Ο Μπράιαν Κλαφ άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο
«Σε κάθε πόλη, σε κάθε εργοστάσιο, σχολείο, οικιστικό συγκρότημα, όπου κι αν προσπαθούν να οργανωθούν, πρέπει να σταματήσουμε τους φασίστες. Ο ρόλος της (ποδοσφαιρικής) Λίγκας είναι καθοριστικός για να κρατήσουμε το ποδόσφαιρο όσο πιο υγιές μπορούμε. Η μάχη απέναντι στον φασισμό είναι διαρκής, το γνωρίζουμε αυτό. Δεν σταματάμε και δεν θα σταματήσουμε ποτέ» τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε έναν μεγάλο απόντα, τον Μπράιαν Κλαφ ο οποίος “έφυγε” από τη ζωή πριν από είκοσι χρόνια (20/9/2004).
Γεννημένος το 1935 στο Μίντλεσμπρο, ο Μπράιαν Κλαφ έγραψε τη δική του ιστορία στο αγγλικό ποδόσφαιρο, εντός και εκτός γηπέδων. Άρχισε τη προπονητική του καριέρα από την Χάρτλπουλ, στην οποία έμεινε (1965-1967) για δύο χρόνια. Στη συνέχεια ανέλαβε την κολλημένη επί οκτώ χρόνια στη δεύτερη κατηγορία Ντέρμπι Κάουντι, την οποία το 1969 ανέβασε στην Α’ κατηγορία και το 1971 κατέκτησε το πρωτάθλημα! Το 1973 ανέλαβε την Μπράιτον που αγωνιζόταν στην τρίτη κατηγορία. Έμεινε μόλις 6 μήνες. Το καλοκαίρι του 1974 ανέλαβε την Λιντς Γιουνάιτεντ. Η πρόσληψη του προκάλεσε μεγάλες απορίες, καθώς ο Κλαφ είχε εκφραστεί πολλές φορές με σκληρά λόγια για τους ποδοσφαιριστές της Λιντς που εκείνη την εποχή ήταν στις 4-5 καλύτερες ομάδες της Αγγλίας. Κυρίως λόγω του σκληρού και αντιαθλητικού παιχνιδιού των ποδοσφαιριστών της, ο Κλαφ είχε φτάσει να δηλώσει όσο ήταν ακόμα στην Ντέρμπι Κάουντι ότι εάν η Αγγλική Ομοσπονδία ποδοσφαίρου ήθελε να αντιμετωπίσει τα αντιαθλητικό παιχνίδι όφειλε ως πρώτο μέτρο να υποβιβάσει την Λιντς Γιουνάιτεντ.
Στην Λιντς που απεχθανόταν
Ο Μπράιαν Κλαφ έμεινε στα “παγώνια” μόλις 44 μέρες. Η ιστορία του έγινε βιβλίο από τον συγγραφέα Ντέιβιντ Πις με τίτλο: “Damned United” ("Καταραμένη ομάδα", εκδ. Τόπος, μετ. Χρίστος Χαραλαμπόπουλος). Η ιστορία του βιβλίου ακολουθεί τον Κλαφ από την πρώτη μέρα που αναλαμβάνει την Λιντς και περιγράφει την κάθε μέρα ξεχωριστά. Παράλληλα, έχουμε μια δεύτερη ιστορία που αφορά στο παρελθόν του “Κλάφι” και ξεκινάει από την μέρα που ο Κλαφ τραυματίστηκε σοβαρά όταν ήταν ποδοσφαιριστής, μέχρι την στιγμή που ανέλαβε την Λιντς. Ο Κλαφ μπορούσε να κάνει οτιδήποτε για τη νίκη. Αυτό λάτρευε. Να κερδίζει. Να κερδίζει και να τον αποθεώνουν. Μπορούσε να πει ψέματα, να κάνει μεταγραφές κρυφά από τη διοίκηση, να διώξει έναν παίκτη που είχε χρόνια παρουσίας στην ομάδα να πουλήσει την μισή ομάδα. Σου έδινε το χέρι και έπρεπε να μετρήσεις τα δάχτυλά σου, έξω έβρεχε και αυτός σε έπειθε ότι είχε λιακάδα. Όλα αυτά όμως εκτός γηπέδου. Κι εκεί ίσως είναι η μεγάλη διαφορά από άλλους. Γιατί μέσα στο γήπεδο ο Κλαφ ήθελε να κερδίζει, αλλά ήθελε να κερδίζει “όμορφα”, “καλά”. Να κερδίζει με καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο, να κερδίζει τίμια. Χωρίς θέατρα, χωρίς να πιάνει διαιτητές, χωρίς βρώμικο παιχνίδι. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το μεγάλο του μίσος για την Λιντς. Την εποχή που αυτός έχτιζε την Ντέρμπι, η Λιντς μεσουρανούσε ως μια ομάδα που μπορούσε να κάνει τα πάντα για να κερδίσει. A group of thugs («μία ομάδα τραμπούκων»), που θα λέγανε και στην Αγγλία.
Ο Κλαφ απεχθανόταν την Λιντς και της ασκούσε κριτική πάντα και παντού (μια που εμφανιζόταν στην τηλεόραση και έγραφε συνέχεια σε εφημερίδες) και η συμφωνία του με την Λιντς το 1974 ήταν μια τεράστια έκπληξη για όλους. Ο Κλαφ πήγαινε κάπου που μισούσε και τον μισούσαν. Γιατί στο μυαλό του ήθελε να αλλάξει την Λιντς, να την κάνει ομάδα με τη δική του υπογραφή, ομάδα που θα κέρδιζε καλύτερα. Το Damned United ακολουθεί τις δύσκολες μέρες του στο Λιντς. Leeds, Leeds, Fuckin’ Leeds. Παράλληλα το βιβλίο του Ντέιβιντ Πις περιγράφει μια ολόκληρη περίοδο του αγγλικού ποδοσφαίρου. Τότε που το ποδόσφαιρο δεν ήταν απαραίτητα πιο καθαρό, αλλά ήταν πιο ανθρώπινο, πιο μαγικό. Τότε που δεν υπήρχαν Ρώσοι, Άραβες και Ασιάτες δισεκατομμυριούχοι, τότε που μια ομάδα ανέβαινε από τη Β’ και έπαιρνε πρωτάθλημα και δεν υπάρχει ένα κατεστημένο όπως γίνεται σήμερα.
Ο θρίαμβος με τη Νότιγχαμ Φόρεστ
Στις 6 Ιανουαρίου 1975 ο Μπράιαν Κλαφ ανέλαβε την Νότιγχαμ Φόρεστ που αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία. Δύο χρόνια μετά κερδίζει την άνοδό της στην πρώτη κατηγορία και την επόμενη τριετία η Νότιγχαμ με τον Κλαφ στον πάγκο θα πετύχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της. Την σεζόν, 1977-78, κατακτά το Αγγλικό πρωτάθλημα, κάτι που ελάχιστες νεοφώτιστες ομάδες είχαν καταφέρει ως τότε και καμιά δεν κατάφερε έκτοτε. Το ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι την επόμενη χρονιά, 1978-79, κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών νικώντας στον τελικό τη σουηδική Μάλμε με 1-0. Το 1980 κατακτά και πάλι το Κύπελλο Πρωταθλητριών νικώντας με 1-0 το Αμβούργο. Ο Κλάφ έμεινε 18 χρόνια στο Νότιγχαμ κατακτώντας τρία ευρωπαϊκά τρόπαια, ένα Πρωτάθλημα και τέσσερα Λιγκ Καπ Αγγλίας.
"Μη στείλετε λουλούδια όταν πεθάνω. Αν σας αρέσω στείλτε τα όσο είμαι ζωντανός", είχε πει ο Κλαφ που “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών.