Το καυτό φετινό καλοκαίρι, οι Ευρωπαίοι ψάχνουν δροσιά, κλιματισμό και άφθονο κρύο νερό. Λίγο νοτιότερα, στη Γάζα ή τη Ράφα, μυρμηγκιές ανθρώπων μετακινούνται -με το ζόρι ή από ανάγκη- συνεχώς, από το ένα «ασφαλές σημείο» στο άλλο, χωρίς πουθενά να γλυτώνουν τους συνεχείς βομβαρδισμούς, τις χερσαίες επιθέσεις, τον θανάσιμο κίνδυνο. Εννιά μήνες τώρα, μετακινούνται. Τώρα προστέθηκε ακόμα ένα μαρτύριο. Η λειψυδρία. Με ισοπεδωμένο το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης, οι Παλαιστίνιοι έχουν διαθέσιμη μόλις 3% της ημερήσιας αναγκαίας ποσότητας πόσιμου νερού, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης «Water War Crimes».
Δίψα, αβάσταχτη βρώμα, πείνα, αφού εκτιμάται πως η μέση ημερήσια ατομική κατανάλωση δεν ξεπερνάει τις 250 θερμίδες. Το νερό και η τροφή (ή μάλλον η έλλειψη τους) είναι αποτελεσματικά όπλα. Το ¼ του πληθυσμού ήδη νοσεί, θύμα της μεγάλης υγειονομικής κρίσης.
Τρεις μήνες οι ανέστιοι ακούν για διαπραγματευτικές προσπάθειες. Τα ίδια ακούν και όσοι γείτονές τους περιμένουν τους δικούς τους ανθρώπους να γυρίσουν σπίτι, αφήνοντας πίσω την ομηρία (οι ζωντανοί) ή να τους πάρουν κοντά τους να τους αποχαιρετήσουν (τους ήδη νεκρούς). Η μία έκκληση του ΟΗΕ για εκεχειρία διαδέχεται την άλλη, γειτονικές χώρες αναλαμβάνουν ρόλο διαμεσολαβητή - συνήθως καθ’ υπόδειξη μεγαλύτερων δυνάμεων που προσπαθούν να τοποθετήσουν τα πιόνια τους με συμφέροντα τρόπο στη φλεγόμενη σκακιέρα. Μέχρι τώρα, συναντήσεις και προσχέδια ειρήνευσης έχουν αποτύχει. Η Χαμάς θέτει ως βασικό όρο την άμεση διαρκή κατάπαυση του πυρός, η ισραηλινή κυβέρνηση την «ολοκληρωτική εκκαθάριση των τρομοκρατών» από τα παλαιστινιακά εδάφη.
Διψασμένοι για ειρήνευση…
Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται ανηλεώς όπως και οι χερσαίες επιχειρήσεις. Με την εμμονή της εκκαθάρισης θυλάκων της Χαμάς και εξόντωσης της στρατιωτικής της ηγεσίας, στοχοποιήθηκε ακόμα και η έδρα της UNWRA (οργάνωσης του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες), σκοτώθηκαν 100 περίπου άνθρωποι σε μία μόνο μέρα και τραυματίσθηκαν 300, ενώ στην πόλη της Γάζας δύσκολα βρίσκεις κτίριο όρθιο. Η ιστορική συνοικία Τσουζάγια, έξω από την παλιά πόλη της Γάζας, δεν υπάρχει πια. Θεωρήθηκε ισχυρό οχυρό των δυνάμεων Νούκμπα της Χαμάς αλλά γειτονεύει και με το κιμπουτς Ναχαλ Οζ, στόχο της δολοφονικής επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου. Ο Νετανιάχου επιδιώκει να δημιουργήσει απροσπέλαστη ζώνη ασφαλείας για το Ισραήλ, όχι μόνο προς τη Λωρίδα της Γάζας αλλά και το Νότιο Λίβανο, πληθαίνοντας τις εκεί επιθέσεις του, πλήττοντας τα δίκτυα ρεύματος και ύδρευσης στην περιοχή και προετοιμάζοντας εφέδρους για την πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου. Ταυτοχρόνως, διεκδικεί τον έλεγχο ανάλογης ζώνης στα σύνορα με την Αίγυπτο.
…και βουλιμικοί για κυριαρχία
Για τον ηγέτη του Λικούντ και τους ακροδεξιούς εταίρους του, η συνέχιση του πολέμου και η τελική του έκβαση συνδέονται απολύτως με την πολιτική τους επιβίωση, ίσως και την προσωπική τους ελευθερία. Επομένως το αποτέλεσμα πρέπει να δείχνει νικηφόρο στους ψηφοφόρους. Όσο ο καιρός περνάει και η οργή των πολιτών πολλαπλασιάζεται, το εγχείρημα μοιάζει δυσκολότερο. Οι οικογένειες των ομήρων και όσοι στρέφονται εναντίον του επιδιώκουν να τον υποχρεώσουν σε κατάπαυση του πυρός, πριν το επικείμενο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον και την ομιλία του στο αμερικανικό Κογκρέσο (24/07). Από την πλευρά του, ο πολύ στριμωγμένος Τζο Μπάιντεν θέλει να επιδείξει επιτυχίες ειρήνευσης στην περιοχή πριν τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Ο Μπιμπι δεν βιάζεται. Δεν τα πηγαίνει άσχημα με τον Μπάιντεν, έχει όμως περισσότερα κοινά με τον Τραμπ. Μια επανάληψη του τραμπισμού στις ΗΠΑ με τη γνωστή ισλαμοφοβία και απέχθεια προς τους «φιλο-ιρανούς τρομοκράτες», θα τον διευκόλυνε εξαιρετικά. Ίσως μάλιστα βρει υποστηρικτές η πρόταση του Έρικ Πρινς, αφεντικού της διαβόητης «Μπλακγουότερ», που κατηγορεί για νωθρότητα τις ΗΠΑ και αντιτείνει την υπερχείλιση όλων των τούνελ της Γάζας με θαλασσόνερο, αν χρειαστεί και όλης της περιοχής, ώστε να εξαφανιστεί αποτελεσματικά κάθε ύποπτος. Λύση που αναλαμβάνει να ενορχηστρώσει ο ίδιος, δωρεάν.
Παρόλα αυτά, τις προηγούμενες εβδομάδες, ο αιγύπτιος πρόεδρος, Αλ Σίσι συναντήθηκε με τον επικεφαλής της CIA, Γουίλιαμ Μπερνς στο Κάιρο, ενώ προετοιμάστηκε η επίσκεψη των δύο τους και του επικεφαλής της ισραηλινής Μοσάντ στη Ντόχα του Κατάρ. Όλοι τους κρατούν πολύ μικρό καλάθι, εφόσον ούτε καν η ανθρωπιστική βοήθεια (της οποίας ποσότητες και χρηματικοί πόροι μειώνονται απελπιστικά, σύμφωνα με τις αγωνιώδεις εκκλήσεις του Γκουτιέρες προς τους μεγάλους δωρητές, ώστε να βρεθεί το 1,2 δισ. δολάρια που θα την συντηρήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου) δεν μπορεί πλέον να περάσει στη Γάζα, μετά την απόσυρση της κατεστραμμένης πλωτής γέφυρας που είχαν στήσει οι Αμερικανοί. Από την άλλη πλευρά, η νέα κυβέρνηση των Εργατικών στη Βρετανία επιδιώκει να παίξει ρόλο στην ειρηνευτική προσπάθεια, με τον ΥΠΕΞ Ντέιβιντ Λάμι να επισκέπτεται το Ισραήλ, στοχεύοντας στην κατάπαυση του πυρός και την ενίσχυση της ανθρωπιστικής βοήθειας, την ώρα που το έγκριτο ιατρικό περιοδικό Lancet εκτιμά ότι το σύνολο των Παλαιστινίων θυμάτων από επιθέσεις, υποσιτισμό, ασθένειες, κακουχίες μπορεί να αγγίξει τις 186.000.
Μια στροφή πριν το αδιέξοδο;
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα καλούν το Ισραήλ να διασφαλίσει τον νόμο και την τάξη στη Γάζα, με εποπτεία της Παλαιστινιακής Αρχής. Ακούγεται αστείο, ωστόσο η Χαμάς δείχνει να συζητά περιορισμένη στρατιωτική ισραηλινή παρουσία στη Γάζα και μετέπειτα μεταβατική παλαιστινιακή κυβέρνηση, με δική της δύναμη ασφαλείας 2,5 χιλιάδων ανδρών, εκπαιδευμένων στις ΗΠΑ, αφού προηγηθεί η απελευθέρωση κάποιων δεκάδων ισραηλινών ομήρων και βρεθεί διέξοδος για τη διέλευση της ανθρωπιστικής βοήθειας στην ισραηλινο-αιγυπτιακή μεθόριο.
Μόνο που η ισραηλινή κυβέρνηση λατρεύει την ασφυκτική πίεση. Έτσι, φροντίζει με 63 μέλη της Κνεσέτ να καταψηφιστεί η πιθανότητα ίδρυσης ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους, μήπως γίνει υποχείριο της Χαμάς και μόνιμη απειλή για το Ισραήλ (παρέα με το Ιράν), ενώ ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Μπεν Γκβιρ εισβάλλει με μεγάλη αστυνομική προστασία στο Τέμενος Αλ Ακσά να προσευχηθεί για τους ομήρους, επισείοντας τη μήνιν του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης».
Σε λίγες μέρες, στο Παρίσι των Ολυμπιακών Αγώνων, θα βρεθούν 8 Παλαιστίνιοι αθλητές και 2 στην Παραολυμπιάδα. Ανάμεσα τους, η Αμερικανο-Παλαιστίνια κολυμβήτρια Βάλερι Ταραζί που είπε στους δημοσιογράφους: «Εγώ κολυμπάω για τον συναγωνισμό και οι συμπατριώτες μου για ένα πακέτο τρόφιμα που επιπλέει».
Και κάπου εκεί, μας τελειώνουν οι αναλύσεις.