Οι Ρομά αποτελούν μια κοινωνική ομάδα, η οποία διαχρονικά στη χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με αποκλεισμούς και διακρίσεις σε πολλαπλά επίπεδα, ενώ αποτελεί συχνά θύμα της συστηματικής βίας και καταστολής από την μεριά της αστυνομίας. Τα βαθιά «ριζωμένα» στερεότυπα για το τι σημαίνει «τσιγγάνος/α ή γύφτος/σα» στην ελληνική κοινωνία, είναι αυτά τα οποία επιτείνουν έναν φαύλο κύκλο διακρίσεων, αποκλεισμών, βίας και καταστολής ενάντια σε μια ολόκληρη κοινότητα, με τρόπο οριζόντιο.
Είναι αυτά τα οποία επιτείνουν στο τέλος της ημέρας και εν τέλει διαιωνίζουν τις ανισότητες τις οποίες βιώνουν ιδίως οι νέοι/ες Ρομά κατά την είσοδο τους στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.
Ως νέος Ρομά αντιμετώπισα αυτές τις δυσκολίες από πρώτο χέρι, τόσο στον τομέα της εκπαίδευσης, όσο και στον τομέα της εργασίας. Στην ηλικία των 15 ετών αποφάσισα να περάσω τα τοίχο του «αόρατου γκέτο» της περιοχής του Δενδροποτάμου ούτως ώστε να συνεχίσω την εκπαίδευση μου στο πεδίο της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, η πρώτη σχολική μονάδα η οποία προσέγγισα με απέρριψε καθώς η μόνιμη μου κατοικία ήταν στη περιοχή του Δενδροποτάμου. Δεν το έβαλα όμως κάτω και είμαι περήφανος που κατάφερα να ολοκληρώσω το Τεχνικό Λύκειο, παρά το στίγμα το οποίο υπήρχε εξαιτίας της καταγωγής μου. Παράλληλα, όταν χρειάστηκε να μπω στην αγορά εργασίας αναγκαζόμουν συχνά να αποκρύψω τη διεύθυνση κατοικίας μου, καθώς σε αρκετές συνεντεύξεις που είχα περάσει κατά το παρελθόν οι πιθανοί εργοδότες μου δεν ήταν ικανοποιημένοι στο άκουσμα της περιοχής Δενδροπόταμος.
Παρόλο που σήμερα έχω τη δυνατότητα να σπουδάζω ένα αντικείμενο το οποίο αγαπώ, αυτό της δημοσιογραφίας και παράλληλα να εργάζομαι με παιδιά Ρομά στη κοινότητά μου σε ένα Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να είμαι ικανοποιημένος βλέποντας τις ανισότητες γύρω μου. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα να συμμετάσχω και εγώ στον αγώνα για τη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας μέσω της Αριστεράς, γιατί αποτελεί τη μόνη δύναμη η οποία βρίσκεται δίπλα σε όσους/ες βιώνουν την εξαθλίωση και τους αποκλεισμούς. Τη μόνη δύναμη η οποία μου έμαθε και εμένα πως η αλληλεγγύη είναι το σημαντικότερο μας όπλο απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου κόσμου και ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της Νέας Αριστεράς ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών αναγνωρίζοντας πως είναι η μόνη δύναμη με τεκμηριωμένες προτάσεις και σχέδιο ώστε ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις που βιώνει η κοινότητα μου να εκλείψουν. Για να δομήσουμε μαζί Ρομά και Μπαλαμοί μια κοινωνία συμπεριληπτική χώρίς φυλετικούς και ταξικούς φραγμούς.
* Ο Σπύρος Μπάκας είναι σχολικός διαμεσολαβητής, φοιτητής δημοσιογραφίας