
Ίσως γι’ αυτό, στελέχη του περιβάλλοντός του, συσχετίζουν τη σημερινή στάση του Α. Τσίπρα με αυτήν του Αλέκου Αλαβάνου στο παρελθόν. Η σκληρή και μέχρι τέλους αντιπαράθεση των δύο είναι, πλέον, αναπόφευκτη. Ο κύβος ερρίφθη….
Τετραπλές κάλπες
Πως όμως φτάσαμε από τον διαφαινόμενο συμβιβασμό, για λόγους αυτοσυντήρησης, σε νέες κάλπες για εκλογή προέδρου; Η περίοδος που όλοι μαζί (προεδρικοί και νεοπροεδρικοί) έδειχναν την πόρτα της εξόδου σε Ομπρέλα και 6+6 αναμένοντας τις μάζες πέρασε οριστικά και τώρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αναμετριούνται με τη σκληρή πραγματικότητα. Ο Στ. Κασσελάκης δεν κρύβει τις προθέσεις του για ένα κόμμα πέρα και έξω από την αριστερά, αυστηρώς προσωπικό, κάτι σαν μονάρχης ή διευθυντής πολυεθνικής εταιρείας. Οι δε προσυνεδριακές διαδικασίες ανέδειξαν την απόλυτη γύμνια ενός κόμματος, που δεν έχει χάσει απλώς την ορμή του, αλλά και την αναγκαία ποσότητα. Στη μεγάλη πλειονότητα των οργανώσεων μελών, η συμμετοχή δεν ξεπέρασε το 15% έως 20%, οι σύνεδροι δεν προέκυψαν από ψηφοφορία, αλλά από διαθεσιμότητες και αυτές με το ζόρι. Ο διάλογος ήταν ανύπαρκτος και τα ζητήματα που έθεσε ο Στ. Κασσελάκης στο περιβόητο ερωτηματολόγιο δεν είχαν τεθεί σε καμία φάση της διαδικασίας.
Η δε συνεχής αποδόμηση του παρελθόντος από την ηγετική ομάδα, συνεπώς και του Αλέξη Τσίπρα, δημιούργησε ένα τοπίο εκρηκτικό, που αναμφίβολα δυσκολεύει στελέχη τα οποία έχουν συνδέσει απολύτως το όνομά τους με τον πρώην πρόεδρο του κόμματος. Κάπως έτσι να εξηγείται και η αντίδραση της τελευταίας στιγμής από τον πρώην πρόεδρο. Ασφαλώς, όμως, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η κάλπη θα του κάνει το «χατίρι».
Ο μεγάλος χαμένος
Ο Διονύσης Τεμπονέρας ενθαρρυμένος προφανώς από τη δήλωση Τσίπρα είπε στο χώρο του συνεδρίου, μάλλον βιαστικά, που ίσως του κοστίσει, ότι «το κόμμα επιστρέφει στους πραγματικούς και νόμιμους ιδιοκτήτες του». Δήλωση που δείχνει την ένταση και την οξύτητα της αντιπαράθεσης και κατά πάσα πιθανότητα την πρόθεσή του να μπει στην κούρσα της διεκδίκησης. O Σ. Φάμελος δήλωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος και κάπως έτσι η υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη φαίνεται αυτή τη στιγμή η πιο πιθανή, καθώς αν τελικά προκύψει θα έχει κατά πάσα πιθανότητα τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα. Άγνωστη είναι αυτή τη στιγμή η στάση του Νίκου Παππά και του Παύλου Πολάκη.
Εντέλει, ο μεγάλος χαμένος ασφαλώς είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, που κινείται στο σαθρό έδαφος της αναξιοπιστίας, της θολής έως ανύπαρκτης ταυτότητας και των πολλαπλών ερωτηματικών ως προς τη φυσιογνωμία του. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της προεδρικής κάλπης ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα παραμείνει ένα σπαρασσόμενο – μπερδεμένο ιδεολογικά κόμμα, που στο εσωτερικό του κανείς δεν αντέχει κανέναν. «Τσιπρικοί», «νεοπροεδρικοί», «πασοκογενείς», ανταλλάσσουν πυρά, που όμοιά τους δεν έχουν υπάρξει στο παρελθόν, παρότι –και εδώ είναι το παράδοξο- δεν φαίνεται να διαφωνούν ως προς τη βασική κατεύθυνση της βίαιης μετάλλαξης. Το «θέλουμε ένα κόμμα της κεντροαριστεράς», που είπε στην ΠΓ ο Στ. Κασσελάκης, δεν μπορεί παρά να βρίσκει σύμφωνους τους «αντιπολιτευόμενους» Ραγκούση, Θεοχαρόπουλο και Ζαχαριάδη, οι οποίοι λίγες ημέρες πριν είχαν προτείνει μετακόμιση από την ευρωαριστερά στους σοσιαλδημοκράτες. Ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει το δημιούργημά του να τον αμφισβητεί και ο ίδιος να αμφισβητεί, πλέον, το δημιούργημά του, παρότι ο ένας είναι η συνέχεια του άλλου, αν κρίνουμε ότι το μοντέλο του κόμματος - μη κόμματος κατασκευάστηκε από τον πρώτο για να παραδοθεί στον δεύτερο.
Π. Εγγλέζος
Μία καλή αρχή
Όχι Αλέξη μου δεν φύγαμε γιατί χάσαμε. Φύγαμε γιατί βλέπαμε την εξαέρωση του κόμματος μας και ποιος μπορεί να υποστηρίξει με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν δικαιωθήκαμε με αυτή την επιλογή.
Και αυτό δεν άρχισε με τον Κασσελάκη, που σε αυτό τουλάχιστον, έχει δίκιο όταν λέει ότι αν είχαμε ένα στιβαρό κόμμα δεν θα είχε κερδίσει.
Άρχισε το βράδυ των εκλογών του 2019, όπου ανακοίνωσες στο κόμμα μας ότι θα τα αλλάξεις όλα, τη στιγμή που πήραμε 31,5%, ένα εντυπωσιακό ποσοστό μετά από εφαρμογή μνημονίου.
Άρχισε όταν αρνήθηκες να φτιάξουμε ένα πολιτικό σχέδιο για να αντιμετωπίσουμε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και το έλλειμμα αξιοπιστίας που έδειχναν όλες οι δημοσκοπήσεις μετά το 2017.
Άρχισε όταν ήθελες να φτάσεις τον Μητσοτάκη και τον Ανδρουλάκη με πάνω από 100.000 ψήφους στις εσωκομματικές εκλογές και επέβαλες να ψηφίζουν μέλη με δύο ευρώ την ίδια μέρα.
Άρχισε με την ανοχή σου στις θεωρίες περί εσωτερικών εχθρών, και από ότι βλέπουμε οι εσωτερικοί εχθροί όλο και πολλαπλασιάζονται εντός ΣΥΡΙΖΑ.
Άρχισε όταν πρώτα εσύ ήθελες τη αδιαμεσολάβητη σχέση με τη βάση, δηλαδή χωρίς καμία λογοδοσία στα όργανα, δημιουργώντας ένα κόμμα που δεν συζητά πολιτικά και ιδεολογικά.
Άρα πριν μας "αναλύσεις" τους λόγους που φύγαμε κάποιοι, μήπως να αρχίσεις εσύ με μια στοιχειώδη αυτοκριτική; Θα ήταν μια καλή αρχή!
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της Νέας Αριστεράς
Η ομιλία του κ. Κασσελάκη επιβεβαίωσε τη βαθιά υπαρξιακή κρίση ενός κόμματος που πλέον θυμίζει περισσότερο τηλεοπτικό θέαμα παρά πολιτικό οργανισμό. Πρόκειται για το προϊόν μιας μακράς πορείας δεξιάς μετάλλαξης και πολιτικού εκφυλισμού που άλλοι ανέχτηκαν με τη σιωπή τους και άλλοι ενθάρρυναν με τη δράση τους.
Τώρα είναι αργά. Η κρίση είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Και αυτό δεν αλλάζει όσες χυδαίες επιθέσεις και αν εκτοξεύσει ο κ. Κασσελακης που σήμερα έφτασε στο σημείο να μιλήσει για «ανταλλαγές εδρών».
Θυμίζουμε ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που -κατά δήλωση του- παζάρευε να γίνει υπουργός του κυρίου Μητσοτάκη. Και επειδή ο κ. Κασσελακης αρέσκεται να αναζητά υπονομευτές της αριστεράς στη χώρα, μια τελευταία συμβουλή από εμάς: να κοιτάξει πρώτα τον καθρέφτη του και να σταματήσει να μιλάει στο όνομα της αριστεράς. Δεν είχε ούτε έχει σχέση με τις αξίες και τα οράματά της.