«Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος»
Η εφήμερη τηλεοπτική δόξα πέρασε για τον Φάνη, που ήταν ο νικητής του πρώτου Μπιγκ Μπράδερ. Τώρα προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τα οικονομικά προβλήματα ενώ ταυτόχρονα έχει να αντιμετωπίσει την πρώην γυναίκα του, την Ειρήνη και την απαξίωση της έφηβης κόρης του, Σόνιας. Αντίθετα ο Παύλος ζει μια άνετη, πλούσια και καλοβαλμένη ζωή. Με τη γυναίκα του τη Λυδία και τον μικρό τους γιο, τον Ιάσονα.
Όμως επειδή καμιά ζωή δεν μπορεί να είναι τέλεια, η Λυδία έχει ένα μικρό, κρυφό πάθος: το ποτό. Έτσι μια μέρα και ενώ έχει πιει, χτυπάει κατά λάθος με το αυτοκίνητό της τη Μαφίν, το μικρό σκυλάκι τους που ο Ιάσονας το υπεραγαπά. Αλλά σκυλάκι έχει και η Σόνια, τη Λίλα, που κατά διαβολική σύμπτωση μοιάζει με τη Μαφίν σαν… δίδυμη αδελφή της! Έτσι όταν ο Παύλος στην προσπάθειά του να μην αποκαλύψει στον γιο του τον θάνατο της Μαφίν, προσπαθεί να βρει ένα ίδιο σκυλάκι, θα βρεθεί μπροστά στον Φάνη ο οποίος είναι διατεθειμένος να του δώσει τη Λίλα, έναντι κάποιου χρηματικού ποσού. Η Λίλα θα αλλάξει χέρια αλλά, τίποτε δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά και θα καταρρεύσουν τα πάντα.
Η ταινία λέγεται «Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος», σκηνοθέτης είναι ο Χάρης Βαφειάδης και είναι μια δραματική κωμωδία, με έντονο το σουρεαλιστικό στοιχείο. Οι κεντρικοί ήρωες συνθέτουν δύο οικογένειες, που ενώ κοινωνικά βρίσκονται στους αντίποδες, έχουν ένα κοινό: είναι και οι δύο προβληματικές! Ο σκηνοθέτης πιάνεται από αυτό στοιχείο και αρχίζει να πλέκει την ιστορία του δημιουργώντας ένα ντόμινο που νομίζεις πως δεν έχει τέλος. Κωμωδία καταστάσεων με δραματικά στοιχεία αλλά και με τη ματιά του σκηνοθέτη να σχολιάζει ζητήματα όπως οι ταξικές διαφορές, οι κοινωνικές ανισότητες, η θρησκοληψία και φυσικά η κοινωνία του θεάματος και η εφήμερη δόξα που προσφέρει.
Ο δεύτερος χωρισμός
«Μαζί ξανά»
Διάσημος ηθοποιός του σινεμά ο Ματιέ, διστάζει να ντεμπουτάρει στο θέατρο και εξαφανίζεται τη μέρα της πρεμιέρας. Για να συνέλθει και να ξαναβρεί τον εαυτό του καταφεύγει για μία εβδομάδα σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο με σπα σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη. Εκεί όμως μένει και η Αλίς, μια παλιά του αγάπη, την οποία αφού πριν από 15 χρόνια έζησαν μια δυνατή ερωτική ιστορία, εκείνος επέλεξε να αφήσει. Εκείνη είναι παντρεμένη και έχει μια κόρη 15 ετών αλλά όταν μαθαίνει ότι ο Ματιέ βρίσκεται εκεί αποφασίζει να επικοινωνήσει μαζί του. Αποφασίζουν να συναντηθούν και μετά την πρώτη σχεδόν αμήχανη συνάντηση, διαπιστώνουν ότι ο χωρισμός τους άφησε ανοιχτές πληγές και εκκρεμότητες. Κι αυτές θα προσπαθήσουν να κλείσουν μέσα σε λίγες μέρες ρισκάροντας τους γάμους τους και τη μέχρι τώρα ζωή τους.
Ο Στεφάν Μπριζ με την ταινία «Μαζί ξανά» (Hors-Saison) πιάνει μια ευαίσθητη χορδή, κοινή για δύο ανθρώπους που έζησαν μαζί έναν δυνατό έρωτα. Δεν είναι μια ιστορία που συναντάμε πρώτη φορά στο σινεμά, αλλά τέτοιου είδους ιστορίες αν και μοιάζουν, ποτέ δεν είναι ίδιες. Εδώ ο Στεφάν Μπριζ γυρίζει μια ταινία, ουσιαστικά με δύο μόνον χαρακτήρες που τους δομεί σε γερές βάσεις. Η Αλίς μπορεί να έκανε το πρώτο βήμα για να συναντήσει τον Ματιέ αλλά εξακολουθεί να θεωρεί ότι εκείνος δεν την θεωρούσε αντάξιά του. Ο Ματιέ από τη μεριά του, αν και επιτυχημένος στη δουλειά του δεν φαίνεται τόσο σίγουρος για τον εαυτό του ενώ νιώθει άσχημα για τον τρόπο που κάποτε εγκατέλειψε την Αλίς.
Αν εξαιρέσουμε ένα διάστημα περίπου 15 λεπτών κοντά στη μέση, που κατά την άποψή μου η ταινία κάνει «κοιλιά», κατά την υπόλοιπη διάρκεια ο σκηνοθέτης επιτυγχάνει έναν υποδειγματικό ρυθμό που κρατά τους θεατές σε εγρήγορση.
Τους δύο χαρακτήρες ερμηνεύουν εξαιρετικά ο Γκιγιόμ Κανέ και η Άλμπα Ρορβάχερ.
Ο εχθρός της διπλανής πόρτας
Η Έμι είναι χήρα και ζει μόνη της. Ένα βράδυ η ώριμη Γερμανίδα θα γνωρίσει σε ένα μπαρ τον Άλι, έναν πολύ νεότερό της Μαροκινό, οι δυο τους θα ερωτευτούν παράφορα και σύντομα θα παντρευτούν. Όμως αντί να χαρούν την ευτυχία τους η Έμι κι ο Άλι θα βρεθούν στο στόχαστρο των κοινωνικών προκαταλήψεων και του ρατσισμού. Ένας νεαρός εργάτης μετανάστης μαροκινής καταγωγής, παντρεμένος με μια μεγαλύτερή του Γερμανίδα δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο κι ασχολίαστο. Έτσι μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον το ζευγάρι αγωνίζεται να ενταχθεί και να νικήσει τον φόβο.
Το 1974, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ γύρισε την ταινία «Ο φόβος τρώει τα σωθικά» (Angst essen seele auf), μια ταινία ανθρώπινη, έντονα κοινωνική και με ξεκάθαρη στάση απέναντι στις κοινωνικές προκαταλήψεις. Έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, με μια ταινία που αξίζει να δείτε ή να ξαναδείτε.
Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής και Βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Φεστιβάλ των Καννών.
Αναζητώντας το δολοφόνο
Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου προσλαμβάνεται να προσέχει την κόρη του στρατηγού Στέρνγουντ, την Κάρμεν. Η Κάρμεν έχει μπλέξει με κακές παρέες και είναι ικανή για το χειρότερο. Ο Μάρλοου θα ερωτευτεί τη μεγάλη της αδελφή, Βίβιαν, η οποία δείχνει να τον αντιπαθεί. Όμως, όταν αρχίζουν οι φόνοι, όλα θα αλλάξουν κι ο Μάρλοου θα πρέπει να βρει την άκρη.
«Ο μεγάλος ύπνος» (The big sleep) του Χάουρντ Χοκς, που γυρίστηκε το 1946 θεωρείται ένα από τα εμβληματικά φιλμ νουάρ στην ιστορία του κινηματογράφου. Η πρωτοτυπία του έγκειται στο γεγονός ότι ούτε στο ομώνυμο μυθιστόρημα βιβλίο του Ρέιμοντ Τσάντλερ αλλά ούτε και στην ταινία γίνεται σαφές… ποιος είναι ο δολοφόνος.
Το σενάριο συνέγραψε ο βραβευμένος με Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας Ουίλιαμ Φώκνερ ενώ τη μουσική συνέθεσε ο βραβευμένος με 3 Βραβεία Όσκαρ, Μαξ Στάινερ. Πρωταγωνιστεί το θρυλικό ζευγάρι Λορίν Μπακόλ-Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.