Με τη σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της και την ολοκλήρωση χθες των ψηφοφοριών –διαδικτυακά– επί τροπολογιών που κατατέθηκαν στο Συνέδριο για Θέσεις, Καταστατικό και Πολιτική Απόφαση, η Νέα Αριστερά κλείνει τη φάση συγκρότησής της σε κόμμα, διαθέτοντας πια ψηφισμένα ντοκουμέντα και εκλεγμένη ηγεσία. Στη σημερινή συνεδρίαση, ασφαλώς θα γίνει εκτεταμένη πολιτική συζήτηση, με εισήγηση του Αλέξη Χαρίτση, καθώς οι εξελίξεις είναι πολύ πυκνές, με άδηλα επόμενα βήματα, όμως το κύριο είναι η εκλογή νέου εκτελεστικού οργάνου της Κεντρικής Επιτροπής και γραμματέα.
Οι έως τώρα πληροφορίες για τον αριθμό του οργάνου μιλούν για 21 μέλη –η ΚΕ είναι 141 μέλη. Είναι αριθμός αρκετά μικρότερος από το σύνηθες, με δυνατότητα να συνεδριάζει τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, αλλά και κάπως μεγάλος για να αποτρέπει παράκαμψή της στην καθημερινή αντιμετώπιση τρεχουσών ζητημάτων παρέμβασης.
Η αρνητική εμπειρία από τον ΣΥΡΙΖΑ όπου ο Αλέξης Τσίπρας κατασκεύαζε αυθαίρετα μη εκλεγμένα όργανα –το λεγόμενο Εκτελεστικό Γραφείο– και παράκαμπτε την Πολιτική Γραμματεία, βέβαια, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν και η πρόνοια είναι τα τρέχοντα ζητήματα να αντιμετωπίζονται με θεσμικό τρόπο από τους εκλεγμένες/ους και υπεύθυνες/ους τομέων.
Ευρεία ανανέωση ηγεσίας
Οι έως τώρα πληροφορίες αναφέρουν μια σύνθεση 50%-50% ως προς τα δυο φύλα –αφαιρουμένων των γραμματέα και προέδρου– και συμμετοχή νέων συντροφισσών/φων που μέχρι τώρα δεν είχαν κεντρικές ευθύνες στα ηγετικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμίσουμε ότι στο Συνέδριο ασκήθηκε αρκετή κριτική για την αδυναμία της Νέας Αριστεράς να ανανεώσει τα στελέχη που την εκπροσωπούν στην πρώτη γραμμή, γεγονός που επέτεινε το εγγενές πρόβλημα της εικόνας της σαν απλή συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ήταν ο λόγος που στο Συνέδριο έγιναν και προτάσεις ηλικιακής ποσόστωσης κάτι που δεν συνηθίζεται.
Η πρόταση για γραμματέα της ΚΕ να είναι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης αναμενόταν να υπερψηφιστεί, αν και δεν πρέπει να αποκλείονται κι άλλες υποψηφιότητες. Τη δυνατότητα ανανέωσης της κεντρικής πολιτικής εκπροσώπησης διευκολύνει η ίδια η σύνθεση της νεοεκλεγμένης ΚΕ. Το 50% - 50% άνδρες, γυναίκες και η θεσμικά αυξημένη συμμετοχή στελεχών από την περιφέρεια, μαζί με την ευρεία εκλογή νέων στελεχών γύρω στα 40 ενισχύουν αυτή τη δυνατότητα.
Το πόσο αυτό το άξιο και νέο δυναμικό της ΚΕ θα βρει την οδό −ή θα διευκολυνθεί να τη βρει αντί να εμποδιστεί− προς την ηγεσία και την κεντρική εκπροσώπηση, είναι ανοικτό ζήτημα. Οι δυνατότητες αξιοποίησής του πάντως είναι ευρείες σε ένα κόμμα που δρα –πρέπει να δρα– σε πολλά μέτωπα. Αυτό είναι και το νέο δεδομένο που ενθαρρύνει τη Νέα Αριστερά, καθώς τώρα πρέπει «να τρέξει». Να τρέξει όχι μόνο γιατί οι εξελίξεις είναι πυκνές, ραγδαίες, με στοιχεία κρίσης που μπορεί να φέρουν εκλογές, αλλά και διότι η μη ύπαρξη εκλεγμένης έως τώρα ηγεσίας καθυστέρησε τη ΝεΑρ, την εμπόδισε να επωφεληθεί του κενού που υπήρχε. Αυτή η υστέρηση δέχθηκε κριτική στο Συνέδριο, τώρα όμως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Την ίδια στιγμή τα όσα εκφυλιστικά συμβαίνουν στην Αριστερά, στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο πολιτικός προσανατολισμός του ΠΑΣΟΚ, ενώ το ρήγμα στην ΝΔ, που χάνει συνεχώς έδαφος, είναι βαθύ, αυτό το κενό γίνεται μια δεύτερη ευκαιρία για τη Νέα Αριστερά. Ευκαιρία που εδράζεται και στις οξυμένες ανάγκες της πληττόμενης κοινωνίας.
Τρέχουσες παρεμβάσεις
Η ικανοποιητική συμμετοχή των δυνάμεων της ΝεΑρ σε δυο εκδηλώσεις αυτή την εβδομάδα δημιούργησε θετικό κλίμα. Τόσο την προηγούμενη Κυριακή στην πορεία για το Πολυτεχνείο, όσο και στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην απεργία ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ, οι δυνάμεις της ΝεΑρ είχαν αισθητή παρουσία, με δικά τους πανό. Με τα υλικά της και η νεολαία της ΝεΑρ, που στις 14/11 οργάνωσε εκδήλωση με ομιλητές την αντιστασιακή Εύη Τζανεττή και τον πρόεδρο της ΝεΑρ. Ο Αλέξης Χαρίτσης, στην πορεία της Τετάρτης, αναφερόμενος «στην Αριστερά που ξέρει ποιους εκπροσωπεί και με ποιους συγκρούεται» είδε την απεργία ως μια αγωνιστική στάση «απέναντι σε μια κυβέρνηση που συμπιέζει το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων για να διασφαλίσει νέα ρεκόρ κερδοφορίας για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Απέναντι στην πολιτική της ακρίβειας και διάλυσης των εργασιακών σχέσεων».
Η μάχη του προϋπολογισμού
Η επόμενη μάχη θα είναι στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό. Η τοποθέτηση της Έφης Αχτσιόγλου δίνει το στίγμα: «Πολύ μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων, των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων, αλλά απόλυτα ταυτισμένος με την πολιτική που εκτοξεύει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ο Προϋπολογισμός του 2025».
Με αφετηρία πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, όπως η νίκη Τραμπ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σημείωσε: «Η κυβέρνηση της Ελλάδας, φαίνεται εντελώς απρόθυμη να αναθεωρήσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ακόμη λιγότερο και από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα στην Αμερική. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τη στάση τους απέναντι στη φορολογία. Η ΝΔ θεωρεί ότι όσο πάμε καλύτερα, το μόνο που πρέπει να γίνεται είναι να μειώνονται οι φόροι. Εμείς λέμε ότι θα πρέπει η χρήση του δημοσιονομικού χώρου να μοιράζεται μεταξύ μείωσης φόρων και αύξησης δαπανών». Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο ΠΑΣΟΚ διότι δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που «φαίνεται να μην έχει πάρει κανένα από τα παραπάνω μαθήματα». «Το ανησυχητικό είναι ότι και η σοσιαλδημοκρατία φαίνεται να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει, όταν ακούμε τον κ. Ανδρουλάκη να μιλάει για αμφίπλευρη διεύρυνση, σαν να μην έχει καταλάβει ότι οι κεντρώες λύσεις δεν δουλεύουν».
Ήταν τραγικά αργά…
Η ΝεΑρ μπροστά στις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι, σχεδόν, σιωπηλή. Είναι αλήθεια ότι όσα συμβαίνουν μολύνουν ευρύτερα το περιβάλλον όπου δρα και η ίδια. Θεωρητικά είναι, ως κόμμα, μια κιβωτός διαφυγής αυτή την περίοδο παρακμής που βιώνουν πολλές/οί που δεκαετίες ή λιγότερο χρόνο αγωνίστηκαν από τις γραμμές του ιστορικού ΣΥΡΙΖΑ. Άρα ο μη σχολιασμός είναι αδύνατος. Η Έφη Αχτσιόγλου, σε συνέντευξη στo Ertnews αναφέρθηκε σε όλα αυτά. Ένα απόσπασμα, νομίζω, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή: «Δεν μπορώ, όμως, να δικαιώσω και στελέχη τα οποία όλα αυτά τα έβλεπαν, τα γνώριζαν από την πρώτη μέρα και επέλεγαν να κάνουν ότι δεν τα βλέπουν και τώρα να εμφανίζονται τάχα παραπλανημένοι ή, τάχα, αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις». «Τα συγκεκριμένα στελέχη επέλεξαν όχι απλώς να υποστηρίξουν έναν υποψήφιο που δεν ήξεραν τι θέσεις έχει, τι ρόλο εκπέμπει στην ελληνική πολιτική σκηνή, ούτε καν τα ζητήματα που αφορούν την οικονομική του κατάσταση, αλλά και το γεγονός ότι επέλεξαν αυτό να το κάνουν εκπέμποντας ακραία χυδαιολογία, ακραία συκοφαντία εις βάρος μου, που είναι γνωστή». Ένιοι μάλιστα εξ αυτών, να προσθέσουμε, ευελπιστούν να γίνουν και πρόεδροι ενός «έντιμου κόμματος».