Η ψήφιση του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο οκτώ εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές δείχνει ίσως και τις νέες ισορροπίες που θα διαμορφωθούν στην Ευρώπη, αφού η παραδοσιακή Δεξιά του Λαϊκού Κόμματος, το μεγαλύτερο τμήμα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, των Φιλελεύθερων του Renew Europe, και τμημάτων της Ακροδεξιάς των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), με αιχμή τους Αδελφούς της Ιταλίας και του Vox, ψήφισαν υπέρ του νέου Συμφώνου στις 10 ψηφοφορίες που ακολούθησαν.
Το νέο σύμφωνο μετανάστευσης
Ένα από τα πιο αποτρόπαια σημεία του νέου αντιμεταναστευτικού Συμφώνου προβλέπει την καταγραφή των προσωπικών δεδομένων όσων εισέρχονται παράτυπα στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλικών αποτυπωμάτων και των φωτογραφιών ατόμων ηλικίας έξι ετών και άνω, που θα αποθηκεύονται στην αναθεωρημένη βάση δεδομένων Eurodac, στα οποία θα καταγράφονται, μεταξύ άλλων δεδομένων, αν κάποιος αποτέλεσε κίνδυνο για την ασφάλεια, αν εμφάνισε βίαιη συμπεριφορά ή αν οπλοφορούσε. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα των εξάχρονων παιδιών, μετά από εισήγηση του Χόρχε Μπουχαντέ Βιγιάλμπα του φασιστικού Vox, πέρασε με 404 υπέρ, 202 κατά και 16 αποχές. Το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας έσπασε την γραμμή των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και ψήφισε κατά, ίσως γιατί η κυβερνητική Μελόνι ψήφισε υπέρ, με τους Αδελφούς της Ιταλίας που συμμετέχουν στους ακροδεξιούς Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), να προχωρούν σε μια σαφή εσωτερική ρήξη και να διαφοροποιούνται επίσης από την ακροδεξιά Ταυτότητα και Ελευθερία (ID) των Λε Πεν, Σαλβίνι και Βίλντερς, που αντιτάχθηκαν στο νέο Σύμφωνο που φέρει την υπογραφή της απερχόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της προέδρου της, που οι ακροδεξιοί της ID, τουλάχιστον προεκλογικά, φιλοδοξούν να ανατρέψουν με την ψήφο των ευρωπαίων πολιτών. Από την πλευρά της, η πολυμήχανη Μελόνι φαίνεται να σκέφτεται να προτείνει για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν τον Μάριο Ντράγκι, θεωρώντας ότι μπορεί να είναι αποδεκτός από τμήματα του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και όχι μόνο. Η Αριστερά πάντως κατάφερε να περάσει από την Ευρωβουλή τον κανονισμό για την ασφαλή, νόμιμη, οργανωμένη και ασφαλή πρόσβαση στην ΕΕ για άτομα που αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες από τον ΟΗΕ, που εισηγήθηκε η Μάλιν Μπιόρκ του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας και ψηφίστηκε με 452 υπέρ, 154 κατά και 14 αποχές.
Ευρωπαϊκή οπισθοδρόμηση
Για την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, και στις δύο εκδοχές της, η αναμενόμενη εκλογή του Τραμπ θα καθυστερήσει και ως εκ τούτου θα πρέπει να ανταγωνιστούν στις κάλπες την παραδοσιακή Δεξιά, που εντείνει τη φιλοπόλεμη πολιτική της με τη στήριξη των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, των περισσότερων φιλελεύθερων, των Πράσινων και όχι μόνο. Οι ευρωεκλογές θα πραγματοποιηθούν τη στιγμή που θα έχει ξεσπάσει η νέα αναμενόμενη επίθεση της Ρωσίας στα μέτωπα της Ουκρανίας, με τη συλλογική Δύση και Ευρώπη να μην μπορούν να κρύψουν την αποτυχία τους στο στρατιωτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, εντείνοντας των παροξυσμό των Ευρωπαίων για έναν ισχυρό ευρωπαϊκό στρατό ενόψει της εκλογής του Τραμπ, που επαναφέρει το πρόβλημα της ανάληψης του κόστους της ευρωπαϊκής άμυνας από τους ίδιους τους Ευρωπαίους. Έχοντας κηρύξει έναν άτυπο πόλεμο στη Ρωσία και κινδυνολογώντας ότι η Μόσχα σχεδιάζει να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ, πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μέσα στο συλλογικό αντιρωσικό μένος τους, σκέφτονται την επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, με τη Δανία να προχωρά στην εκπαίδευση - στράτευση των γυναικών. Η Ευρώπη τρέχει ήδη πίσω από μια κούρσα υπέρογκων εξοπλισμών, που θα δώσουν τη χαριστική βολή στο κοινωνικό κράτος της, σε οποιαδήποτε ουσιαστική αντιμετώπιση της κλιματικής καταστροφής και οποιαδήποτε ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητά της διεθνώς.
Θα έλεγε κανείς ότι η σημερινή Ευρώπη της Δεξιάς της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αλλά και των Σοσιαλιστών του Μπορέλ και του Στόλτενμπεργκ, στοιχηματίζει να παράγει περισσότερες οβίδες και ακρίβεια, παρά ηλεκτρικά μεταφορικά μέσα, περισσότερη φτωχοποίηση και ανισότητες, παρά ευημερία, περισσότερη μόλυνση, παρά υγιή ποιότητα ζωής, ενώ η ρομποτοποιημένη Κίνα και η «απομονωμένη» Ρωσία, με αιχμή τους διευρυμένους BRICS και τις μεγάλες χώρες της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και στις Ασίας προχωρούν στη σταδιακή ανατροπή της αμερικανικής και δυτικής κυριαρχίας στον κόσμο.
Η αποδυναμωμένη Αριστερά
Η κατακερματισμένη και αδύναμη ευρωπαϊκή Αριστερά θα αναγκαστεί να δώσει τον Ιούνιο μια μάχη χαρακωμάτων για την επιβίωσή της, με ορισμένα κομμάτια της να έχουν απορροφηθεί από το κυρίαρχο αφήγημα, ψηφίζοντας υπέρ της ένταξης της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, όπως έκανε η μισή κοινοβουλευτική ομάδα του Αριστερού Κόμματος της Φιλανδίας, ή ανακηρύσσοντας το ΝΑΤΟ ιερή αμυντική συμμαχία, όπως αναβάθμισε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον πλέον φιλοπόλεμο και επιθετικό οργανισμό στον κόσμο.
Στη Γερμανία η διάσπαση του Die Linke οδήγησε στη δημιουργία ενός αριστερού λαϊκίστικου και συντηρητικού μορφώματος, που στοχεύει να αποσπάσει ψήφους από το ακροδεξιό AfD, ενώ στην Ισπανία η Αριστερά κατάφερε να διασπαστεί, ακόμη και εκεί που κερδίζει και κυβερνά μαζί με τους Σοσιαλιστές. Οι συνιστώσες του Sumar μάλιστα αδυνατούν να καταλήξουν σε ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο που να μην κινδυνεύει να αποκλείσει την Ενωμένη Αριστερά και τον Μάνου Πινέδα από την ευρωβουλή, προσφέροντας τους την τέταρτη και ίσως μη εκλόγιμη θέση. Η Ενωμένη Αριστερά, στις προκριματικές εκλογές της οποίας συμμετείχαν 7.200 άτομα, ζητά τώρα προκριματικές εκλογές για το ψηφοδέλτιο του Sumar, τις ίδιες που είχαν αρνηθεί στο Podemos πριν από ένα χρόνο, ενώ στο πρόσφατο συνέδριο του Sumar συμμετείχαν μόλις κάτι παραπάνω από 8.000 άτομα, καθιστώντας σαφές ότι ο πιθανός ουσιαστικός αποκλεισμός της Ενωμένης Αριστεράς από την Ευρωβουλή θα δημιουργήσει νέες εντάσεις και φυγόκεντρες τάσεις. Το Podemos φαίνεται ότι μπορεί να καταφέρει να μπει στην Ευρωβουλή παρά τις προσπάθειες των Σοσιαλιστών και του Sumar να το οδηγήσουν στην περιθωριοποίηση και τη διάλυση.
Στη Γαλλία οι Σοσιαλιστές με το 11%-12% στις δημοσκοπήσεις, η Ανυπότακτη Γαλλία με το 9% και οι Πράσινοι που φαίνεται να μπαίνουν στην Ευρωβουλή με το 6%, περνώντας οριακά το όριο του 5%, αφήνουν πολύ πίσω τους το Γαλλικό ΚΚ, που υποχωρεί στο 2% με 3%, με το κόμμα της Λε Πεν να ταξιδεύει σε ορισμένες δημοσκοπήσεις πρώτο με πάνω από 30%. Στην Ιταλία τα δύο αντιπολεμικά αριστερά ψηφοδέλτια κινδυνεύουν να μείνουν εκτός ευρωβουλής.
Η Αριστερά, έστω και καθυστερημένα, θα πρέπει να ανακτήσει πρωτοβουλίες για να ταυτιστεί με την ειρήνη στην Ουκρανία και προφανώς στη Γάζα, εναντίον της αποστολής όπλων στο Κίεβο και το Τελ Αβίβ και εναντίον της συνέχισης των ρωσικών βομβαρδισμών στην Ουκρανία και οποιασδήποτε ρωσοφοβίας και ισλαμοφοβίας, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αποδείξει ότι αποτελεί πρωταγωνιστή για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την υπεράσπιση των ευάλωτων και μεταναστών, σε αντίθεση με πολλές υποτιθέμενες προοδευτικές δυνάμεις που αποτελούν τμήμα του συντηρητικού αφηγήματος. Οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία εναντίον των αντιμεταρρυθμίσεων του Μακρόν και εναντίον της Ακροδεξιάς στη Γερμανία έδειξαν στην Αριστερά ότι η αναζήτηση της ηγεμονίας στην κοινωνία απαιτεί σε βάθος χρόνου την ανάληψη κινηματικών και όχι μόνο εφήμερων προεκλογικών πρωτοβουλιών.