Συνέντευξη με την Σοφία Καζαντζιάν και τον Μάριο Ιορδάνου,
με αφορμή την παράσταση «Το στρίψιμο της βίδας reloaded»
Μια παράσταση που ξεπερνά τα θεατρικά στεγανά και προσφέρει στο κοινό την εμπειρία ενός ρεαλιστικού θρίλερ, «Το στρίψιμο της βίδας reloaded» επιστρέφει για τρίτη χρονιά στο θέατρο Αργώ έως και 26 Ιανουαρίου 2025. Εμπνευσμένοι από το αριστούργημα του Χένρι Τζέιμς «Το στρίψιμο της βίδας», οι σεναριογράφοι Σοφία Καζαντζιάν και Μάριος Ιορδάνου δημιούργησαν μια παράσταση με κινηματογραφικούς όρους, καταιγιστικό ρυθμό, σοκαριστικές ανατροπές και ερμηνείες που κόβουν την ανάσα.
Με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης, η Σοφία Καζαντζιάν και ο Μάριος Ιορδάνου, μιλούν στην Εποχή για το έργο, τον φαύλο κύκλο της βίας και τα όρια της ανθρώπινης ψυχής.
«Το στρίψιμο της βίδας reloaded...» ανεβαίνει για τρίτη χρονιά μετά από δύο επιτυχημένους κύκλους παραστάσεων. Τι σας κέντρισε το ενδιαφέρον στο έργο του Χένρι Τζέιμς, ούτως ώστε να γράψετε το δικό σας γοτθικό θρίλερ;
Μ.Ι.: Το στρίψιμο της βίδας είναι ο «πατέρας» των θρίλερ. Από αυτό εμπνεύστηκαν και συνεχίζουν να εμπνέονται δημιουργοί σε θέατρο και κινηματογράφο. Παραδείγματα ταινίες όπως η «Έκτη αίσθηση» και «Οι άλλοι» ή σειρές όπως η «Έπαυλη Μπλάι» κ.λπ. Εμείς φέραμε με το κείμενό μας, το διαχρονικό αυτό θρίλερ στο σήμερα. Ο ερχομός της γκουβερνάντας στον πύργο είναι απλά το «όχημα», η αφορμή για να τεθούν κοινωνικά θέματα που αφορούν στον πυρήνα της σύγχρονης κοινωνίας, όπως ο φαύλος κύκλος της βίας, το τραύμα, η κακοποίηση, η γυναικοκτονίες.
Κατά ποιο τρόπο το έργο συνδιαλέγεται με το σήμερα και πώς εντάσσεται στην ελληνική κοινωνία εν έτει 2024;
Σ.Κ.: Η έμφυλη βία, οι γυναικοκτονίες και η παιδική εγκληματικότητα βρίσκονται στον πυρήνα της κοινωνίας μας. Στην παράσταση υπάρχουν συμβολισμοί από την Κόλαση του Ντάντε Αλιγκέρι. Η γκουβερνάντα λέει τη φράση «η κόλαση είναι επανάληψη». Πρέπει να σταματήσουμε αυτή την επανάληψη. Να σπάσουμε τον κύκλο και να επαναπροσδιοριστούμε ως κοινωνία και ως μονάδες.
Κατά ποιο τρόπο ο φαύλος κύκλος της βίας επιδρά στην ψυχοσύνθεση των ηρώων και ειδικότερα των ηρώων που υποδύεστε; Και τι συμβαίνει όταν ξεπερνούνται τα όρια της ανθρώπινης ψυχής;
Μ.Ι.: Ο θύτης γίνεται θύμα και ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με το τέρας που κρύβει μέσα του. Λέμε στο έργο «έχω ένα τέρας μέσα μου. Έχω κι ένα σπαθί. Κάθε φορά που το τέρας σηκώνει κεφάλι, του το κόβω».
Tι αντιλαμβάνεται ο θεατής για την ψυχοσύνθεση των ηρώων μέσα από το υποσυνείδητό τους που ξεδιπλώνεται κατά τη διάρκεια της παράστασης;
Μ.Ι.: Το σημαντικό είναι τι αντιλαμβάνεται για τη δική του ψυχοσύνθεση. Η παράσταση είναι βιωματική. Ο θεατής έρχεται στη θέση των ηρώων. Μπαίνει στη θέση του θύματος, αλλά και του θύτη. Εκείνου που παρακολουθεί τη βία, την βλέπει μπροστά στα μάτια του και δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό. Περνάει, λοιπόν, από όλες τις θέσεις.
Το έργο μεταξύ άλλων θίγει το θέμα της βίας και της οικογενειακής κακοποίησης. Πώς μπορεί να μπει ένα φρένο σε τέτοιου είδους φαινόμενα;
Σ.Κ.: Πρέπει να σταματήσει να υπάρχει η αντίληψη ότι για να ολοκληρωθεί ένας άνθρωπος οφείλει να κάνει οικογένεια και να κάνει οικογένεια μόνο εφόσον είναι ολοκληρωμένος.
Μ.Ι.: Το μεγαλύτερο βάρος ενός παιδιού είναι η ζωή που δεν έζησαν οι γονείς του. Ας απαλλάξουμε τα παιδιά από αυτά τα βαρίδια. Ας καταλάβουμε ότι η οικογένεια είναι θέμα επιλογής. Για εμένα οικογένεια είναι η γυναίκα μου, είναι ο σκύλος μου… Για κάποιον άλλον είναι μόνο ο εαυτός του και για κάποιον άλλον τα παιδιά του, οι γονείς του. Γιατί πρέπει όλοι να υπάρξουμε με τον ίδιο τρόπο; Το κακό είναι ότι όλοι προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς δεν αλλάζει τον εαυτό του. Ας ξεκινήσουμε από αυτό.
Ποιο είναι το βασικότερο μήνυμα που θα θέλατε να μεταδώσετε στους θεατές μέσω της παράστασης;
Σ.Κ.: Η βία υπάρχει παντού γύρω μας, αλλά κυρίως υπάρχει μέσα μας. Πριν στρέψουμε το βλέμμα προς τα έξω, πρέπει να το στρέψουμε προς τα μέσα.
Κείμενο: Σοφία Καζαντζιάν - Μάριος Ιορδάνου, σκηνοθεσία - σχεδιασμός φωτισμού - μουσική επιμέλεια: Μάριος Ιορδάνου, σκηνογραφία – ενδυματολογία: Βαλεντίνο Βαλάσης, κινησιολογία – χορογραφίες: Σοφία Καζαντζιάν, βοηθός σκηνοθέτη: Μελπομένη Φιλίππου, επιμέλεια ήχου: Χριστόφορος Τσακιρόπουλος, φωτογραφίες: Μαρία Γαλάτη - Κατερίνα Σβορώνου.
Παίζουν: Σοφία Καζαντζιάν, Μάριος Ιορδάνου, Βαλεντίνο Βαλάσης, Γεωργία Δήμου
Παραστάσεις: Σάββατο στις 9μμ και Κυριακή στις 7μμ.