Σε αναμονή των επόμενων συνεδριάσεων της Π.Γ. και της ΚΕ στις αρχές του επόμενου μήνα και με ανοιχτές εκκρεμότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στην τελική ευθεία για το έκτακτο συνέδριο και την προεδρική εκλογή. Οι δεδομένες, μέχρι αυτή τη στιγμή υποψηφιότητες, αν και δεν έχουν ανακοινωθεί όλες ακόμα, είναι του Στ. Κασσελάκη, του Σ. Φάμελλου και του Π. Πολάκη. Η Όλγα Γεροβασίλη αποσαφήνισε ότι δεν θα είναι υποψήφια, ενώ στην κούρσα της διαδοχής δεν μπαίνει ούτε ο Ν. Φαραντούρης.
Η κίνηση των «100» μετά από αρκετές διαβουλεύσεις κατέληξε, ως φαίνεται, στην υποψηφιότητα Φάμελλου, την οποία ανακοίνωσε το πρωί της περασμένης Πέμπτης. Άλλωστε, ο Σ. Φάμελλος δείχνει να έχει μια δημοσκοπική υπεροχή έναντι άλλων στελεχών των «100», συνεπώς μέτρησε στην τελική απόφαση. Η τελευταία μάλιστα μέτρηση δείχνει τον Σ. Φάμελλο δεύτερο, πίσω από τον Κασσελάκη, σε απόσταση όχι απαγορευτική για ανατροπή. Το μπλοκ της κίνησης των «100» ευελπιστεί σε κινητοποίηση του απογοητευμένου κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ και σε μαζική συμμετοχή στην κάλπη.
Ο Π. Πολάκης, από την πλευρά του, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα νέο, πιο συναινετικό προφίλ, παρότι δύσκολα θα μπορέσει να δικαιολογήσει τόσο την άνευ όρων και από την πρώτη στιγμή υποστήριξή του στον έκπτωτο πλέον πρόεδρο, όσο και να απεμπολήσει την τοξικότητα και τη λαϊκίστικη ρητορική. Ο Π. Πολάκης, επίσης, την περασμένη Πέμπτη κατέθεσε και επίσημα την υποψηφιότητά του, παραδίδοντας στην γραμματέα του Κόμματος Ρ. Σβίγκου, τόσο τη δήλωση του «Πόθεν Έσχες», όσο και 31 υπογραφών μελών της ΚΕ και ενός ευρωβουλευτή του Νίκου Παππά. Στις υπογραφές, που δεν έχουν γίνει όλες γνωστές, συμπεριλαμβάνονται ο Γ. Μουζάλας που έχει υπογράψει το κείμενο των «100» και οι Αλεξιάδης, Κρέτσος, Ματζουράνης, Χατζησάββας και Παναγιωτόπουλος. Άγνωστο αν στις υπόλοιπες 35 υπογραφές συμπεριλαμβάνονται στελέχη, που το προηγούμενο διάστημα είχαν τοποθετηθεί με διαφορετικό τρόπο. Εκτός και αν η δυνατότητα υπογραφών σε πάνω από ένα υποψήφιο άρχισε ήδη να υλοποιείται.
Ο Στ. Κασσελάκης, αλλάζοντας τακτική, αποφεύγει επιμελώς τις δημόσιες παρεμβάσεις, περιμένοντας τις κινήσεις των εσωκομματικών του αντιπάλων. Στο μεταξύ, όμως, ο «στρατός» του, συνεχίζει να εξαπολύει μέσω των σόσιαλ μίντια πυρά και πρωτοφανείς κατηγορίες στα στελέχη της άλλης πλευράς, διαμορφώνοντας το τοπίο μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η μάχη τόσο του συνεδρίου, όσο και της προεδρικής εκλογής. Τις επόμενες ημέρες, ενδεχομένως, θα δούμε τον σχεδιασμό του και κυρίως αν στο συνέδριο θα τεθεί ζήτημα άρσης της μομφής, που ψηφίστηκε στην Κ.Ε.
Π.Ε.
Γιώργος Βασιλειάδης: «Είμαστε σε σημείο καμπής, δεν χωράνε θολές και ουδέτερες στάσεις»
Παρακολουθούμε τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και έχουμε μείνει όλοι άναυδοι από την τοξικότητα. Η πολιτική, οι ιδέες έχουν κάποια θέση μέσα σε αυτό το τοπίο;
Αν δεν καταφέρουμε να βάλουμε την πολιτική και τις ιδέες στο επίκεντρο, τότε η μάχη θα χαθεί. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητήσει ποιος είναι, ποιους εκπροσωπεί και για τα συμφέροντα ποιων τάξεων παλεύει, δεν θα υπάρχει την επόμενη ημέρα. Η κοινωνία θα μας γυρίσει δια παντός την πλάτη της.
Αν υποθέσουμε ότι το φαινόμενο Κασσελάκη είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία, έχεις αναρωτηθεί ποιες είναι αυτές;
Προφανώς ο Κασσελάκης είναι το αποτέλεσμα. Βέβαια η λάθος κατεύθυνση προϋπήρχε. Δεν καταφέραμε να κάνουμε συγκροτημένα μια πολιτική συζήτηση μετά τις χαμένες εκλογές του 2019 και άρα δεν θέσαμε τα πολιτικά επίδικα. Και οι ευθύνες αφορούν όλους μας, οριζόντια. Επομένως έχουμε μια τελευταία ευκαιρία ενόψει του συνεδρίου και των εκλογών για πρόεδρο να ξαναφέρουμε στο επίκεντρο την αναγκαία πολιτική συζήτηση.
Στις εκλογές του 2019 ναι μεν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε, ωστόσο συγκέντρωσε το τεράστιο ποσοστό του 31,5%. Εκείνο το βράδυ ακούστηκε το περιβόητο «τα αλλάζουμε όλα». Και αυτό το «όλα» έφερε τελικά το 18% στις εκλογές του ‘23.
Η αλήθεια είναι ότι στέλναμε αντιφατικά μηνύματα, με συνέπεια να δημιουργηθούν στον κόσμο μας μεγάλες ανασφάλειες. Σε συνδυασμό, βέβαια, με το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που ποτέ δεν καταλάγιασε. Δεν θεωρώ σωστό να ρίξω τις ευθύνες στην προηγούμενη ηγεσία. Οι ευθύνες ήταν συλλογικές. Στην πορεία ξεχάσαμε το βασικό ή δεν ήταν διακριτό στην κοινωνία: ποιοι είμαστε και για τα συμφέροντα ποιων παλεύουμε. Και είναι το ζητούμενο αυτή την κρίσιμη στιγμή σε μια περίοδο απόλυτης επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού και ανόδου της Ακροδεξιάς. Η Αριστερά να θέσει ξανά τις διαχωριστικές γραμμές.
Πριν ακριβώς ένα χρόνο, αμέσως μετά τη νίκη του ο Κασσελάκης, εμφανίστηκε το βράδυ έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και είπε «το φως νίκησε το σκοτάδι». Ήταν μια απαράδεκτη αιχμή, πρωτίστως εναντίον Αχτσιόγλου – Τσακαλώτου, θα έλεγα όμως και συνολικά της ιστορικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν σαφές μήνυμα από την πλευρά του για το τι θα ακολουθούσε;
Πολλοί ανεχθήκαμε πολλά στο όνομα της ιστορικής συνέχειας του ΣΥΡΙΖΑ. Όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξε μια συνεχής υποτίμηση της κυβερνητικής περιόδου και όσων έχει προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό –και για τόσους άλλους λόγους– υπήρξε η τομή στην ιστορικής σημασίας συνεδρίαση της ΚΕ. Γι’ αυτό και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ, με ξεκάθαρες θέσεις, να γίνει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε. Να γίνει η μήτρα των εξελίξεων στον χώρο της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων.
Ο Κασσελάκης, αν και δεν πείθει, το τελευταίο χρονικό διάστημα εμφανίζεται να υπερασπίζεται την αυτονομία του ΣΥΡΙΖΑ έναντι μιας θολής και διαπλεκόμενης Κεντροαριστεράς, που κατά τη γνώμη του προωθεί η κίνηση των «100» ή μέρος αυτής. Ποια είναι η δική σου γνώμη;
Ο Κασσελάκης με αυτά που λέει έρχεται για ακόμα μια φορά σε αντίθεση με ψηφισμένες συνεδριακές αποφάσεις. Στόχος του κόμματος ήταν πάντα η προσπάθεια συσπείρωσης των δυνάμεων της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων για την πολιτική ανατροπή, με συγκεκριμένο όμως στίγμα και πρόσημο. Άρα, το σχέδιο της διαπλοκής εξυπηρετεί αυτός που θέλει ένα ΣΥΡΙΖΑ απομονωμένο και μικρό.
Ας υποθέσουμε ότι επικρατεί η δική σας πλευρά. Ποιο είναι το πολιτικό σχέδιο; Είναι η ενότητα της Κεντροαριστεράς;
Η πρώτη κίνηση θα είναι η αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος. Την περίοδο προεδρίας Κασσελάκη το κόμμα έκανε πολλά βήματα πίσω. Στη συνέχεια, ένα ευρύ προσκλητήριο στις προοδευτικές δυνάμεις με σαφή ατζέντα, προγραμματικές δεσμεύσεις και προτεραιότητες για να τελειώνουμε με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας προτείνει ένα μέτωπο, που η κάθε δύναμη θα διατηρήσει την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική της αυτονομία. Εσείς τί ακριβώς προτείνετε; Ενιαίο κεντροαριστερό φορέα;
Μιλάμε για συνεργασία με οργανωτική αυτονομία, που όμως, προτάσσει την πολιτική αλλαγή. Μια συνεργασία που θα υπερβαίνει τα μικροκομματικά συμφέροντα και θα θέτει το μείζον ζήτημα της εναντίωσης στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο. Οι διαφορές θα συνεχίσουν να υπάρχουν, οι διαχωριστικές γραμμές επίσης, όπως και η αυτονομία του κάθε φορέα. Θα είναι μια μάχη όχι εναντίον του κ. Μητσοτάκη, αλλά εναντίον της πολιτικής που αυτός εκφράζει. Είναι εσφαλμένη η άποψη ότι εμείς μπορούμε να είμαστε καλύτεροι διαχειριστές. Το ζητούμενο είναι να αντιπαρατεθούμε με βάση τα διαφορετικά, ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια.
Η εσωκομματική αντιπαράθεση δεν έχει μόνο δύο πλευρές. Ήδη έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητα του ο Π. Πολάκης. Κατά τη γνώμη σου, η υποψηφιότητα αυτή τι εκφράζει;
Η υποψηφιότητα Πολάκη, που εμένα δεν με εκφράζει, έχει χαρακτηριστικά που έρχονται σε αντίθεση με το όραμά μας για την κοινωνία που επιδιώκουμε. Η πολιτική αλλαγή δεν είναι ανεξάρτητη και αποκομμένη από το ύφος της πολιτικής και το ήθος που χρειάζεται να καλλιεργήσουμε στην κοινωνία. Ο συλλογικός διανοούμενος που είναι το κόμμα, δεν μπορεί να πολιτεύεται με ακραία φρασεολογία. Από εμάς δεν περιμένει φωνές. Περιμένει λύσεις, περιμένει σοβαρότητα, στιβαρή αντιπολίτευση, εναλλακτική πειστική πρόταση. Χρειάζεται να έχουμε μια σαφή διαχωριστική γραμμή στον λαϊκισμό. Οτιδήποτε άλλο είναι επικίνδυνο και ενδεχομένως, άθελά μας, μπορεί να νομιμοποιήσει την ακροδεξιά ρητορική.
Οι «100» θα στηρίξουν Σ. Φάμελλο;
Μέχρι αυτή τη στιγμή προτάσσουμε το πολιτικό, που ασφαλώς είναι πάνω από τα πρόσωπα. Προτεραιότητα είναι η πολιτική ατζέντα. Χωρίς πολιτική συζήτηση δεν έχει νόημα να μιλάμε για πρόσωπα, που παίζουν βέβαια ρόλο, αλλά όχι από μόνα τους.
Να εκλάβω την απάντησή σου «ναι στον Φάμελλο, αλλά με προϋποθέσεις»;
Να εκλάβεις την απάντηση ότι δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για πρόσωπα πριν μιλήσουμε για πολιτικές.
Τελικά ένα κόμμα που θέλει να είναι αριστερό, χωράει τους πάντες και τα πάντα στο όνομα της κυβερνησιμότητας; Βλέπουμε να διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στη σημερινή εσωκομματική αντιπαράθεση πρόσωπα προερχόμενα από το σκληρό πυρήνα της Δεξιάς, όπως ο Αντώναρος, ο Σπηλιωτόπουλος και άλλοι.
Χωράνε όλοι, αρκεί να αποδέχονται βασικές αρχές και αξίες του χώρου.
Οι συγκεκριμένοι τις έχουν αποδεχτεί; Για παράδειγμα, μια βασική αξία που συμπεριλαμβάνεται στα κείμενα και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο οραματικός στόχος του σοσιαλισμού.
Όπως αποδεικνύεται στην πράξη και τον λόγο τους, δεν απέκτησαν ποτέ σχέση με τον χώρο. Και χρειάζεται βέβαια να κάνουμε την αυτοκριτική μας.
Ο αρχηγισμός, ως φαινόμενο, δεν εμφανίστηκε πρώτη φορά επί Κασσελάκη. Τι μέτρα νομίζεις ότι πρέπει να παρθούν έτσι ώστε να ενισχυθεί το συλλογικό έναντι του εγώ;
Ο ρόλος του επικεφαλής είναι πάντα κρίσιμος και αποφασιστικός. Αν, όμως, έχεις εντός του κόμματός σου δημοκρατικές και συλλογικές λειτουργίες, ο κίνδυνος αυτός μειώνεται. Όλοι πρέπει να ελέγχονται και να λογοδοτούν, ασφαλώς και ο «αρχηγός». Συνεπώς δομές και λειτουργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς, κινδύνευσε να μην έχει ούτε δομές, ούτε δημοκρατική λειτουργία.
Μέσα σε αυτές τις δημοκρατικές λειτουργίες, εντάσεις και τον τρόπο εκλογής του προέδρου από μια αόριστη βάση με τα δύο ευρώ;
Η διαδικασία που έχουμε ζήσει πρέπει να μας οδηγήσει να βγάλουμε συμπεράσματα. Τι σημαίνει οργανική σχέση με ένα κόμμα, τι σημαίνουν ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες. Είμαι υπέρ των ανοιχτών διαδικασιών, ωστόσο όσοι συμμετέχουν πρέπει να έχουν οργανική σχέση με το κόμμα. Από την πιο απλή της οικονομικής συνδρομής έως τη συμμετοχή σε μια κομματική οργάνωση. Να πω και τούτο, ένα κόμμα που έχει διακόσιες χιλιάδες μέλη είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες. Η συζήτηση αυτή, που είναι αναγκαία, πρέπει να γίνει μετά. Αυτή τη στιγμή περνάμε ένα υπαρξιακό μονοπάτι. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει κόμμα της Αριστεράς ή αν θα γίνει κόμμα σουπερμάρκετ, ένα κόμμα χυλός.
Κατά τη γνώμη σου είναι ανοιχτό ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό είναι ένα κόμμα σούπερ μάρκετ;
Πιστεύω ακράδαντα ότι παλεύεται. Γι’ αυτό είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό αγωνίζομαι. Πιστεύω δε, ότι η μάχη αυτή θα κερδηθεί.
Η Δεξιά, όπως και η Ακροδεξιά, έχουν εμπλακεί ενεργά στη μάχη των ιδεών. Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια είχε υποτιμήσει το πεδίο αυτό, στο όνομα της κυβερνησιμότητας.
Αν δεν θέσουμε το ιδεολογικό στο επίκεντρο, αν δεν δώσουμε ιδεολογικές μάχες δεν θα ηττηθεί το αφήγημα της Δεξιάς. Έχουμε φτάσει σε σημείο καμπής, που δεν χωράνε θολές ή ουδέτερες στάσεις. Να επαναφέρουμε τις ιδέες της Αριστεράς και με βάση αυτές να δώσουμε τη μάχη.