Τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρωτοφανές παγκόσμιο αντιπολεμικό φοιτητικό κίνημα αλληλεγγύης στοn παλαιστινιακό λαό, το οποίο έχει καταφέρει να σπάσει τον κύκλο της σιωπής και της απάθειας και να φέρει σε μια εξαιρετικά ταραγμένη περίοδο το επίδικο της ειρήνης στο επίκεντρο. Σε όλο τον πλανήτη, από την Γαλλία και την Ιρλανδία, μέχρι τις ΗΠΑ και τον Καναδά, πολλά ιδρύματα βρίσκονται/βρέθηκαν υπό κατάληψη, με βασικά αιτήματα την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και τη διακοπή των συνεργασιών των πανεπιστημίων με ισραηλινές εταιρείες που έχουν οικονομικά συμφέροντα στα κατεχόμενα εδάφη και στηρίζουν τη δολοφονική πολιτική του κράτους του Ισραήλ.
Στα καθ’ ημάς, παρότι τη φετινή χρονιά μετά από αρκετά χρόνια υπήρξαν έντονες κινηματικές διεργασίες και συγκροτήθηκε ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα, το οποίο στάθηκε αντίβαρο στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και υπερασπίστηκε το άρθρο 16, στο ζήτημα της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί κανείς να εντοπίσει παρόμοια αντανακλαστικά. Η μεγάλη πλειονότητα των αριστερών δυνάμεων που συμμετέχουν στο φοιτητικό κίνημα έδειξε αδυναμία να συντονιστεί με το παγκόσμιο κίνημα και περιορίστηκε σε δράσεις με περιορισμένη εμβέλεια και αποτελεσματικότητα, όπως την ολονυχτία που διοργάνωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας, τη Δευτέρα 13 Μάιου. Ενώ ορισμένες αριστερές δυνάμεις στους φοιτητικούς συλλόγους (λχ Δίκτυο, Attack) ζητούσαν εμφατικά τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων, οι υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς απέφυγαν να πάρουν αποφάσεις, καθώς υπήρχε απουσία πολιτικής βούλησης.
«Καλούμε κάθε φοιτητό, φοιτήτρια, φοιτητή, σύσσωμη την πανεπιστημιακή κοινότητα και αλληλέγγυο κόσμο να πλαισιώσει την κατάληψη και να εναντιωθεί έμπρακτα στη γενοκτονία των παλαιστίνιων από το κράτος του Ισραήλ και τη Δύση!», έγραφε το κείμενο του ελευθεριακού σχήματος ΝΟΠΕ που διαδόθηκε στην κατάληψη και στα social media. 22:00 έδειχνε το ρολόι την Τρίτη 13 Μάιου όταν το μεγαλειώδες πανό της κατάληψης έπεφτε από τον 7ο όροφο ως το 1ο, με τους αναμμένους πυρσούς να φωτίζουν τον ουρανό, δίνοντας το μήνυμα του αγώνα, της αντίστασης και της αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. Μια κατάληψη που ακόμη και αν δεν πραγματοποιήθηκε έπειτα από απόφαση φοιτητικών συλλόγων, καθώς η αδυναμία των δυνάμεων τελμάτωσε τον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία λόγω των φοιτητικών εκλογών στις 22 Μαΐου, κατάφερε τελικά να συσπειρώσει ένα πλήθος αλληλέγγυων φοιτητών, αλλά και ανθρώπων γενικά. Μια κατάληψη, ζωντανή, δυναμική και διαφορετική από όσες έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, με αντίσκηνα στην αυλή, μουσικές, σημαίες και ελπίδα. Ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Η κατάληψη καλούσε στις 5 το πρωί φοιτητά να πλαισιώσουν την κατάληψη, με αποτέλεσμα μέχρι τις δέκα το πρωί πλήθος φοιτητών να βρίσκεται έξω από τη Νομική στη Σόλωνος. Ωστόσο, λίγο μετά στις 11, ΜΑΤ, κλούβες και αστυνομία περικύκλωσαν την κατάληψη και τους φοιτητές, εισέβαλαν στην κατάληψη και προσήγαγαν 29 άτομα, τα οποία βγήκαν από το ΝΟΠΕ χωρίς καμία αντίδραση, φωνάζοντας συνθήματα «λευτεριά στην Παλαιστίνη». Μέχρι και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι στιγμές, 9 συλληφθέντα που δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα κρατούνται στη ΓΑΔΑ και απειλούνται με απέλαση. Λίγο αργότερα ακολουθούν σωρηδόν ανακοινώσεις από τα τμήματα του ΝΟΠΕ για lock out της σχολής και διαδικτυακή παρακολούθηση των μαθήματων. Η επόμενη μέρα στο πανεπιστήμιο μας βρήκε όπως μας άφησε: με τα μάτια στραμμένα προς τις φοιτητικές εκλογές και την πλάτη γυρισμένη στη Παλαιστίνη.