Η πολιτική εβδομάδα, που στα καθ’ ημάς ολοκληρώνει τον κύκλο της αύριο Κυριακή με τη συνέντευξη Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, ξεκίνησε με ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα που εκπέμφθηκε από τη Γερμανία την περασμένη Κυριακή.
Οι ψηφοφόροι στα κρατίδια της Θουριγγίας και της Σαξονίας κατέθεσαν –με αξιοπρόσεκτα υψηλή προσέλευση στις κάλπες του 74% των εκλογέων– τη δυσαρέσκειά τους για το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, αναδεικνύοντας την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) πρώτο κόμμα στη Θουριγγία με ποσοστό 32,8%, και δεύτερο στη Σαξονία (30,6%). Για πρώτη φορά από τη συντριβή του ναζισμού πριν ογδόντα χρόνια, ένα νεοναζιστικό κόμμα αναδεικνύεται πρώτη δύναμη σε κοινοβούλιο γερμανικού κρατιδίου.
Θα υπάρξει διάχυση του φαινομένου.
Η νίκη της AfD επιβεβαιώνει την ύπαρξη μιας κρίσης συστημικής που δεν αφορά μόνο τη Γερμανία. Όπου, συνοδευόμενη από την υποβόσκουσα οικονομική κρίση, μοιάζει αξεπέραστη στο ορατό μέλλον. Δυόμιση χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η γερμανική βιομηχανία, στερημένη το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο, έχασε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα πολλών δεκαετιών. Η ήττα του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στα δύο κρατίδια είναι, συν τοις άλλοις, το εκλογικό αποτύπωμα της διάθεσης μιας μερίδας της γερμανικής κοινής γνώμης η σύγκρουση με τη Ρωσία να τερματιστεί το ταχύτερο.
Αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι η βίαιη υπενθύμιση της αδιαφορίας των ευρωπαϊκών ελίτ για τις τύχες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο νεοφιλελευθερισμός καταπάτησε το μεταπολεμικό κοινωνικό συμβόλαιο και τους όρους της συναίνεσης, σπρώχνοντας στην περιθωριοποίηση μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Αυτό, σε συνδυασμό –στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο-- με τον μεθοδευμένο διασυρμό της Αριστεράς και του ηθικού πλεονεκτήματος ως ταυτοτικού στοιχείου της, ανοίγει τον δρόμο στην Ακροδεξιά, στην ακύρωση του δημοκρατικού κεκτημένου.
Αφορά κατά μείζονα λόγο την Ελλάδα. Όπου, σύμφωνα με τη Eurostat, το διαθέσιμο λαϊκό εισόδημα βρίσκεται στο 67% του ευρωπαϊκού μέσου όρου –η δεύτερη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ μετά τη Βουλγαρία. Όπου από το 2019 παρατηρείται συνεχής διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Όπου το 26,3% του πληθυσμού βρίσκεται στα όρια της φτώχειας, έναντι 21,6% στην ΕΕ. Όπου το 26,7% πληρώνει πάνω από 40% του εισοδήματός του για μια στέγη, όταν ο –προβληματικός ούτως η άλλως– ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 8,5%.
Το 63% των ερωτηθέντων πρόσφατα από την MRB εκτιμά ότι τα πράγματα στη χώρα δεν πάνε καθόλου καλά. Η κοινωνία ολισθαίνει στη συνάντηση με τους δείκτες απαισιοδοξίας που παράγουν φαινόμενα όπως αυτό της ακροδεξιάς νίκης στη Γερμανία.
Η καταβαράθρωση των ποσοστών της ΝΔ στις ευρωεκλογές ήταν μια προειδοποιητική βολή, την οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης θέλει να υποτιμά. Οι εξαγγελίες του στη ΔΕΘ δεν θα διαταράξουν τη δημοσιονομική ισορροπία. Δεν θα διακινδυνεύσει, βεβαιώνουν κυβερνητικές πηγές, οποιαδήποτε ρωγμή στη ροή των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος και τον ΦΠΑ, που απομυζούν κυρίως τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Υπερεκτιμά τα όρια ανοχής της κοινωνίας. Υποτιμά το ενδεχόμενο η αποστασιοποίηση των πολιτών να αντιστραφεί, θέτοντας τα πάντα υπό αίρεση, χωρίς να εξαιρείται το αρραγές της κυβερνώσας παράταξης.
Στις ευρωεκλογές του 2019 η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου πήρε 4,18% και έναν ευρωβουλευτή, στις εθνικές του 2023 έδρεψε 4,44% και 12 βουλευτές και στις ευρωεκλογές του 2024 εκτινάχτηκε στο 9,30% εκλέγοντας δύο ευρωβουλευτές. Στον ίδιο χώρο πάντα, της ελληνικής Ακροδεξιάς, μια νεόκοπη παρουσία, αυτή της Αφροδίτης Λατινοπούλου του κόμματος «Φωνή Λογικής», έκανε την έκπληξη και, ξεπερνώντας το 3%, εκλέχτηκε ευρωβουλεύτρια.
Αν αυτά δεν θορύβησαν επαρκώς τη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη, τότε ορθώς χαρακτηρίστηκε «κεραυνός εν αιθρία» η είδηση ότι ο Κωνσταντίνος Κόλλιας, γραμματέας Οργανωτικού και μέλος της Πολιτικής Επιτροπής επί Σαμαρά, ζήτησε επισήμως τη διαγραφή του από μέλος της ΝΔ και με ανάρτηση στο διαδίκτυο επιτέθηκε σκληρά στη σημερινή ηγεσία, κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, για «πλήρη απαξίωση των ιδεών και των αρχών με τις οποίες γαλουχήθηκαν τόσες γενιές», για μετάλλαξη της ΝΔ «σε όλα όσα κάποτε πολεμούσαμε», για επιμονή της ηγεσίας «να συνεχίζει τις αδιέξοδες πολιτικές, σε οικονομικό, κοινωνικό, εθνικό, θρησκευτικό, πατριωτικό επίπεδο».
Η περίπτωση Κόλλια, που, κρίνοντας από άλλες αναρτήσεις του, ρέπει προς την Λατινοπούλου, συγκαταλέγεται στα στελέχη ή μέλη της ΝΔ που είτε έχουν ήδη αποχωρήσει, είτε ετοιμάζονται να το πράξουν, ή έχουν αποστασιοποιηθεί από την ηγεσία της. Η στάση τους απηχεί τη δυσαρέσκεια ενός κομματιού της νεοδημοκρατικής βάσης απέναντι στην κυβέρνηση και στην προσπάθεια του Κυρ. Μητσοτάκη να ελέγξει το κόμμα, αποκόπτοντάς το από τις καραμανλικές καταβολές, αφενός, και το σαμαρικό παρελθόν του, αφετέρου.
Οι εξελίξεις δεν εκπλήσσουν όσους θυμούνται τις ομιλίες του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά στο Πολεμικό Μουσείο αρχές Ιουλίου και τη θερμή υποδοχή που επιφύλαξε το πυκνό ακροατήριο στην κριτική των δύο πρώην πρωθυπουργών στον νυν.
Μένει να φανεί αν από το παλιό νεοδημοκρατικό απόθεμα υπάρχει σχέδιο συγκράτησης των διαρροών στην ακροδεξιά με φραγή έναν νέο φορέα ή αν «φυτρώσουν» απομιμήσεις εμπνευσμένες από τις «δάφνες» της Εναλλακτικής για τη Γερμανία.