Η δήλωση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, ότι οι σχέσεις Κύπρου και Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα αναβαφτισθούν, «έτσι ώστε όταν όλα είναι στην θέση τους η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορεί να γίνει κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ» δημιουργεί πολλά ερωτηματικά, ανοίγοντας ταυτόχρονα έναν κύκλο συζήτησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου.
Ο δεξιός Δημοκρατικός Συναγερμός έσπευσε να δηλώσει την υποστήριξη του στην προοπτική ένταξης. Αντίθετα το ΑΚΕΛ , σύμφωνα με τις δηλώσεις του γ.γ. του κόμματος Στέφανου Στεφάνου θεωρεί άκαιρη, επικίνδυνη και επιζημία για την Κύπρο μία σχετική συζήτηση. Σε εκδήλωση που οργάνωσε το ΑΚΕΛ στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου, ο Στεφάνου δήλωσε κατηγορηματικά ότι η Αριστερά και το ΑΚΕΛ θα αντισταθούν σθεναρά σε μια πιθανή ένταξη.
Σημειώνουμε ότι η εκδήλωση αφορούσε την προβολή της ταινίας του Πανίκου Χρυσάνθου και Νιαζί Κιζιλγιουρέκ «Λουλούδια και Σφαίρες» και πραγματικά αξίζει κάποιος να την δει, καθώς με απτό τρόπο περιγράφει τις επιπτώσεις που είχε η ανάπτυξη των εθνικισμών στο νησί, που είτε πραγματώθηκε, είτε έγινε ανεκτή με την άμεση εμπλοκή τεσσάρων χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, Τουρκία, Ελλάδα, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ.
Επιστρέφοντας στο προκείμενο, δηλαδή στις δηλώσεις Χριστοδουλίδη, είναι προφανές ότι αυτές (δεν είναι η πρώτη φορά) είναι απολύτως ασαφείς. Τι υπονοείται ακριβώς με αυτή τη δήλωση, πότε και πώς τα πράγματα θα μπουν στη θέση τους; Πρόκειται αναμφίβολα για ένα αόριστο, παρελκυστικό, αλλά και επικίνδυνο παιχνίδι.
Αόριστο, καθώς δεν φαίνεται να ξεκαθαρίζει τους όρους και τις Προϋποθέσεις, αλλά και να λαμβάνει υπόψη ότι η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, εξυπηρετώντας τη δική της πολιτική, δεν πρόκειται να δεχτεί οποιαδήποτε ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Με δεδομένο ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, λογικά θα ασκήσει βέτο.
Παρελκυστικό, καθώς μεταθέτει τη συζήτηση από το κύριο πρόβλημα και τη βασική κατεύθυνση, την οποία έπρεπε να έχει η ε/κ πλευρά, που δεν είναι άλλη από την επίλυση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τα σημεία σύγκλισης που έχει εκπονήσει ο γενικός γραμματέας του.
Στα παραπάνω δεν υπάρχει καμία σχετική αναφορά, οι εγγυήσεις ασφάλειας που δίνονται αφορούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο, καθώς πλέον θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το σύνολο του νησιού.
Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης στη σημερινή συγκυρία έχει καθήκον να δουλέψει μεθοδικά στην κατεύθυνση της υλοποίησης των συμφωνηθέντων στο άτυπο δείπνο του Οκτωβρίου με τον τ/κ ηγέτη και τον γ.γ. του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, για το άνοιγμα και νέων οδοφραγμάτων, για εμπέδωση ενός κλίματος εγγύτητας και συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αλλά και για την επιτυχία της άτυπης πενταμερούς συνάντησης υπό την αιγίδα του γ.γ. που δυνητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αρχή μιας πορείας ώστε να διανυθεί «το τελευταίο μίλι» και να λυθεί το οριστικά το Κυπριακό.
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο εάν κάποιοι κύκλοι σκέφτονται να δρομολογήσουν επίλυση του Κυπριακού με εγγυήσεις του ΝΑΤΟ και ένταξη της ομόσπονδης Κύπρου σε αυτό, όχι μόνο γιατί αυτή η πρόνοια δεν συμπεριλαμβάνεται στο πλαίσιο της υπό συζήτηση λύσης. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ εμβαθύνει τις διαιρετικές τομές, το ΑΚΕΛ , η πολιτική δύναμη που αποτελεί την πολιτική δύναμη που με συνέπεια και επιμονή παλεύει για την επίλυση του Κυπριακού, δεν πρόκειται επ’ ουδενί να συναινέσει.
Οι δημοκρατικές, αντικατοχικές και φιλειρηνικές δυνάμεις και στις δύο κοινότητες επιδιώκουν μία λύση με αποστρατικοποιημένη, φιλειρηνική, ανεξάρτητη Κύπρο, παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή, με σχέσεις καλής γειτονίας με τον αραβικό κόσμο, την Τουρκία, την Ελλάδα. Μια Κύπρο που θα υπερβεί τους εθνικισμούς και θα αξιοποιήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην προοπτική της δίκαιης ανάπτυξης και της δημοκρατίας. Συνεπώς όσοι απεργάζονται επικίνδυνα σενάρια μίας Κύπρου προωθημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, προνομιακό σύμμαχο του Ισραήλ, συμμέτοχο σε εξαιρετικά επικίνδυνα συνεταιριστικά τριμερή σχήματα και μάλιστα σε μία περίοδο εξαιρετικής έντασης και πολέμων στην περιοχή, θα μας βρουν απέναντι τους.