Ακροβατισμοί μεσογειακής και σκανδιναβικής αριστεράς
«Είμαστε ένας αντιΝΑΤΟϊκός συνασπισμός», τόνισε η ευρωβουλεύτρια της Ανυπότακτης Γαλλίας Μανόν Ομπρί παρουσιάζοντας τη νέα Ευρωπαϊκή Αριστερά Συμμαχία στις Βρυξέλλες. Το παράδοξο είναι ότι είχε δίπλα της τους αριστερούς συναδέλφους της από τη Σκανδιναβία που πρωτοστάτησαν με τη δεξιά, τους σοσιαλιστές και τους πράσινους στην ψήφιση της αποστολής όπλων στην Ουκρανία, της εισόδου των χωρών τους στο ΝΑΤΟ και της στήριξης κάθε αμυντικού εξοπλισμού και στρατιωτικοποίησης των συνόρων στις χώρες τους.
Σύμφωνα με την Ομπρί ο αντιΝΑΤΟϊκός συνασπισμός συνίσταται στην πράξη στο «ερώτημα» της «αντικατάστασής» του. «Εργαζόμαστε ως εναλλακτική πρόταση στο αμυντικό σύστημα της ΕΕ, το οποίο, προς το παρόν, όπως προτείνεται, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις αρχές του ΝΑΤΟ, με τους στόχους του ΝΑΤΟ και, επομένως, με τις Ηνωμένες Πολιτείες», συμπλήρωσε η επικεφαλής της ομάδας της Αριστεράς στην Ευρωβουλή, γιατί ως γνωστόν τα μέλη του νέου κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς παραμένουν στην ομάδα The Left.
Συγκρότηση ευρωομάδας
«Είμαστε εδώ για να κυβερνήσουμε», ξεκαθάρισε ως δεύτερο βασικό σημείο η Ομπρί στους δημοσιογράφους στην κοινή συνέντευξη Τύπου της Ευρωπαϊκής Αριστερής Συμμαχίας που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στον απόηχο της απόφασης της Αρχής για τα Ευρωπαϊκά Πολιτικά Κόμματα και τα Ευρωπαϊκά Πολιτικά Ιδρύματα που δημοσιεύτηκε στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 27 Σεπτεμβρίου αναγνωρίζοντας τη δημιουργία του νέου ευρωπαϊκού κόμματος.
Δεδομένου ότι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κόμματος επιτρέπει πρόσβαση σε κοινοτικούς πόρους η Ευρωπαϊκή Αριστερή Συμμαχία φιλοδοξεί να αρχίσει να έχει πρόσβαση σε αυτούς μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες, όπως τόνισε η Ομπρί. Από την απόφαση της Αρχής για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Αριστερής Συμμαχίας φαίνεται πάντως ότι το νέο κόμμα δεν έχει καταγράψει το δικό του Ίδρυμα – Ινστιτούτο, που του δίνει δικαίωμα η ευρωπαϊκή νομοθεσία.
«Χρειαζόμαστε ισχυρούς δεσμούς με συνδικάτα, με ΜΚΟ, και αυτός είναι ένας από τους πρώτους στόχους της συμμαχίας μας. Ο δεύτερος στόχος είναι να καθοδηγήσουμε συγκεκριμένες εκστρατείες για τους φόρους στους πλούσιους, για το δικαίωμα στη στέγαση, για το κλίμα και τις μεταφορές, για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα», τόνισε η Ομπρί, ασκώντας δριμύτατη επίθεση στους σοσιαλιστές και τους πράσινους, γιατί «είναι μέρος της πλειοψηφίας που υποστηρίζει την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν».
Οι προτεραιότητες
Οι πολιτικές αναντιστοιχίες και οι ακροβατισμοί συμπληρώθηκαν από τους υπόλοιπους ευρωβουλευτές και ευρωβουλεύτριες της Ευρωπαϊκής Αριστερής Συμμαχίας που πήραν το λόγο, εκτιμώντας ότι με την τομή τους δημιουργούν ένα ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα που θα ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς και ότι θα υπερασπιστεί καλύτερα από κινηματική σκοπιά τα δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος, παρακάμπτοντας για άλλη μια φορά το θέμα των συμμαχιών και ακόμη πιο ωμά του πολέμου, δηλαδή της πολεμικής οικονομίας στην οποία οδηγείται η Ευρώπη και στο βωμό της οποίας θα θυσιαστούν προφανώς οι κινηματικές ιδιαιτερότητες του νέου κόμματος. Ακόμη και η Ανυπότακτη Γαλλία έκανε μια τεράστια στροφή ψηφίζοντας πρώτα κατά των εξοπλισμών στην Ουκρανία στο Παρίσι, υπέρ στις Βρυξέλλες, για να απέχει πριν από λίγες ημέρες, ενώ ο αντιπρόεδρός της στην Ευρωβουλή ψήφιζε υπέρ.
«Πιστεύαμε εδώ και αρκετό καιρό ότι έπρεπε να δουλέψουμε περισσότερο μαζί και να διαμορφώσουμε διαφορετικούς τρόπους» από αυτούς του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τόνισε η ευρωβουλεύτρια και επί σειρά ετών συντονίστρια του Μπλόκου της Αριστεράς Καταρίνα Μαρτίνς. «Πιστεύουμε ότι το ευρωπαϊκό κόμμα πρέπει να έχει πολύ συγκεκριμένους τρόπους διαλόγου με τους ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για την κλιματική αλλαγή, για τον φεμινισμό, θα πρέπει να είναι σε θέση να οικοδομεί κοινές εκστρατείες που να μπορούν να μιλήσουν σε όλες τις γενιές, συμπεριλαμβανομένων των νεότερων, για την αλλαγή που θέλουμε, για να κάνουμε ένα κόμμα που θα εστιάζει σε εκστρατείες και ζητήματα που μπορούν να ανοίξουν ένα διάλογο με ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη», συμπλήρωσε η Μαρτίνς, θεωρώντας ότι το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχει ένα «άλλο τύπο οργάνωσης» και προφανώς προτεραιότητες.
«Μας αρέσει μια αριστερά που δεν θα ασκεί βέτο στον εαυτό της, μας αρέσει μια αριστερά που μπορεί να κάνει διάλογο», κατέληξε η Μαρτίνς υποστηρίζοντας ότι η ενσωμάτωση νέων κομμάτων δεν ήταν δυνατή στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, χωρίς όμως να αναφέρει κανένα, δεδομένων των χαλαρών διαδικασιών στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο οποίο το Μπλόκο συμμετείχε για πολλά χρόνια πριν αποχωρήσει τον Αύγουστο.
Για την Ιρένε Μοντέρο, την πρώην υπουργό και πολιτική γραμματέα σήμερα του Podemos η νέα Ευρωπαϊκή Αριστερή Συμμαχία «δεν είναι μια αριστερά χαμένη στους τεχνοκρατικούς κύκλους, επικεντρώνεται στη δράση». Για την Μοντέρο το νέο κόμμα θα πρέπει να είναι σε θέση να δρομολογήσει μια «όχι μόνο δυνατή αλλά επείγουσα εναλλακτική πολιτική για να σταματήσει η οπισθοδρόμηση στις πράσινες πολιτικές ή η εγκατάλειψη της στήριξης των δημοσίων υπηρεσιών».
Επαναλαμβάνοντας την κριτική του Podemos στις «ευρωπαϊκές ελίτ», η Μοντέρο αποτέλεσε τη μόνη εκπρόσωπο του νέου κόμματος που εξέφρασε τη «λύπη» της για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την υποστήριξη της «στρατιωτικής κλιμάκωσης» αντί για την «προστασία της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης ή των φεμινιστικών δικαιωμάτων».
«Ο μεγάλος συνασπισμός του πολέμου ήταν η δικαιολογία για να φέρει την ακροδεξιά της Μελόνι στην καρδιά της λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη και θα αποτελέσει κίνδυνο για την προώθηση της κοινωνικής και φορολογικής δικαιοσύνης, των φεμινιστικών δικαιωμάτων και των πολιτικών φροντίδας του πλανήτη. Αυτός ο μεγάλος πολεμικός συνασπισμός θέλει να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, αυτό κάνουν», πρόσθεσε ο πρώην υπουργός των Podemos.
Η ευρωβουλεύτρια του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας Μάλιν Μπιόρκ και ο Γιούσι Σαράμο της φιλανδικής Αριστερής Συμμαχίας αναφέρθηκαν πρωτίστως στην ανάγκη της δημιουργίας του νέου κόμματος, αποφεύγοντας πολλά από τα επίμαχα θέματα που δημιουργούν προβλήματα για την ίδια τη συνοχή του νέου εγχειρήματος.