Στη Γαλλία ο προεκλογικός αγώνας ξεκίνησε και επίσημα. Με την τηλεοπτική συζήτηση ανάμεσα στον πρωθυπουργό Γκαμπριέλ Αττάλ –που δεν είναι υποψήφιος– και του επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού, Τζορντάν Μπραντιγιέ. Η συζήτηση – αντιπαράθεση δεν είχε ενδιαφέρον, καθώς περιορίστηκε σε θέματα διαδικασίας, αποφεύγοντας τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη Γαλλία, την Ευρώπη και τον κόσμο.
Η οικονομική κρίση με τον αυξανόμενο πληθωρισμό και την ακρίβεια, το μεταναστευτικό, η ειρήνη στην Παλαιστίνη και ο τερματισμός του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων στην Ουκρανία, δεν έτυχαν της προσοχής των δύο συνομιλητών. Ωστόσο, η συζήτηση ήταν αποκαλυπτική, καθώς έφερε στην επιφάνεια τη διπροσωπία και τη διγλωσσία της άκρας Δεξιάς. Ο υποψήφιός της, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, μένει σταθερά στην κορυφή, παίρνοντας ένα 30-32% της προτίμησης της κοινής γνώμης. Αντιστρόφως, η υποψήφια του μακρονισμού έχει καθηλωθεί στο 17% και ακολουθείται από τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος με 13-15%. Μετά τη μη επίτευξη συμφωνίας μεταξύ τους, οι δυνάμεις της Αριστεράς συγκεντρώνουν ξεχωριστά τα εξής ποσοστά: οι Οικολόγοι 6,5%, η Ανυπότακτη Γαλλία 5,5-5,7% και το ΚΚΓ 2,5%. Σημειώνεται ότι η NUPES διατηρείται ως σχήμα συνεργασίας στη Βουλή.
Ο πρόεδρος Μακρόν για να αποφύγει ένα «φιάσκο», όπως γράφει η Le Monde, επιθυμούσε μια ευθεία αντιπαράθεση με τη Λεπέν, η οποία θα του έδινε ίσως τη δυνατότητα να εμφανιστεί ως ο ηγέτης της προοδευτικής παράταξης απέναντι στην εκπρόσωπο των εθνικιστών. Έτσι, θα ήταν εύκολη η χάραξη μιας διαχωριστικής γραμμής, όπως συνέβη στο παρελθόν με τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Τότε, το ερώτημα ή το δίλημμα προς τους ψηφοφόρους θα ήταν με ποια από τις δυο πλευρές τάσσονται.
Η Λεπέν δεν απέκλεισε τη συμμετοχή της σε μια τέτοια συζήτηση, αλλά αναρωτήθηκε γιατί αυτή να μην πραγματοποιηθεί μετά τις ευρωεκλογές. Για μια ενδεχόμενη τέτοια αντιπαράθεση έγραψε η La Parisien. «Ο πρόεδρος θα μπορούσε να εμπλακεί σε μια τέτοια συζήτηση εάν θα επρόκειτο για τη Γαλλία και την Ευρώπη», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.
Τον πρόεδρο Μακρόν απασχολούν οι εκλογές αυτές και ζητά από τον πρωθυπουργό του πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση. Να επέμβει, δηλαδή, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ταυτόχρονα να κινητοποιήσει τους συμμάχους του στον κυβερνητικό συνασπισμό, την πρώην πρωθυπουργό Ελίζαμπεθ Μπορν, τους Κεντρώους, τους Ορίζοντες κλπ. Ο ίδιος επιχείρησε με την ομιλία του στη Σορβόννη να δώσει τον τόνο στην προεκλογική περίοδο, παρουσιάζοντας το «όραμά» του για την Ευρώπη. Ποιο όραμα, όμως, και ποια Ευρώπη; Βέβαια, αναφέρθηκε σε 42 προγραμματικές προτάσεις, από τις οποίες συζητήθηκε μόνο μια: ο επανεξοπλισμός της Γαλλίας και της Ευρώπης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους προϋπολογισμούς των χωρών της ΕΕ. Το ίδιο το όραμα έμεινε στην ουσία θολό και μάλλον θορύβησε εντός και εκτός Γαλλίας.
«Οι πολιτικές της λιτότητας και της απορρύθμισης των κοινωνικών υπηρεσιών έχει οδηγήσει τις κοινωνίες σε μια μεγάλη κρίση, αλλά έχει οδηγήσει και τις κυρίαρχες τάξεις να μην έχουν κοινό σχέδιο. Οι διαφορετικές πολιτικές απομάκρυναν τις κυβερνήσεις μεταξύ τους, όπως γίνεται φανερό και από την αποδυνάμωση του γαλλογερμανικού άξονα», αναφέρει ο Κριστιάν Πικέ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΚΚΓ.
Δεν θα περίμενε κανείς τώρα από τον Εθνικό Συναγερμό να πάρει θέση για όσα είπε ο Μακρόν, δεδομένου ότι έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες με την προσδοκία να γίνει πλήρως αποδεκτός από τις ελίτ… Στη νέα του αυτή τακτική εντάσσεται και η κίνηση να διακόψει τη σχέση του με την ακροδεξιά ευρωομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία», στην οποία μετέχει και η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις του Μαξιμιλιάν Κραχ ότι «όλοι που ήταν στα SS δεν μπορεί να θεωρηθούν εγκληματίες». Σημειώνεται ότι οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς –μαζί δηλαδή και οι Συντηρητικοί Ευρωπαίοι Μεταρρυθμιστές (ΣΕΜ)– αναμένεται να βγουν ενισχυμένες από τις κάλπες των ευρωεκλογών, γεγονός που θα πυροδοτήσει νέες εξελίξεις, ανασυνθέσεις και συνεργασίες στο ευρωκοινοβούλιο.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς, παρόλο που συμφωνούν στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, καθώς και στα θέματα δημοκρατίας, δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους στα εξωτερικά ζητήματα, οι οποίες –αντίθετα– ενισχύθηκαν στην πορεία προς τις ευρωεκλογές και τελικά δεν συγκρότησαν ενιαίο ψηφοδέλτιο. Μάλιστα, η πρόταση του Μακρόν για τον επανεξοπλισμό βρήκε ανταπόκριση από τους επικεφαλής της λίστας του ΣΚ και αυτής των Οικολόγων, τον Ραφαέλ Γκλίκσμαν και την Μαρί Τουσέν. Κατά συνέπεια, δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, που τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στους δρόμους, διεκδικώντας τα δικαιώματά του. Δεν ανταποκρίθηκαν, όμως, ούτε και στις προσδοκίες των κοινωνικών συλλογικοτήτων που παρεμβαίνουν με κάθε τρόπο, όπως οι 70 οργανώσεις –στην οποία μετέχει και η Λίγκα για τα δικαιώματα του ανθρώπου, ώστε να μην δοθεί καμία ψήφος στην άκρα Δεξιά.