Σε πείσμα των αποφάσεων του υπουργείου Περιβάλλοντος, αλλά και του υπουργείου Πολιτισμού (που δεν στέκεται στο ύψος της περίστασης για άλλη μία φορά), ο ΣΦΕΑ συνεχίζει τον αγώνα του για την προστασία της Γυάρου ως τόπου ιστορικής μνήμης.
Την εβδομάδα που μας πέρασε ο Σύλλογος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 – 1974 πληροφορήθηκε (με έκπληξη και οργή) την κυβερνητική απόφαση να δοθεί αδειοδότηση για δύο αιολικά πάρκα μέσα στη θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή της Γυάρου (Νatura 2000). Mάλιστα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», η αδειοδότηση τελικά δόθηκε παρά το γεγονός ότι αρχικά το υπουργείο Πολιτισμού αντέδρασε και άναψε, προσωρινά, κόκκινο. Στη συνέχεια, μετά το αίτημα θεραπείας που κατέθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος, η υπόθεση πέρασε πάλι από το ΚΑΣ και τελικά το υπουργείο Πολιτισμού πήρε την απόφαση να δώσει τη συγκατάθεσή του για την εγκατάσταση πλωτού αιολικού πάρκου, προτείνοντας ως πιο κατάλληλη τοποθεσία μία στο νότια τμήμα του νησιού (και σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την ακτή).
Τουλάχιστον, προς το παρόν, αποφεύγεται η εγκατάσταση χερσαίου αιολικού πάρκου (πάνω, δηλαδή, στο έδαφος του νησιού), αλλά με τη φόρα που έχει πάρει η κυβέρνηση ως προς το ζήτημα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει τι μπορεί να γίνει στο μέλλον.
Ως προς την ιδιωτική επένδυση που βρίσκεται επίσης στα σκαριά (πρόταση «αξιοποίησης» από μεγάλη βιομηχανία αλουμινίου, στο πλαίσιο του Arxellence 3, που προκήρυξε μαζί αστική ΜΚΟ, η οποία τελεί υπό την εποπτεία και συνδιοργάνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και έχει τεθεί υπό την αιγίδα του ΥΠΕΝ, με τελικό στόχο τημετατροπή της Γυάρου σε αυτάρκη κόμβο νερού και ενέργεια), ο ΣΦΕΑ κατέγραψε μία χειροπιαστή επιτυχία. Το ΤΕΕ, με πρόσφατη απόφασή του, άλλαξε τη στάση και τάχθηκε κατά του εν λόγω σχεδίου. Τονίστηκε χαρακτηριστικά ότι «η Διοικούσα Επιτροπή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, λαμβάνοντας υπόψη τις αντιδράσεις που εξέφρασαν ο Σύλλογος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών και άλλοι Συλλογικοί Φορείς κρίνει ως δικαιολογημένες τις ενστάσεις των συλλογικών φορέων και προτάσσει την ανάγκη αποκατάστασης του ιστορικά διατηρητέου κτιριακού αποθέματος, την προστασία των αρχαιολογικών καταλοίπων και του περιβαλλοντικού της πλούτου, σύμφωνα με προηγούμενες δεσμεύσεις της πολιτείας». Το ΤΕΕ επίσης προχώρησε ένα βήμα παραπάνω καθώς πρότεινε, όπως αναφέρεται στο κείμενο της σχετικής απόφασης, να δοθεί ικανή κρατική χρηματοδότηση για να προχωρήσει η αποκατάσταση των ιστορικών κτιρίων και η δημιουργία υποδομών, ώστε να καταστεί το νησί επισκέψιμο.
Από εδώ και πέρα αναμένεται να τρέξουν με ταχύτητα τα επόμενα βήματα. Ο ΣΦΕΑ, σε ειδική εκδήλωση που θα λάβει χώρα στο κτίριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ το αργότερο μέχρι τα μέσα του Νοέμβρη, θα παρουσιάσει αναλυτικά όλα τα σχέδια που έχουν εκπονηθεί έτσι ώστε να γίνει πραγματικότητα ο στόχος της αποκατάστασης των κτιρίων και η δημιουργία υποδομών. Οι σχετικές μελέτες έχουν ήδη γίνει και αυτές ακριβώς πρόκειται να παρουσιαστούν αναλυτικά. Ο πρώην υπουργός και αρχιτέκτονας Νίκος Σιφουνάκης, ο οποίος έχει αναλάβει δράση προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενημέρωσε αναλυτικά τον ΣΦΕΑ για τις τελευταίες εξελίξεις σε συνάντηση που είχαν οι δύο πλευρές πριν από μερικές ημέρες.
Παράλληλα, επειδή το ζήτημα είναι και πολιτικό, ο ΣΦΕΑ θα εξακολουθήσει να πιέζει την κυβέρνηση (και φυσικά την αντιπολίτευση το προοδευτικό κομμάτι της οποίας βρίσκεται, έτσι και αλλιώς, στο πλευρό του) προς την κατεύθυνση της πλήρους αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης και της αποφυγής εφαρμογής «επενδυτικών» σχεδίων στο νησί. Θυμίζουμε εδώ ότι κατά τη διάρκεια της γιορτής για τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί μιλώντας προς τον πρόεδρο του ΣΦΕΑ Βαγγέλη Γκιουγκή ότι «τίποτα δεν θα γίνει στο νησί χωρίς τη συγκατάθεση και την πλήρη ενημέρωση του συλλόγου».
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι τελευταίες εξελίξεις, κυρίως με την αδειοδότηση του υπεράκτιου αιολικού πάρκου γύρω από τη Γυάρο, καθιστούν τον πρωθυπουργό υπόλογο. Φυσικά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Μητσοτάκης αποδεικνύεται αναξιόπιστος (έστω και αν τα στελέχη του υπουργείου Περιβάλλοντος αναφέρουν, σύμφωνα με την Καθημερινή, ότι «η επίπτωση του πλωτού αιολικού πάρκου στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι ελάχιστη»).
Η πολιτεία, σε τελική ανάλυση, έχει δεσμευτεί με δύο ΦΕΚ (Δ' 772/2001 και Β' 1680/2001) ότι η αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης του νησιού ως τόπου εξορίας είναι απόλυτη προτεραιότητα και ότι πρέπει να γίνει με κρατική χρηματοδότηση. Έκτοτε, βέβαια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η χώρα πέρασε από τη στενωπό των τριών μνημονίων και της χρεοκοπίας. Ήταν, δε, μνημονιακή υπουργική απόφαση (του 2011) να αποχαρακτηριστεί το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ως ιστορικός τόπος, απόφαση που βρίσκουμε μέχρι και σήμερα μπροστά μας.
Είναι, τέλος, χρήσιμο να τονιστεί ότι τις σχετικές μελέτες για την αποκατάσταση του ιστορικού χαρακτήρα του νησιού, μέρος εκ των οποίων έχει εκπονηθεί από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το υπουργείο Πολιτισμού τις έχει στα υπόψιν του και τις έχει κατ' αρχήν εγκρίνει (υπάρχει σχετική αλληλογραφία). Προφανώς, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου πρέπει να αναλάβει τις ιστορικές της ευθύνες και να σταματήσει να παίζει τον ρόλο του τροχονόμου συμφερόντων, άσχετων με το πεδίο αντικειμένου του και με την ιστορική μνήμη του νησιού. Η Λίνα Μενδώνη εν προκειμένω έχει το καρπούζι, έχει και το μαχαίρι...