Η απόφαση του Δικαστηρίου της Καλαμάτας για τους 9 επιζώντες του τραγικού ναυαγίου της Πύλου, που στοίχισε τη ζωή σε 600 ανθρώπους, αποτελεί κόλαφο για την ελληνική κυβέρνηση, αφού αποδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο πόσο προσχηματική και ατεκμηρίωτη υπήρξε η απόπειρα να ενοχοποιηθούν οι 9 Αιγύπτιοι, προκειμένου να επωμιστούν αυτοί όλες τις ευθύνες.
Οι 9 Αιγύπτιοι κατηγορούνταν για σωρεία εγκλημάτων, τα οποία επισύρουν πολλά χρόνια κάθειρξη, ακόμα και την ισόβια ποινή.
Οι κατηγορίες που τους είχαν απαγγελθεί, περιελάμβαναν τη λαθρεμπορία με συνέπεια τον θάνατο, παράνομη είσοδο στη χώρα, σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
Το δικαστήριο έκανε δεκτή την πρόταση της εισαγγελέως, σύμφωνα με την οποία τα ελληνικά δικαστήρια είναι αναρμόδια να δικάσουν την υπόθεση, αφού το ναυάγιο έλαβε χώρα σε διεθνή ύδατα, όπου μόνο το κράτος σημαίας δύναται να ασκήσει έλεγχο, με εξαίρεση κάποια εγκλήματα στα οποία όμως δεν εμπίπτει η παράνομη μεταφορά μεταναστών.
Από την αθωωτική απόφαση για τους 9 Αιγυπτίους προκύπτει αβίαστα σειρά ερωτημάτων. Οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές που χειρίστηκαν την υπόθεση ένα χρόνο τώρα και οι οποίες κράτησαν, άδικα όπως αποδείχθηκε από την απόφαση του δικαστηρίου, στη φυλακή 9 ανθρώπους, δεν γνώριζαν τα προβλεπόμενα από τον νόμο, ότι δεν μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη για έγκλημα που διενεργήθηκε σε διεθνή ύδατα;
Πρόκειται για βαθιά άγνοια της νομοθεσίας, για ασύγγνωστη αμέλεια; Δυστυχώς δικαιώνονται οι ανησυχίες που εδώ και ένα χρόνο εξέφραζαν διεθνείς οργανώσεις αναφορικά με τη διαφάνεια των διαδικασιών και τη νομική αρτιότητα της προανακριτικής και ανακριτικής διαδικασίας και της δίωξης που ασκήθηκε.
Πλέον είναι προφανές ότι επρόκειτο για προσπάθεια κατασκευής ενόχων, προκειμένου να αποσοβηθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και του Λιμενικού και να κλείσει η υπόθεση τυπικά.
Εξάλλου, όσες και όσοι ασχολούνται με το μεταναστευτικό και προσφυγικό γνωρίζουν ότι, πλέον, οι διακινητές δεν επιβαίνουν στα πλοιάρια. Τα σκάφη ουσιαστικά μετακινούνται χωρίς πλήρωμα, γεγονός που καταδεικνύει την απελπισία όσων θέλουν να μεταβούν στην Ευρώπη.
Ένα ακόμη ερώτημα που αναδύεται, είναι τι γίνεται και σε ποιο σημείο βρίσκεται η έρευνα αναφορικά με τον ρόλο του Λιμενικού στο ναυάγιο. Μέσα σε ένα χρόνο ολοκληρώθηκε η ανακριτική διαδικασία για τους 9 Αιγυπτίους, παραπέμφθηκαν σε δίκη και αθωώθηκαν, την ώρα που η αντίστοιχη διαδικασία για το Λιμενικό φαίνεται να προχωρά πολύ αργά, παρά την πληθώρα των μαρτυριών των επιζησάντων. Φαίνεται ότι την ελληνική Δικαιοσύνη ελάχιστα την απασχολεί το ενδεχόμενο οι ελληνικές αρχές, και στην προκειμένη περίπτωση το Λιμενικό, δια πράξεων ή παραλείψεών του, να ευθύνεται για την απώλεια εκατοντάδων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων 100 παιδιά.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, κάποιες εκ των οποίων έχουν δημοσιευθεί στον διεθνή Τύπο, σκάφος του Λιμενικού βρισκόταν πολύ κοντά στο σκάφος που μετέφερε τους μετανάστες και άργησε χαρακτηριστικά να παρέμβει, ενώ σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, το ναυάγιο σημειώθηκε μετά από την προσπάθεια του Λιμενικού να ρυμουλκήσει το σκάφος προς την Ιταλία.
Μετά την αποφυλάκιση των 9 Αιγυπτίων και την κατάρρευση του κυβερνητικού αφηγήματος και την αποτυχία της προσπάθειας δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων προκειμένου να κλείσει η υπόθεση, το βασικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποιος ευθύνεται για την τραγωδία στην Πύλο; Ποια αρχή είναι η αρμόδια, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, να αναζητήσει τους ενόχους και να τους οδηγήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης;
Τα πολιτικά, βέβαια, επίδικα είναι πάντα ανοικτά: όσο δεν υπάρχουν ασφαλείς και νόμιμοι δίοδοι, όσο θα χτίζονται φράκτες και η Ευρώπη θα μετατρέπεται σε φρούριο, τόσο θα αυξάνονται οι τραγωδίες στη Μεσόγειο και θα θησαυρίζουν οι διακινητές.