«….η εργασία των παιδιών θα τα απομακρύνει από τους υπολογιστές τα βιντεοπαιχνίδια ή την τηλεόραση»
Έχουν περάσει 86 χρόνια από τη ψήφιση στις ΗΠΑ του Νόμου για την παιδική εργασία που στόχευε θεωρητικά στην κατάργηση της παιδικής εργασίας, αγοριών και κοριτσιών, (1938, Νιού Ντίλ, Ρούζβελτ). Ένας νόμος που καταγράφεται μέχρι σήμερα ως θετικός, αφού έθεσε κανόνες και περιόρισε το μέγεθος και το εύρος της ασύδοτης μέχρι τότε υπερεκμετάλλευσης των χιλιάδων παιδιών και εφήβων - στη συντριπτική τους πλειονότητα μαύρων- που δούλευαν πολλές ώρες σε σκληρές και επικίνδυνες για την ηλικία τους εργασίες για ένα κομμάτι ψωμί, κυριολεκτικά. Βασικά στοιχεία του Νόμου: απαγόρευση εργασίας σε παιδιά κάτω των 14 χρονών, 3ωρη ημερήσια απασχόληση και μέχρι τις 7μ.μ για τα 14 – 16 ετών και μείωση των ωρών εργασίας των εφήβων στη διάρκεια της σχολικής περιόδου, ώστε να μην εγκαταλείπεται το σχολείο, απαγόρευση επικίνδυνων για την ηλικία τους εργασιών, γονική συναίνεση για αγόρια και κορίτσια 14 - 18 χρονών.
Χρονικό του ξηλώματος του Νόμου
Το 1982 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρ. Ρίγκαν, εκφράζοντας τις απαιτήσεις του επιχειρηματικού κεφαλαίου, πρότεινε την ελαστικοποίηση του Νόμου με αρχή την αύξηση των ωρών εργασίας των παιδιών (14-15 ετών) στην εστίαση και σε καταστήματα. Η πρόταση τότε δεν υιοθετήθηκε. Όμως, από τις αρχές του 21ου αιώνα αρχίζει η προπαγάνδα από δεξιά ινστιτούτα «ειδικών» και δεξαμενών σκέψης της άποψης ότι η ανάπτυξη της οικονομίας και της χώρας απαιτεί χαμηλότερο κόστος εργασίας. Παράλληλα, εκφωνούνται/δημοσιεύονται επιχειρήματα όπως «οι απαγορευτικοί για την παιδική εργασία νόμοι στραγγαλίζουν τις μελλοντικές προοπτικές των φτωχών παιδιών και ιδιαίτερα των μαύρων».
Σε αυτό το κλίμα και με πρόσχημα την πανδημία η θεσμοθετημένη παιδική εργασία στις ΗΠΑ έχει επιστρέψει και αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς (37% την περίοδο 2015-2022). Επίσης, διευρύνονται οι εργασίες νόμιμης απασχόλησης των παιδιών 14-16 χρονών ή μικρότερων ηλικιών, και χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις. Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση για τους εφήβους 16-18 χρονών. Όσο για την παράνομη παιδική εργασία που ήταν σταθερά παρούσα, αν και δεν καταγράφεται επίσημα, έχει γίνει ορατή η παράλληλη αύξησή της.
Την τριετία 2020-2023 σε 14 Πολιτείες των ΗΠΑ ψηφίζονται νέοι νόμοι που ακυρώνουν ή αποδυναμώνουν τους μέχρι τότε ισχύοντες περιορισμούς του Νόμου (1938). Επίσης νομιμοποιείται κατώτατη ωριαία αμοιβή για τα νεότερα των 20 ετών άτομα: 1/1/2024, σε ομοσπονδιακό επίπεδο αμοιβή/ώρα εργασίας 7.25 δολάρια, για παιδιά και μέχρι 20 ετών 4.25 δολάρια για τις πρώτες 90 ημέρες εργασίας. Αυτές οι δυσμενείς εξελίξεις δεν συμβαίνουν μόνο σε Πολιτείες με κυβερνήσεις των Ρεπουμπλικάνων, όπως η Αιόβα και στου γνωστού μας ρατσιστικού Νότου, αλλά και σε αυτές που κυβερνούν οι Δημοκρατικοί. Ενδεικτικά παραδείγματα: Στην Αιόβα εργάζονται παιδιά 14 χρόνων σε βιομηχανικά πλυντήρια και με νυχτερινή εργασία, ενώ στα 16 σε βιομηχανικές σειρές συναρμολόγησης, μηχανοκίνητα μηχανήματα, οικοδομές, δύσκολες και επικίνδυνες εκσκαφές. Στη Μινεσότα και τη Νεμπράσκα, μεταξύ άλλων,13χρονα έως 17 χρονών, δουλεύουν σε βιομηχανικά συσκευαστήρια σταριού, σε σφαγεία ως σφαγείς, σε βιομηχανικούς καταψύκτες κρεάτων.
Είναι, τέλος, κοινό μυστικό ότι οι αλυσίδες της γρήγορης εστίασης σε όλες τις Πολιτείες απασχολούν εδώ και πολλά χρόνια ανήλικα (από 10 ετών) και σε εργασίες που δεν επιτρέπονται ακόμα και με τους νέους νόμους. Τα σποραδικά πρόστιμα υπολογίζονται ως κόστος λειτουργίας της επιχείρησης και όλα καλά...
Το καλωσόρισμα
Η άνοδος των σοβαρών και θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων στους νέους εργαζόμενους αυξάνεται, παρεπόμενο της ευρείας και μεγάλης επικινδυνότητας διεύρυνσης των εργασιών παιδιών και εφήβων. Μόνο το 2021 πέθαναν 350 νέοι εργάτες, νεότεροι από 25 ετών και μεταξύ αυτών 24 ανήλικοι-ες.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι, θεσμοθετημένη ή μη, η παιδική εργασία είναι γενικευμένη σε όλη τη χώρα και η εντεινόμενη εκμετάλλευση δεν αφορά πλέον μόνο στα μαύρα αγόρια και κορίτσια, αλλά και στα παιδιά -μετανάστες, ιδιαίτερα στα ασυνόδευτα ανήλικα. Το κεφάλαιο αναζητά φτηνή εργατική δύναμη στην εσωτερική αγορά και δεν έχει την απαιτούμενη προσφορά. Να, ένας σοβαρός λόγος που οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές των Τραμπ - Μπάιντεν υποχωρούν και… καλωσορίζουν αυτά τα παιδιά.