Ο πρόεδρος Μακρόν δεν ανακοίνωσε προχθές (12/12) ποια ή ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, πέρασαν οι 48 ώρες που ο ίδιος είχε ορίσει. Υποσχέθηκε, όμως, στα μίντια πως την επομένη το πρωί (13/12) θα έκανε ανακοινώσεις. Αναμένονται όσο γράφονται αυτές οι γραμμές.
Ωστόσο, ακούγονται πολλά ονόματα. Κανένα, όμως, από τον χώρο της Αριστεράς και πιο συγκεκριμένα από τον χώρο του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP). Επικρατέστερος είναι ο Ρ. Μπαϊού μακρονιστής ηγέτης του MODEM.
Ακόμα πιο δεξιά
Η αναζήτηση του πιο κατάλληλου στρέφεται στον χώρο των μακρονικών και των συμμάχων του και ακόμα δεξιότερα. Δηλαδή αναζητείται για πρωθυπουργός κάποιος που θα είναι πιστός για να συνεχίσει την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και ακόμα θα πρέπει να έχει την ικανότητα να εμφανίζεται ότι θα αλλάξει τα πράγματα και το κυριότερο θα αντέξει στον χρόνο. Μέχρι το 2027 όπου λήγει και η προεδρία Μακρόν.
Η αντοχή είναι μια βασική προϋπόθεση, γιατί αυτό το χρονικό διάστημα «θα εργαστώ εντατικά για να πραγματοποιήσω όσα δεν πρόλαβα ή δεν με άφησαν να κάνω στην επταετία που πέρασε», όπως είπε ο Μακρόν στo διάγγελμά του μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του Μισέλ Μπαρνιέ με την υπερψήφιση της πρότασης μομφής που κατάθεσε η Αριστερά (NFP).
Η μομφή είναι που τον ανησυχεί. Και γι’ αυτό άκουσε με ενδιαφέρον, όπως ο ίδιος είπε, στη σύσκεψη όλων των κομμάτων [εκτός του Εθνικού Συναγερμού και της Ανυπότακτης Γαλλίας (FI)] την άποψη για τη μη χρήση πρότασης μομφής στο μέλλον, ώστε να μην συνεχιστεί η πολιτική αστάθεια και η αβεβαιότητα και να υπάρχει η δυνατότητα σταθερών κυβερνήσεων. Προϋπόθεση, όμως, για να προχωρήσουν σε μια τέτοια συνεννόηση είναι η μη προσφυγή στον γνωστό νόμο 97-3, στον οποίο προσέφευγε η κυβέρνηση Μακρόν – Mπαρνιέ συχνά για να περάσει τους αντεργατικούς, αντικοινωνικούς νόμους (όπως πχ τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση). Ο Μακρόν που παρακολούθησε τη σύσκεψη μίλησε για μια νέα μέθοδο, δηλαδή «προγραμματική πλατφόρμα», όπου ο καθένας θα μπορεί να καταθέτει την άποψή του.
Τα κόμματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου (Σοσιαλιστικό Κόμμα, Οικολόγοι και ΚΚΓ) τόνισαν ότι σε κάθε περίπτωση ο νέος πρωθυπουργός πρέπει να προέρχεται από την Αριστερά και αυτό θα σηματοδοτήσει την πολιτική που τόσο έχει ανάγκη η χώρα για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες προκλήσεις: ακρίβεια, μισθοί, ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών κλπ.
Τι προέκυψε από τις επαφές του Μακρόν με τις ηγεσίες των κομμάτων (μακρονικό στρατόπεδο, δεξιά, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Οικολόγοι και ΚΚΓ) και από την προαναφερθείσα σύσκεψη; Μάλλον τίποτε αν κρίνουμε από τις μετέπειτα ενέργειες του Μακρόν.
Ο διαφωνίες στους κόλπους της Αριστεράς
Μετά τις επαφές αυτές, όμως, ήλθαν πιο έντονα και μάλιστα οξύνθηκαν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Ο Ζ. Λ. Μελανσόν και στελέχη της Ανυπότακτης Γαλλίας άσκησαν έντονη κριτική στα άλλα κόμματα του Μετώπου, μίλησαν για παγίδευσή τους ακόμα και για «προδοσία», ιδιαίτερα των Σοσιαλιστών. Οι Σοσιαλιστές, οι Οικολόγοι και οι Κομμουνιστές απάντησαν πως είναι ανάγκη η αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες για να ξεμπλοκαριστεί η πολιτική ζωή της χώρας.
Ο Μελανσόν από την πλευρά του μιλάει πια ανοικτά για υποστηρικτές του μακρονισμού. Παρά την οξύτητα καμιά από τις δυνάμεις αυτές δεν φαίνεται να μιλά για διάσπαση, διαχωρισμό ή αποκλεισμούς. Αντίθετα, τόσο η κοινοβουλευτική παρουσία, όσο και η συμμετοχή στις μαζικές κινητοποιήσεις συνεχίζονται, χωρίς να δημιουργούνται ιδιαίτερα προβλήματα, όπως φάνηκε στη μεγάλη κινητοποίηση της Πέμπτης και όπως φαίνεται και στις επόμενες κινητοποιήσεις.