Η εντυπωσιακή όσο και απρόσμενη πρωτιά του ακροδεξιού Καλίν Τζορτζέσκου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία της 24ης Νοεμβρίου με 22,94% σηματοδότησε τη στροφή και της Ρουμανίας προς την ακροδεξιά, ακολουθώντας έτσι την πορεία και των άλλων χωρών του πρώην ανατολικού συνασπισμού. Η στροφή επιβεβαιώθηκε και στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Δεκεμβρίου με το ποσοστό των ακροδεξιών κομμάτων αθροιζόμενο να φτάνει το 31,7%.
Και ενώ όλοι περίμεναν τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, όπου ο Τζορτζέσκου θα αντιμετώπιζε την Έλενα Λασκόνι που είχε πάρει 19,18%, το Συνταγματικό Δικαστήριο με μία πρωτοφανή απόφαση ακύρωσε τις προεδρικές εκλογές, με το επιχείρημα ότι υπάρχουν στοιχεία για ρωσική ανάμιξη στην εκλογική διαδικασία. Το Δικαστήριο «ακυρώνει ολόκληρη τη διαδικασία εκλογής του ρουμάνου προέδρου» για να «διασφαλίσει την εγκυρότητα και τη νομιμότητα» των εκλογών και απαιτεί να διεξαχθεί ξανά «ολόκληρη η εκλογική διαδικασία», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Όλοι βέβαια υποψιάζονται ότι πίσω από την απόφαση κρύβεται το ΝΑΤΟ, καθώς ο φιλορώσος Τζορτζέσκου είχε ταχθεί εναντίον της ανάμειξης στον πόλεμο της Ουκρανίας και εναντίον της ανάπτυξης στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στη χώρα. Και όλα αυτά ενδεδυμένα εντέχνως με μπόλικο «πατριωτισμό», προσφιλή τακτική των εθνικιστών και των σοβινιστών παγκοσμίως!
Από τον Γιοχάνις στον Τζορτζέσκου
Όλα ξεκίνησαν από τη θητεία του προηγούμενου προέδρου, Κλάους Γιοχάνις. Ο ηγέτης του κεντροδεξιού Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος είχε εκλεγεί για δύο θητείες το 2014 και το 2019 έχοντας ως προτεραιότητές του την εδραίωση της φιλοδυτικής πολιτικής, την καταπολέμηση της διαφθοράς και τη βελτίωση του συστήματος δικαιοσύνης. Όμως οι Ρουμάνοι δεν είδαν τίποτα να βελτιώνεται. Αντίθετα, επί της προεδρίας του, εφαρμόστηκε στο έπακρο η φιλοδυτική, φιλοαμερικανική και φιλονατοϊκή πολιτική με την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στη χώρα, κάτι που η Μόσχα θεώρησε ως εχθρική ενέργεια. Οι βάσεις είναι στελεχωμένες με αμερικανούς στρατιώτες, τελούν υπό αμερικανική διοίκηση και στοχεύουν στην ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Περίπου 1.000 αμερικανοί στρατιώτες εγκαταστάθηκαν στη βάση που βρίσκεται κοντά στην Κωστάντζα.
Να σημειώσουμε ότι από τη στιγμή που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και ξέσπασε ο πόλεμος χιλιάδες στρατιώτες έχουν περάσει από τη Ρουμανία για εκπαιδευτικές αποστολές και επιχειρήσεις ασφαλείας. Μάλιστα η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η Μιχάι Κογκαλνιτσεάνου, κατασκευάζεται μόλις ενάμιση χιλιόμετρο μακριά από τα ουκρανικά σύνορα, στο ρουμανικό έδαφος, με την προοπτική να είναι η πιο σημαντική νατοϊκή βάση κοντά στην Ουκρανία.
Όλες αυτές οι φιλονατοϊκές ενέργειες του προέδρου Γιοχάνις, ιδίως μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, δημιούργησαν ανασφάλεια στους πολίτες της χώρας, οι οποίοι βλέπουν τον πόλεμο να βρίσκεται μπροστά στην πόρτα τους. Η Ρουμανία έχει κοινά σύνορα με την Ουκρανία μήκους 650 χιλιομέτρων και αρκετές φορές θραύσματα ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών καταλήγουν στο έδαφός της.
Σε αντίθεση με τον Κλάους Γιοχάνις, το φιλοδυτικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαρτσέλ Τσολάκου και τα άλλα συστημικά κόμματα, οι ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις αφουγκράστηκαν τις λαϊκές ανησυχίες. Ακολουθώντας μια πολιτική που αμφισβητεί τα θέσφατα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, και μιλώντας στο όνομα της πατρίδας τους της Ρουμανίας, κατάφεραν να κερδίσουν την λαϊκή εμπιστοσύνη. Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο που ο ακροδεξιός, εθνικιστής και φιλορώσος Καλίν Τζορτζέσκου ήρθε πρώτος στις προεδρικές εκλογές της προπερασμένης Κυριακής, όπως δεν είναι περίεργη και η εντυπωσιακή άνοδος των ακροδεξιών, εθνικιστικών και φιλορωσικών κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Δεκεμβρίου.
Οι βουλευτικές εκλογές
Στις βουλευτικές εκλογές πρώτευσε το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) του Μαρτσέλ Τσολάκου με 22,6% (από 29% το 2020). Ένα κόμμα που κυριάρχησε στη χώρα μετά το 1989 αλλά που με την πάροδο του χρόνου απομακρύνθηκε αρκετά από την κεντροαριστερά φλερτάροντας με εθνικιστικές θέσεις. Ο Μαρτσέλ Τσολάκου, ο οποίος απέτυχε να περάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, δήλωσε ικανοποιημένος από τη νίκη του κόμματός του προσθέτοντας ότι «οι Ρουμάνοι έστειλαν ένα σημαντικό μήνυμα: να συνεχίσουμε στην ευρωπαϊκή οδό, αλλά επίσης να προστατεύσουμε την ταυτότητά μας και τις εθνικές αξίες μας». Από τα λόγια του φαίνεται ότι, αν και παραμένει σταθερά φιλοευρωπαϊστής, το κόμμα του θα συνεχίσει να φλερτάρει με τις λεγόμενες «εθνικές αξίες» με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει.
Στη δεύτερη θέση ήταν η ακροδεξιά Συμμαχία για την Ενότητα των Ρουμάνων (AUR) του Τζόρτζε Σίμιον 18,2% (από 9,17% το 2020), που μαζί με τα κόμματα ΣΟΣ Ρουμανία (SOS Romania) της Ντιάνα Σοσοάκα και το Κόμμα της Νεολαίας (POT) με ποσοστά 7,2% και 6,3% αντίστοιχα συγκέντρωσαν συνολικά το 31,7%,
Τρίτο έρχεται το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL) του Ιλίε Μπολοζάν με 13,2% (από 25,2% το 2020) ένα παραδοσιακό δεξιό κόμμα που κινείται στο χώρο της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας και αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
Έτσι η Ρουμανία, εξαιτίας μιας κοντόφθαλμης και άνευ ορίων φιλοδυτικής πολιτικής οδηγήθηκε στα νύχια της ακροδεξιάς. Και ένα νατοϊκό πραξικόπημα όπως αυτό που επιχειρήθηκε με την ακύρωση των προεδρικών εκλογών, δεν αποτελεί λύση. Μάλλον περισσότερο περιπλέκει τα πράγματα και δίνει τροφή στις δυνάμεις της ακροδεξιάς.
Τέλος, όσον αφορά την ουσιαστικά ανύπαρκτη ρουμάνικη Αριστερά, εκπροσωπήθηκε από τη Συμμαχία Σοσιαλιστική Ρουμανία (ARS) στην οποία μετέχουν τα δύο μικρά αριστερά κόμματα Σοσιαλιστικό Κόμμα Ρουμανίας (PSR) και Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (PSDM). Η Συμμαχία πήρε πανρουμανικά 12.848 ψήφους που αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,14%.