Οι συνθετικές εικόνες του Γιώργου Διβάρη
Η υπεροψία των κατεχόντων την εξουσία στηρίζεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε επί τη ισχύι του βασικότερου όπλου χειραγώγησης των πολιτών, των ΜΜΕ των συγκεντρωμένων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, στα χέρια των νέων και ολίγων «αρχόντων» του πλούτου. Που είναι ικανοί να συγκαλύψουν, για να στηρίξουν τους αρχηγούς - μαριονέτες τους, εγκλήματα μικρότερου και μεγαλύτερου βεληνεκούς, να τους κλονίσουν και να τους ρίξουν, με τη διαρροή κάποιων ψηγμάτων της αλήθειας, στην περίπτωση που τα συμφέροντά τους θιχτούν. Τα «γεγονότα» των ειδήσεων τεμαχίζονται, αποκόβονται από τις πολιτικές και κοινωνικές τους διαστάσεις, μοντάρονται και φιλτράρονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα προϊόντα της διαφήμισης. Έτσι ώστε οι τηλε-θεατές τους πειστούν από τους εκφωνητές τους για την πειστικότητά τους, να τα «καταναλώσουν» καρφωμένοι στις θεωρούμενες ασφαλείς θέσεις της κατοικίας τους, να εδραιώσουν τους κυβερνώντες στα έδρανά τους. «Η διαδικασία προσομοίωσης λαμβάνει χώρα», καθώς λέει ο Ζαν Μποντριγιάρ για την κουλτούρα των μαζικών μέσων, «κατ’ εικόνα των “μοντέλων προσομοίωσης” πάνω στα οποία δουλεύουν οι επιχειρησιακές και κυβερνητικές επιστήμες. “Κατασκευάζει” κανείς ένα μοντέλο συνδυάζοντας χαρακτηριστικά ή στοιχεία του “πραγματικού”, τα βάζει να “παίξουν” ένα γεγονός, μια δομή ή μια κατάσταση που ενδέχεται να υπάρξει και στη συνέχεια βγάζει συμπεράσματα τακτικής φύσεως με βάση τα οποία επεμβαίνει στην πραγματικότητα».
«Υπεροψία» τιτλοφορεί τη δουλειά των τελευταίων χρόνων ο εικαστικός καλλιτέχνης Γιώργος Διβάρης. Που παρουσιάζει στην αίθουσα τέχνης «έκφραση-γιάννα γραμματοπούλου». Ονοματίζει με το συνώνυμο της αλαζονείας την κεντρική ιδέα που συνέχει τα επιτοίχεια έργα του σε μια εγκατάσταση για τη μαζική επικοινωνία των αποικιοκρατικών πολέμων και της κρατικής καταστολής. Η υλοποίησή της ξεκίνησε το 2006. Όταν, μετά την αμερικανοκινούμενη νατοϊκή εισβολή και τον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεΐν, μαινόταν ακόμα ο πόλεμος στο Ιράκ. Τα τοπία που δημιουργεί ο Διβάρης τρίβοντας τη λαμαρίνα που χρησιμοποιεί ως καμβά και επικολλώντας πάνω της ψηφιακές εκτυπώσεις βομβαρδισμών, επιθέσεων των οργάνων της τάξης και εσωτερικών σπιτιών είναι θολά και ομιχλώδη, όπως τα τοπία που προβάλλονται στις τηλεοράσεις μας. Με εμφανή τα ουδέτερα σημεία των στόχων που αποπροσανατολίζουν το βλέμμα από την αόρατη αλλά αισθητή, όπως στις ταινίες του Χίτσκοκ, ωμή βία και τον θάνατο αλλά και τα σχέδια διαρρύθμισης των σύγχρονων υποκατάστατων των δημόσιων χώρων ζωής, των αποκαλούμενων «living rooms» από τα οποία την παρατηρούμε.
Έρχονται σε αντίθεση με τα ευρεθέντα αντικείμενα που συνέλεξε μεθοδικά και συμπληρώνουν τις συνθέσεις του με την απτή υλικότητα της φθοράς τους: κατεστραμμένα λογισμικά και εργαλεία, λιωμένα εξαρτήματα ψυγείων κινητήρα και βιομηχανικά πλαστικά, ιμάντες ασφαλείας… Μεταφέρουν με την παράθεση των καταδηλούμενων εικόνων του ενστόλου με την αντιασφυξιογόνα μάσκα και του καναπέ το συμπαραδηλούμενο μήνυμα της αντιφατικότητάς τους. Προβάλλουν ταυτόχρονα τα σμήνη των βομβαρδιστικών αεροπλάνων και το τμήμα του πλαστικού παιγνιδιού δημιουργώντας μια συνάφεια. Τονίζουν την οργή και την απόγνωση των εξεγερμένων νέων στην φλεγόμενη, μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, Αθήνα του 2008 με το σπασμένο χέρι της κούκλας της βιτρίνας και την κατεστραμμένη επιγραφή. Εκτείνονται στο σήμερα της αποσιωπημένης εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ και της σβησμένης από τις οθόνες βίας των οργάνων της τάξης στους δρόμους των πόλεων. Αφήνουν τον θεατή να συνθέσει με τα κερματισμένα στοιχεία των συνθέσεων τους δικούς του συνειρμούς και να αναπλάσει την κρυμμένη επιδέξια πίσω από την αλαζονική υπεροπλία των ΜΜΕ πραγματικότητα που τον περιβάλλει.
Γιώργος Διβάρης, «Υπεροψία» σε επιμέλεια του Γιάννη Μπόλη, στην Αίθουσα Τέχνης «έκφραση-γιάννα γραμματοπούλου» (Βαλαωρίτου 9α).
Διάρκεια έκθεσης: 11 Απριλίου - 11 Μαΐου.
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Πέμπτη - Παρασκευή 12μ - 8μμ, Τετάρτη 12μ - 6μμ, Σάββατο 12μ - 3μμ.