Ο Γιάννης Αλεξίου γράφει για μια διαφορετική ποδοσφαιρική εποχή
Η συναρπαστική ιστορία του παλιού αγνού ποδοσφαίρου των δεκαετιών 1970-80 αναβιώνει μέσα από τις βιωματικές ιστορίες και τη δημοσιογραφική έρευνα του Γιάννη Αλεξίου που συγκέντρωσε άγνωστες και λιγότερο γνωστές ιστορίες στο βιβλίο του «Το Ποδόσφαιρο που Αγαπήσαμε – Στα Τρία Κόρνερ, Πέναλτυ» (εκδόσεις Όγδοο).
Η ιδανική και αδιαπραγμάτευτη εποχή της νιότης στις αλάνες της γειτονιάς με ποδόσφαιρο μέχρι τελικής πτώσης, η μανία της συλλογής ομάδων και παικτών σε χαρτάκια, οι ανεξάρτητες ομάδες και οι «μάχες» στα ξερά γήπεδα με κάθε λογής πρόχειρα δοκάρια, τα αθλητικά περιοδικά και οι αθλητικές εφημερίδες, τα ποδοσφαιρικά ινδάλματα και οι αφίσες στα νεανικά δωμάτια ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες με αφηγηματικό τρόπο. «Στο βιβλίο περιγράφω τα χρόνια στις αλάνες, που είναι η αδιαπραγμάτευτη νιότη μας, τη μανία της συλλογής παικτών και ομάδων σε χαρτάκια, οι ανεξάρτητες ομάδες και τα θρυλικά τουρνουά τους, την ατμόσφαιρα και την αγωνία στο γήπεδο, τα ποδοσφαιρικά ινδάλματα, την ιερότητα των αθλητικών εφημερίδων και περιοδικών, το όμορφο και γεμάτο πάθος ποδόσφαιρο που δεν είχε παραδοθεί ακόμη στους μάνατζερ και δεν είχε αλλοιωθεί από τον στοιχηματισμό, το οπαδικό κίνημα, αλλά και συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών που ξεκίνησαν από τις αλάνες και έφθασαν ψηλά», θα τονίσει ο Γιάννης Αλεξίου.
Στο βιβλίο θα διαβάσουμε μεταξύ άλλων για το πρώτο κύμα των χούλιγκανς, την ιστορία του οπαδικού κινήματος μαζί με άγνωστα γεγονότα αλλά και γενικότερα όλη την εργασία του συγγραφέα πάνω στο ποδόσφαιρο της αθωότητας και των πρώτων επαγγελματικών χρόνων, μια ολόκληρη εποχή γραμμένη με ανάγλυφο τρόπο. Τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα του Δημήτρη Σαραβάκου στις αλάνες της Νέας Σμύρνης μέχρι την περιβόητη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, ο Αμφιθαϊκός ο θρύλος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και η ποδοσφαιρομάνα Αμφιθέα, τα τουρνουά ποδοσφαίρου στο Τροκαντερό, ο μεγάλος Πανιώνιος του Τζο Μάλλετ και του Νίκου Αλέφαντου, το παρασκήνιο του Κυπέλλου ’79 και οι παιχταράδες του, η ΑΕΚ του Φάντροκ, ο ΠΑΟ και ο «Θρύλος» των 70s, ο ΠΑΟΚ του Λες Σάννον, o «ευρωπαίος» ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής του «Βάσια», ΠΑΣ Γιάννινα ο «Αγιαξ της Ηπείρου», ο ένδοξος Χαραυγιακός, μνήμες της Εθνικής Ελλάδας, η μανία με το αγγλικό ποδόσφαιρο…
«Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου με έκανε να νοσταλγώ μια άλλη εποχή που το ποδόσφαιρο δεν είχε το σημερινό επαγγελματισμό ή έκανε τα πρώτα του βήματα σε αυτόν. Ήταν ένα απωθημένο μου. Από τα ελάχιστα που έχω πια», θα πει ο Γ. Αλεξίου που στη συνέχεια αναφέρει: «Παρακολουθώ ποδόσφαιρο από πιτσιρικάς ως φίλαθλος, οπαδός, αθλητικογράφος στην αρχή της δημοσιογραφικής μου πορείας και φυσικά ανδρώθηκα στις αλάνες της γειτονιάς παίζοντας με πάθος μπάλα.».
Για τη συλλογή του υλικού ο συγγραφέας ανέφερε: «Ο τρόπος που δουλεύω δεν έχει χρονοδιάγραμμα. Επί σειρά ετών συναντούσα ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο ποδόσφαιρο που μου αφηγούνταν απίστευτες ιστορίες τις οποίες έχω καταγράψει μαζί με τις βιωματικές δικές μου ιστορίες. Το βιβλίο εμπλουτίζεται με έρευνες, όπως για το οπαδικό κίνημα, συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών που ξεκίνησαν από την αλάνα και έφθασαν ψηλά, άγνωστες ιστορίες για ποδοσφαιρικά ινδάλματα όπως ο Δημήτρης Σαραβάκος και γενικά είναι όλη η εργασία μου πάνω στο ποδόσφαιρο».
Όπως υποστηρίζει με το βιβλίο του ο Γιάννης Αλεξίου θέλει: «Να αναθερμάνω το ενδιαφέρον του κόσμου με τον τρόπο μου ώστε να επιστρέψει στο γήπεδο και να μην παρατήσει γενικά το ποδόσφαιρο όπως έκαναν πολλοί για διάφορους λόγους. Ευελπιστώ μέσα από τις σελίδες του ο αναγνώστης να αναπολήσει μια άλλη εποχή με έμπνευση από την αλάνα, την αδιαπραγμάτευτη νιότη, που όταν έπαιζε η ομάδα μας αφήναμε τις αλάνες και ότι άλλο και γινόμασταν ένα, μια μεγάλη παρέα όλη η πόλη και συναντιόμασταν στο γήπεδο. Το βιβλίο μου είναι νοσταλγικό και πρωτότυπο εμπλουτισμένο με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό εποχής που ανοίγει την όρεξη για μπάλα. Στην ουσία ολοκληρώνω μια τριλογία με πολύ αγαπημένα μου θέματα: το βινύλιο, το Ελληνικό Rock και το ποδόσφαιρο».
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024, στον Ιανό στις 7.30 μ.μ. και όπως λέει ο Γιάννης ποδόσφαιρο είναι η αλάνα. «Εκεί που ο ιδρώτας και τα ματωμένα γόνατα ήταν τα παράσημα της νιότης μας. Τότε που στήναμε πρόχειρα δοκάρια με οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς: πέτρες, ξύλα από τις οικοδομές, μπλούζες, τις φόρμες που βγάζαμε για να παίξουμε μπάλα. Τότε που παίζαμε χωρίς ρολόι και άγχος, αλλά μόνο με ατελείωτο πάθος για το ποδόσφαιρο».