Tην περασμένη Δευτέρα το πρωί, η αστυνομία εκκένωσε, για άλλη μια φορά, την κατάληψη της Rosa Nera στα Χανιά, που λειτουργεί εδώ και είκοσι χρόνια στον λόφο Καστέλι, σε κτίρια ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου Κρήτης που έχει εγκαταλείψει αναξιοποίητα. Πολλοί φορείς και κόμματα εξέδωσαν ανακοινώσεις ενάντια στη βίαιη εκκένωση, ανάμεσα σε αυτά το ΜέΡΑ 25, και η Νέα Αριστερά, δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις, φοιτητικοί σύλλογοι του Πολυτεχνείου και πρωτοβουλίες πολιτών, όπως η Πρωτοβουλία Πολιτών Ενάντια στην Ξενοδοχοποίηση των Μνημείων στον Λόφο Καστέλι. Άμεσα έγινε συγκέντρωση και πορεία στην πόλη από αλληλέγγυους πολίτες, ενώ πραγματοποιήθηκε συμβολική κατάληψη του δημαρχείου Χανίων. Σε συνέλευση που πραγματοποίησε η συλλογικότητα την Πέμπτη το απόγευμα αποφασίστηκε συγκέντρωση υπέρ της κατάληψης το Σάββατο 6 Απρίλη, στις 12μ, στην πλατεία της Αγοράς.
Η αναγνώριση της προσφοράς που έχει κατακτήσει στην τοπική κοινωνία η συλλογικότητα Rosa Nera, στα χρόνια που λειτουργεί στον χώρο των κτιρίων της 5ης Μεραρχίας, δεν χρειάζεται ανακοινώσεις, είναι αυταπόδεικτη από τη συμμετοχή στις δράσεις που συχνά διοργανώνει αλλά και από το ενδιαφέρον ακαδημαϊκών και ερευνητών για τη μελέτη του τρόπου λειτουργίας της. Η εκκένωση της κατάληψης στερεί από πολλούς γονείς δραστηριότητες δυσεύρετες για τα παιδιά τους, στις οποίες με σημαντικό και σπάνιο πια τρόπο τα παιδιά εξοικειώνονταν με τον συλλογικό, ελευθεριακό και αλληλέγγυο τρόπο λειτουργίας μιας ομάδας, και βέβαια χωρίς το βαρύ αντίτιμο που συχνά χρειάζεται να καταθέσει κάποιος για ανάλογες δράσεις. Στερεί επίσης από φορείς τη δυνατότητα φιλοξενίας μεταναστών, που αρκετές φορές είχε άτυπα ζητηθεί από τη συλλογικότητα, μπροστά στο ζέον ζήτημα των καραβιών προσφύγων που προσεγγίζουν εντεινόμενα τα νότια παράλια του νησιού. Εκατοντάδες εκδηλώσεις, πολιτικές συζητήσεις, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, επισκέψεις σχολείων χάνουν τη στέγη και το σημείο αναφοράς τους.
Ωστόσο, το διακύβευμα για τους πολίτες των Χανίων –και όχι μόνο– δεν σταματά εδώ. Τις αμέσως επόμενες μέρες μετά την εκκένωση είδαν το φως της δημοσιότητας έγγραφα που καταδεικνύουν ότι η εκκένωση προκρίθηκε, διότι πρόσφατα έχει δοθεί άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού σε αίτημα για εργασίες και δειγματοληψίες στα κτίρια με σκοπό την κατασκευή ξενοδοχείου από εταιρεία με την οποία έχει συνάψει σύμβαση εκμίσθωσης το Πολυτεχνείο Κρήτης. Η επιδίωξη ξενοδοχοποίησης του τοπόσημου της πόλης, που έχει χαρακτηριστεί ως «το μπαλκόνι των Χανίων» και βρίσκεται στην κορυφή μιας ανασκαφής που διαρκώς φέρνει στο φως σημαντικότατα ευρήματα και διαδοχικά επίπεδα ιστορίας και μνήμης, έχει μακρά διαδρομή. Πάμπολλα τα άρθρα και τα ρεπορτάζ που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια, και στην εφημερίδα μας, για την απόφαση του Πολυτεχνείου να εκμισθώσει την περιουσία του σε ιδιώτη με σκοπό τη δημιουργία ξενοδοχείου. Καθώς και για την επίμονη προσπάθεια μελών και παραγόντων της τωρινής και της προηγούμενης κυβέρνησης να παρακάμψουν τη βούληση της τοπικής κοινωνίας, που έχει εκφραστεί με κινητοποιήσεις και ανακοινώσεις επιστημονικών συλλόγων, επαγγελματικών ενώσεων, σωματείων, πολιτικών κομμάτων και πρωτοβουλιών ενάντια στην ξενοδοχοποίηση του εμβληματικού μνημείου.
Πέρα από βουλήσεις εκπεφρασμένες στην πράξη εκατέρωθεν, μπροστά στην ιδιωτικοποίηση της πρόσβασης και της χρήσης του λόφου Καστέλι υψώνεται ένα –ανυπέρβλητο θα έπρεπε– εμπόδιο που η ηγεσία του ΥΠΠΟ προκλητικά παρακάμπτει αυτή τη φορά. Το υπάρχον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο προβλέπει για τον χώρο αυτό χρήσεις εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Οι προβλέψεις για το αναθεωρημένο ΓΠΣ που επίκειται και εκκρεμεί επιτρέπουν χρήσεις κοινωφελείς με δημόσιο χαρακτήρα για τον ίδιο χώρο. Μάλιστα, το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων έχει στο παρελθόν –αλλά και πάλι την προηγούμενη εβδομάδα με ψήφισμά του– αποφασίσει ομόφωνα σχετικά και έχει καταδείξει την αντίθεσή του στην προσπάθεια παρέμβασης του κεντρικού κράτους ενάντια στις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι σαφές ότι, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις μικρότερης εμβέλειας, επιχειρείται η εκμετάλλευση της εκκρεμότητας που δημιουργείται το χρονικό διάστημα μεταξύ της ισχύος του υπάρχοντος ΓΠΣ και του αναθεωρημένου. Καταδεικνύεται επίσης με σαφήνεια ότι το ΓΠΣ μπορεί να καταστεί διάτρητο σε ενστάσεις τις οποίες μπορεί να εγκρίνει το αρμόδιο υπουργείο.
Παλιά ιστορία στην ελληνική γραφειοκρατία και τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου. Όμως πολύ πιο παλιά και πολύτιμη ιστορία είναι αυτή που κρατά καλά κρυμμένη ο λόφος Καστέλι και που φέρνει στο φως χρόνο με τον χρόνο η επιμονή των ανθρώπων. Παλιά ιστορία και οι συλλογικοί αγώνες των πολιτών ενάντια σε στρεβλώσεις του κράτους και όσους τις υπηρετούν. Και η Ιστορία δεν ξαναγράφεται ούτε θάβεται κάτω από λάσπες λήθης. Θυμάται η τοπική κοινωνία.