Δεν μπορεί, κάποιος μας κάνει πλάκα, καθώς το σήριαλ ΣΥΡΙΖΑ -Κασσελάκης, διαθέτει σκηνές, που όμοιές της δεν είχαμε ξαναζήσει. Η Α-Β της πολιτικής έχει γίνει κουρελόχαρτο και οι πρωταγωνιστές έχουν μπερδέψει τους ρόλους τους, ενδεχομένως και τα ίδια τα λόγια του σεναρίου που έχουν στα χέρια τους. Ή μήπως, τελικά, σκηνοθέτης και σεναριογράφος αποφάσισαν από κοινού να κάνουν ανατροπές και να προσφέρουν σασπένς και άγριο τέλος στο έργο τους; Όπως και να έχει οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του… κοινού.
Σκληρή αντιπαράθεση Κασσελάκη – Τσίπρα, απολύσεις, λουκέτο στην «Αυγή», κατηγορίες για μαύρο χρήμα, (νέο)υπονομευτές, «στιχουργοί αποπαρασίτωσης», κεντροαριστερά με συγχωνεύσεις και αποκλίσεις, αρχηγοί εν αναμονή νέου (άγνωστου) φορέα, απαιτήσεις για υποταγή ή αλλιώς, να πάτε σπίτι σας. Απ’ όλα έχει το σενάριο ενός έργου, που παραπέμπει σε θρίλερ.
Ανατροπές
Ανατροπή πρώτη: Ο Στ. Κασσελάκης εμφανίζεται στη σκηνή, αυτή τη φορά, ως υπερασπιστής των ιερών και των όσιων του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώνει ότι αρνείται τη ρευστοποίηση του κόμματός του σε θολά κεντρώα σχήματα και μιλάει για «ισχυρό, ανεξάρτητο και χωρίς συμβιβασμούς ΣΥΡΙΖΑ». Επιτίθεται σε συμφέροντα και σχέδια διαπλοκής, που έχουν στόχο το κόμμα και την αυτόνομη πορεία του. «Τα κόμματα δεν είναι επιχειρήσεις για συγχωνεύσεις και εξαγορές», είπε, αφήνοντας άναυδους τους ανθρώπους που τον άκουγαν. Κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι είναι ένα από τα δύο κόμματα που έστειλαν τη γενιά του στο εξωτερικό. Οι μέχρι και πριν λίγο καιρό υποστηριχτές του γίνονται εχθροί και υπονομευτές. Τους δείχνει την πόρτα της εξόδου, ανάμεσά τους και ο Αλέξης Τσίπρας. Τους ζητάει μάλιστα να αναζητήσουν εναλλακτική για την προσωπική τους πορεία στην περίπτωση που αδυνατούν να υπερασπιστούν την πρωτοκαθεδρία του στις διεργασίες της κεντροαριστεράς.
Ανατροπή δεύτερη: Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος την περίοδο της προεδρικής εκλογής «συναινούσε» στην άνοδο Κασσελάκη, μέσω της σιωπής, ακόμα και στην κραυγαλέα περίπτωση του ανύπαρκτου sms της Έφης Αχτσιόγλου, εμφανίζεται στη σκηνή «σιωπηλός» μεν, αλλά πλέον, σαφώς απέναντι από τον νυν αρχηγό. Ένας Τσίπρας, που κατά Κασσελάκη, έγινε υπονομευτής και υποκινητής των πρωτοβουλιών της ομάδας των «87». Ο Κασσελάκης άφησε υπονοούμενα για μαύρο χρήμα, αδιαφορία για τα οικονομικά της «Αυγής», για μεθοδεύσεις συγχώνευσης με το ΠΑΣΟΚ και ασφαλώς του δείχνει την πόρτα της εξόδου από τον «δικό του ΣΥΡΙΖΑ». Ο Α. Τσίπρας μιλάει, μέσω κύκλων του, για χυδαιότητες και προσώρας αποφεύγει να ρίξει λάδι στη φωτιά. Παρεμβαίνει κυρίως από το εξωτερικό με ατάκες του τύπου «αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου δώσε του εξουσία».
Ανατροπή τρίτη: Υπάρχουν στελέχη, που λίγους μήνες πριν, έπνεαν τα μένεα εναντίον της ομπρέλας και των 6+6, υπερασπίζοντας τον Στ. Κασσελάκη. Σήμερα ανεβαίνουν στη σκηνή ως πολέμιοί του, μέχρι και αυτοί, που πρωτοστάτησαν στη συγκέντρωση υπογραφών για την κατάθεση υποψηφιότητας του ανθρώπου, που σήμερα τους απολύει, τους λοιδορεί και εντέλει τους περιθωριοποιεί.
Από την άλλη, οι «87» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, ανεβάζουν τους τόνους της αντιπαράθεσης, καταψηφίζουν την εισήγηση Κασσελάκη στην ΠΓ, ανοίγουν έμμεσα θέμα ηγεσίας και άμεσα αλλαγή ρότας. Απαιτούν (και σωστά) να συνεδριάζουν τα όργανα και ζητούν διήμερη και όχι μονοήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Ξεδιπλώνουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, το σχέδιο για την ενιαία έκφραση των προοδευτικών δυνάμεων, ενώ μπαίνουν στο γήπεδο Κασσελάκη και ζητούν να μιλήσει η βάση. Σε κάθε περίπτωση δείχνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν πίσω στην αντιπαράθεση και στην ουσία της πολιτικής, οργανωτικής και επικοινωνιακής διαφωνίας.
Στα στελέχη αυτά δεν ανήκει, πλέον, ο Νίκος Παππάς, ο οποίος κινείται κάπου στη μέση, σαν να μην έχει αποφασίσει προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα. Οι κακές γλώσσες λένε ότι «87» και Παππάς δεν έχουν καμία επικοινωνία με το δεύτερο να μην βλέπει με συμπάθεια τις πρωτοβουλίες τους. Από την άλλη, πέρασε αρκετός πολιτικός χρόνος από το βράδυ των εκλογών για την εκλογή προέδρου, που στους πανηγυρισμούς των οπαδών Κασσελάκη πρωταγωνιστούσε ο Νίκος Παππάς. Σήμερα αποφεύγει να μπει στο τερέν και στον καυγά. Έτσι κι αλλιώς πανηγυρισμοί δεν υπάρχουν, πλέον.
Εκεί που το σενάριο μένει το ίδιο
Δεν υπάρχουν μόνο ανατροπές. Υπάρχουν και σκηνές, που ο σεναριογράφος δεν άλλαξε τίποτα ή σχεδόν τίποτα.
Σταθερή πρώτη: Ο ακραίος αρχηγισμός και η αδιαμεσολάβητη σχέση με το λαό δεν φαίνεται να ανατρέπεται. Ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει αποφασισμένος να ασκήσει την (μικρο)εξουσία του χωρίς καμία έκπτωση. Αντιλαμβάνεται ενδεχομένως, ότι σε ένα κοινό σχήμα, όποιας μορφής, με το ΠΑΣΟΚ, δεν θα έχει πρώτο λόγο, πολύ πιθανά ούτε δεύτερο. Κάπως έτσι αντιδρά σε σχεδιασμούς συγκλίσεων και προτάσσει τη συνεργασία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και σε επιστημονικούς φορείς. Έχει ήδη αποσαφηνίσει την άποψή του ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποχρεωτικά πρέπει να έχει τον πρώτο ρόλο σε όποιο κοινό σχήμα, παρότι ο ίδιος (το κοινό σχήμα) καταφανώς δεν το θέλει. Απευθύνεται σε ένα ετερόκλητο κοινό, καλλιεργώντας αυτή τη φορά τον κομματικό πατριωτισμό, στην ουσία «αρχηγικό πατριωτισμό» έναντι των εχθρών, που είναι έτοιμοι να αλώσουν ή να διαλύσουν «το δικό του κόμμα».
Σταθερή δεύτερη: Υπάρχουν πρόσωπα, τα οποία πάνω στη σκηνή κάθονται μόνα τους και απόμερα. Ένα τέτοιο πρόσωπο ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης, που κινείται κοντά, αλλά όχι δίπλα στον Κασσελάκη, αποφεύγοντας να ρίξει έστω και ένα βλέμμα προς την πλευρά των «87». Ωστόσο, είναι ο ίδιος που πριν λίγες ημέρες αναφέρθηκε στις αιτίες της εκλογικής ήττας, που όπως είπε είναι η «υπερπροβολή Κασσελάκη» και η «επιλογή συντρόφου» που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η, αναμφίβολα, ομοφοβική ατάκα περιγράφει και το όριο της σχέσης του με τον Στέφανο Κασσελάκη. Γιατί δεν είναι εύκολο στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ (και σωστά) ότι δεν ψήφισε το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και, από την άλλη, να κάνει πως δεν άκουσε τον Πολάκη. Υπάρχει όμως και κάτι, που συμφωνούν οι δυο τους. Η σοβαρότατη επιφύλαξή τους για τις διεργασίες στην κεντροαριστερά. Αν ο Στ. Κασσελάκης δεν είναι σίγουρος για το δικό του πρώτο ρόλο σε κοινό σχήμα, ο Παύλος Πολάκης δεν έχει καμία αμφιβολία. Θα είναι πανηγυρικά εκτός… Επομένως, ο Παύλος Πολάκης θα είναι απέναντι στους «87» και τον Τσίπρα.
Σταθερή τρίτη: Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στέκονται αμήχανα μπροστά στις εξελίξεις. Παρακολουθούν έντρομοι ένα έργο, που υποτίθεται τους αφορά άμεσα. Οι προσδοκίες για γρήγορη ανάκαμψη και επαναφορά σε κυβερνητική τροχιά κατέρρευσαν. Οι συνεχείς πολιτικές «ανορθογραφίες» του προέδρου και η σκληρή αντιπαράθεση με τον Τσίπρα, κυρίως το δεύτερο, σόκαραν τα μέλη του κόμματος, τα οποία με γοργούς ρυθμούς, αλλά χωρίς φωνές, απομακρύνονται από την… παράσταση, που έτσι κι αλλιώς ήταν απλοί θεατές.
Πολιτική Γραμματεία: εφτά «όχι» στην εισήγηση Κασσελάκη
Πολύωρη και με έντονη πολιτική αντιπαράθεση ήταν η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ δύο ημέρες πριν τη κρίσιμη συνεδρίαση της ΚΕ. Άλλωστε, η πρώτη γεύση ήταν από τη συγκέντρωση των εργαζομένων της «Αυγής» έξω από τα γραφεία του κόμματος. Η εισήγηση Κασσελάκη, όπως αναμενόταν, πλειοψήφησε με την εσωκομματική αντιπολίτευση να σηκώνει τους τόνους και να καταψηφίζει. Παρότι από την Κουμουνδούρου υποστηρίζουν ότι δεν έγινε ψηφοφορία, εφτά τουλάχιστον μέλη του οργάνου στάθηκαν με σαφήνεια κατά της εισήγησης του προέδρου. Όλγα Γεροβασίλη, Κώστας Ζαχαριάδης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Ζωή Καρκούλια, Κατερίνα Νοτοπούλου, Γιάννης Ραγκούσης και Ελένη Συμεωνίδου, από το κείμενο των «87» άσκησαν κριτική για το κλείσιμο της «Αυγής», διαφοροποιήθηκαν από τις εκτιμήσεις Κασσελάκη για το εκλογικό αποτέλεσμα, ενώ δεν άφησαν ασχολίαστες τις διχαστικές και προσβλητικές αναρτήσεις του προέδρου από τις ΗΠΑ. Από τη συνεδρίαση απουσίαζαν ο Αλέκος Φλαμπουράρης, που βρίσκεται στο νοσοκομείο (του ευχόμαστε ολόψυχα γρήγορη ανάρρωση) και φυσικά ο Διονύσης Τεμπονέρας, που πριν λίγες ημέρες παραιτήθηκε από όλα τα όργανα.
Η πλευρά Κασσελάκη υποστηρίζει ότι το κλίμα στη συνεδρίαση ήταν ήπιο και καλό, ενώ στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης σημείωναν ότι η αντιπαράθεση ήταν εφ’ όλης της ύλης και έντονη. Αποφασίστηκαν οι νέες συνεδριάσεις των οργάνων, ενώ συγκροτήθηκε επιτροπή καταστατικών αλλαγών με σαφή πλειοψηφία της προεδρικής πλευράς.