Εκεί που είπαμε ότι από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ βγήκε «λευκός καπνός» και ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και βασανιστικά, έστω και μετ’ εμποδίων, θα επιχειρούσε να επουλώσει τις βαθιές πληγές του, ο ουρανός της Κουμουνδούρου γέμισε για άλλη μια φορά κατάμαυρα σύννεφα. Η πολυήμερη σιωπή του Στ. Κασσελάκη μετατράπηκε σε οργή, οι συνεργάτες του ενεργοποιήθηκαν, Αντώναρος και Σπηλιωτόπουλος βγήκαν μπροστά, οι οπαδοί του με κραυγές απαίτησαν να αποκατασταθεί η… νομιμότητα. Η ερμηνεία του συνταγματολόγου Ξ. Κοντιάδη θεωρήθηκε σανίδα σωτηρίας και ικανή αφορμή για αντεπίθεση από το, μέχρι εκείνη τη στιγμή σιωπηλό, αμήχανο και ηττημένο, επιτελείο Κασσελάκη. Ο «εμφύλιος» καλά κρατεί και ως φαίνεται θα κρατήσει για πολύ καιρό ακόμα. Είναι και αυτές οι δημοσκοπήσεις (Metron Analysis) που φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην 5η θέση με μονοψήφιο ποσοστό, πίσω από Ελληνική Λύση και ΚΚΕ και σε σημαντική απόσταση από το ΠΑΣΟΚ.
Το βράδυ της Πέμπτης συνεδρίασε εκτάκτως η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, η οποία με ψήφους 17 υπέρ, μία κατά (Τζάκρη) και μία αποχή (Τελιγιορίδου), επιβεβαίωσε την απόφαση μομφής, κηρύσσοντας για άλλη μια φορά έκπτωτο τον Κασσελάκη. «Ιστορικό ατόπημα και αντικαταστατική διαδικασία» ήταν η απάντηση της Θ. Τζάκρη, τελικά της μόνης πιστής στον πρώην πρόεδρο στην ΠΓ. Μάλιστα η ίδια μίλησε για «κομματική γραφειοκρατία» (ναι, η Τζάκρη το είπε), ενώ λέγεται ότι στη συνεδρίαση του οργάνου άφησε αιχμές για δικαστική διαμάχη γύρω από το θέμα. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης υπήρξαν σκέψεις για ονομαστική αναφορά στον Στ. Κασσελάκη ή και για παραπομπή του πρώην προέδρου στην Επιτροπή Δεοντολογίας. Ωστόσο, η ανάγκη ευρύτερης συνεννόησης και σύμπνοιας εντός ΠΓ οδήγησε σε μια σαφή και αυστηρή ανακοίνωση μεν, χωρίς όμως να πάει πιο πέρα, αν και ορισμένες λέξεις που χρησιμοποιεί το κείμενο αφήνουν ανοιχτή μια τέτοια εκδοχή στην πορεία. Άλλωστε, στους 17 συμπεριλαμβάνονται στελέχη που μέχρι χθες ανήκαν, χωρίς αμφιβολία, στο στρατόπεδο Κασσελάκη και εξαπέλυαν πυρά εναντίον της πρώην, πλέον, εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αλλάζουν όμως οι καιροί ή για να το πούμε διαφορετικά, αλλάζουν οι άνθρωποι ανάλογα με…
Είχαν προηγηθεί τηλεφωνικές κλήσεις Καπνισάκη και Κασσελάκη στην γραμματέα Ρ. Σβίγκου και στον διευθυντή του κόμματος Χρ. Μαυροκεφαλίδη με το ερώτημα ποιος έχει τη διοικητική και νομική ευθύνη ως προς τη λειτουργία του κόμματος. Λέγεται μάλιστα ότι ο Στ. Κασσελάκης απαίτησε να του ανοίξουν το γραφείο του 7ου ορόφου και να του παραδώσουν τα κλειδιά. Η απάντηση και υπό τον φόβο ανεξέλεγκτων εξελίξεων, ήταν η συνεδρίαση της ΠΓ και η επικύρωση της απόφασης της ΚΕ.
Ο Στέφανος Κασσελάκης με τις 162 αρνητικές ψήφους στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ (που αναμφίβολα ήταν μεγάλη έκπληξη) δεν είναι πλέον πρόεδρος, αν και τόσο ο ίδιος όσο και οι οπαδοί του το αμφισβητούν. Εντούτοις, μάζεψε τα προσωπικά του αντικείμενα, αλλά και τις… «κουκούλες» που πυροδότησαν το ήδη τεταμένο κλίμα, οι άμεσοι συνεργάτες του παραιτήθηκαν ο ένας μετά τον άλλον, ο 7ος όροφος έχει προσωρινά σφραγιστεί, η ΠΓ συνεδριάζει και αποφασίζει χωρίς τη δική του παρουσία. Άρα; Τέλος καλό όλα καλά;
Πόλεμος μέχρις εσχάτων
Η αλήθεια είναι ότι οι «87» κέρδισαν μια σημαντική μάχη, ωστόσο, το σίριαλ συνεχίζεται χωρίς έστω ένα μικρό διάλειμμα. Ο πόλεμος στο διαδίκτυο αντί να καταλαγιάζει φουντώνει, με τους φίλους του Κασσελάκη να τα βάζουν με θεούς και δαίμονες και να φτάνουν στο σημείο κάποιοι, λίγοι είναι αλήθεια, να προπηλακίζουν φραστικά μέλη της ΠΓ, όπως τον Αλέκο Φλαμπουράρη και την Όλγα Γεροβασίλη, έξω από τα γραφεία του κόμματος, με αποτέλεσμα κάποιοι να μιλούν για «αποτυχημένο Καπιτώλιο». Μένος εναντίον των «προδοτών», των «τρισκατάρατων 87» και όπως ήταν αναμενόμενο μίσος για τον Παύλο Πολάκη, που κατηγορείται για… εσχάτη προδοσία. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ο άνθρωπός τους, ο «ήρωας» από την Κρήτη που τα… λέει χοντρά, πούλησε σε μια νύχτα τον εκλεγμένο πρόεδρο και διεκδικεί σήμερα την προεδρία. Και βεβαίως χωρίς ποτέ να εξηγήσει την προηγούμενη στάση του και χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη μιας ουσιαστικής αυτοκριτικής αποτίμησης. Κάτι ψέλλισε την Παρασκευή το πρωί για τον… κίνδυνο Αχτσιόγλου και «έκανα λάθος με τον Κασσελάκη, ήταν νέος…» και πήγε παρακάτω. Δεν έχουν εντελώς άδικο όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν τον Πολάκη, αν σκεφτούμε ότι ήταν αυτός, που με πάθος, με πύρινους λόγους, αλλά και με την υπογραφή του έβγαλε –χωρίς να είναι ο μόνος– τον Κασσελάκη πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Κάπως έτσι, οι λέξεις «ντροπή», ξεφτίλα», «γελοίε», «προδοσία», το παρελθόν επιτέθηκε στο μέλλον», εκτοξεύονται εναντίον του Π. Πολάκη, για να απαντήσουν οι… φίλοι του στο διαδίκτυο ότι «έχουν δημιουργηθεί Τάγματα Ασφαλείας(!) με άνωθεν εντολή». Από την άλλη πλευρά, στελέχη των «87» μιλούν για «τραμπισμό αλά γκρέκα». Μέσα σε όλο αυτό τον χαμό οι οπαδοί του Κασσελάκη δεν ξεχνούν τους 11 και την Νέα Αριστερά. Το λες και μια… ωραία ατμόσφαιρα.
Στο μεταξύ ο ελέω Κασσελάκη πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Νίκος Παππάς ετοιμάζεται για την ομιλία του στη ΔΕΘ. Πρόσωπο που, πλέον, δύσκολα… συγκινεί το κομματικό ακροατήριο και την κεντρική στελέχωση. Οι «87» για τους γνωστούς λόγους, ενώ το επιτελείο Κασσελάκη του χρεώνει ως ένα βαθμό την ήττα στην ΚΕ. Υποτιμούν βέβαια τη δυναμική των πραγμάτων και την έτσι κι αλλιώς εξαέρωση της επιρροής του μέσα στο κόμμα. Η στάση του «λίγο απ’ όλα» ήταν σαφές ότι δεν θα του έβγαινε σε καλό. Στην πιο δύσκολη θέση είναι τα στελέχη, που κάποια θερμά και κάποια αμήχανα, στήριξαν σε όλες τις φάσεις τον έκπτωτο πρόεδρο και που σήμερα αναζητούν στέγη στη νέα ηγετική νομιμότητα. Δύσκολο να το πετύχουν, αλλά όπως έχουμε μάθει όχι απίθανο.
Υποψηφιότητες
Μέχρι αυτή την ώρα που γράφεται το κείμενο, ο Στ. Κασσελάκης δεν έχει ανακοινώσει υποψηφιότητα αν και όλα δείχνουν ότι εντέλει θα μπει στην κούρσα. Ο έκπτωτος, πλέον, πρόεδρος, τις προηγούμενες ημέρες συζήτησε με πολύ κοντινούς του συνεργάτες δύο αντιθετικές επιλογές. Η πρώτη, να παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ διεκδικώντας εκ νέου την εκλογή του και η δεύτερη, να δημιουργήσει ένα δικό του απολύτως ελεγχόμενο κόμμα. Εντούτοις, στη δεύτερη εκδοχή, που εξαρχής δεν ήταν η πιθανότερη, θα βρισκόταν σε δύσκολη θέση καθώς ούτε οι δημοσκοπήσεις τον ευνοούν και η κατηγορία της αποστασίας, που ο ίδιος τη χρησιμοποίησε κατ’ επανάληψη, θα ήταν επιθετικά μπροστά του.
Όλες οι πιθανότητες δείχνουν ότι στην κούρσα της εκλογής προέδρου θα τεθούν ο Στ. Κασσελάκης (εκτός και αν γίνει κάτι εξαιρετικό, όπως η διαγραφή του), ο Π. Πολάκης («Εγώ μπορώ να οδηγήσω τα πράγματα» είπε σε τηλεοπτική του συνέντευξη), ο Απ. Γκλέτσος και σίγουρα ένας ή μία από τον χώρο της πάλαι ποτέ εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Το όνομα του Σ. Φάμελλου είναι στο τραπέζι αν και από μερίδα των «87» υπάρχουν ενστάσεις και πολλά ερωτηματικά ως προς την προηγούμενη στάση του. Πολλοί είναι όσοι υποστηρίζουν ότι η υποψηφιότητα της Όλγας Γεροασίλη είναι μονόδρομος. Από εκεί και πέρα όλα είναι ανοιχτά με ονόματα να κυκλοφορούν και προσώρας να μην έχουμε επιβεβαιώσεις, αλλά ούτε και διαψεύσεις.
Χωρίς πολιτικό σχέδιο
Συνεπώς μέχρι την ημέρα της κάλπης θα δούμε πολλές ακόμα πράξεις ενός δράματος με θύμα την ίδια την αξιοπιστία και τη σοβαρότητα της αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και πάρα πολύ καιρό παράγει αποκλειστικά αρνητικές ειδήσεις και τοξικές αντιπαραθέσεις, με κύρια, αν και όχι αποκλειστική, ευθύνη της ηγεσίας του. Αποκομμένος από την κίνηση της κοινωνίας και όχι μόνο από τα κινήματα, έχει βουλιάξει στη δίνη μιας αδιέξοδης εσωστρέφειας. Η έλλειψη πολιτικού σχεδίου, το κενό ταυτότητας και φυσιογνωμίας, η μετατόπιση στη «μεταπολιτική» και σε ένα θολό «κέντρο», οι συγκρουσιακές εικόνες, που δύσκολα αφορούν ιδέες, η αυτοκριτική και ο αναστοχασμός που δεν εμφανίζονται, οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ στο γκρεμό της ανυποληψίας. Το μίγμα αρχηγισμού - τραμπισμού αλά γκρέκα, του λαϊκισμού και της κεντροαριστεράς, δεν θυμίζουν σε τίποτα τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως αυτός ξεκίνησε και πορεύτηκε για μεγάλο διάστημα.
Στην Κεντρική Επιτροπή (21-22 Σεπτεμβρίου) κυρίως όμως στο συνέδριο, ενδεχομένως να δούμε τις πρώτες ιδεολογικές και πολιτικές πινελιές. Η σύγκρουση «κεντροαριστερών» και, ας πούμε, «λαϊκιστών», θα είναι ενδεχομένως η νέα πράξη του δράματος. Τα διαφορετικά πολιτικά σχέδια, που δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί, αλλά εξυφαίνονται (Ο Π. Πολάκης σημείωσε ότι θέλει να κερδίσει τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες και όχι το κέντρο, αλλά και ότι η υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια κόστισε εκλογικά), οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι διαταραγμένες, σε πολιτικό και ψυχολογικό επίπεδο, σχέσεις, πολύ δύσκολα θα αφήσουν χώρο για κοινή πορεία. Η διάσπαση (ή οι διασπάσεις) είναι κάτι παραπάνω από μια πιθανότητα. Διαφορετικά, η εικόνα του ανεξέλεγκτα σπαρασσόμενου κόμματος θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα.