Είχανε προπόνηση. Ήταν τον καιρό που ήταν πρόεδρος ο Μπερλουσκόνι.
Λέει λοιπόν ο Κάχα, δηλαδή ο Καλάτζε, που πριν έπαιζε στην Δυναμό Τυφλίδος, και μετά στην Δυναμό Κιέβου, και τώρα που λέμε ήταν στην Μίλαν, και πολύ πιο μετά έγινε και δήμαρχος Τυφλίδος:
-Κώουτς, έχω κάτι πολύ σημαντικό να πω.
-Παρακαλώ, Κάχα, του λέει ο κώουτς (ο Αντσελότι, που λέγεται, ο διάσημος.)
-Σε τρεις μέρες είναι τα γενέθλια του Ρίνο Γκατούζο, λέει ο Κάχα. (Ρίνο από το Τζεννάρο, Τζενναρίνο, Ρίνο.)
Πάει, τάπαιξε αυτός, είπαν οι άλλοι από μέσα τους. Αλλά δεν εκδηλωθήκανε.
Το βράδυ που τρώγανε, άντε τα ίδια.
-Παιδιά συγγνώμη, αλλά πρέπει να σας πω κάτι.
-Τι είναι, Κάχα; του λένε οι άλλοι.
-Σε δύο μέρες και δεκατέσσερις ώρες είναι τα γενέθλια του Ρίνο Γκατούζο, ξαναλέει ο Κάχα.
Οι γιατροί της ομάδας ανησυχήσανε, ψάχνανε αν υπάρχει κανένας ζουρλομανδύας.
Το άλλο πρωΐ, τα ίδια. Μπορώ να πω κάτι; Πες. Σε δύο μέρες είναι τα γενέθλια του Ρίνο Γκατούζο.
Εντωμεταξύ, οι άλλοι είχαν αρχίσει να γελάνε. Αλλά ο Ρίνο ο αψίθυμος καλαβρός τάχε πάρει στο κρανίο, διότι νόμιζε πως όλοι ήταν συνεννοημένοι και τον δουλεύανε ψιλό γαζί.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσανε 8 Ιανουαρίου το βράδυ.
-Παιδιά, έχω να πω κάτι, λέει πάλι ο Κάχα.
-Τι; λένε οι άλλοι.
-Σε τέσσερις ώρες είναι τα γενέθλια του Ρίνο Γκατούζο, ξαναλέει ο Κάχα.
Ο Ρίνο μετά δυσκολίας κρατιόταν, είχε γίνει πυρ και μανία.
Την άλλη μέρα, 9 Ιανουαρίου, που βρέθηκαν για προπόνηση, κανείς δεν έβγαζε τσιμουδιά. Περίμεναν το Κάχα να ζητήσει τον λόγο, αλλά εκείνος τίποτα.
Οπότε σπάει την νεκρική σιωπή ο Αντσελότι:
-Κάχα, λέει, μήπως έχεις κάτι να μας πεις;
-Όχι, κώουτς, λέει ο Κάχα, «δηλαδή τι να έχω να πω;»
-Είσαι βέβαιος; Μήπως ξέχασες τίποτα; ξαναρωτάει ο Αντσελότι.
-Δεν νομίζω, λέει ο Κάχα.
Χαλάρωσε και ο Ρίνο, που ήτανε να εκραγεί, εντάξει, είπε, κέρδισα.
Την μεθεπομένη, δέκα του μηνός, σαν σήμερα, εκεί που τρώγανε, ο Κάχα είχε κάτι μούτρα να μέχρι το πάτωμα, σαν την τεθλιμμένη χήρα.
- Τι είναι Κάχα, του λέει ο Αντσελότι, «έχεις κανένα πρόβλημα;»
-Ναι, κώουτς, λέει ο Κάχα, «σε τρακόσες εξήντα πέντε μέρες είναι τα γενέθλια του Ρίνο Γκατούζο.»
Το κυνήγαγε μετά ο Γκατούζο μέσα στην τραπεζαρία να τον μπουνίσει.
Είναι και ένα άλλο γεγονός, το οποίο είχε προηγηθεί των γενεθλίων του Γκατούζο. Διότι συνέβη λίγους μήνες πριν πάει ο Αντσελότι στην Μίλαν, μέσα στο 2001 πάντως, Μάϊο, ενώ ο Αντσελότι πήγε στην Μίλαν τον Νοέμβριο.
Δηλαδή στην Τυφλίδα κάποιοι ντυμένοι αστυνόμοι απήγαγαν τον αδελφό του Κάχα, φοιτητής της Ιατρικής ήταν το παιδί. Πληρώσανε τα λύτρα, αλλά το παιδί εξαφανίστηκε. Η αστυνομία, ανύπαρκτη. Βρήκαν το πτώμα του μετά από χρόνια, ταυτοποιήθηκε το DNA του, στείλαν δείγμα στην Αμερική και το βρήκανε. Άλλα τόσα χρόνια πιο μετά βρήκαν και τον δολοφόνο.
Μετά την απαγωγή, ο Κάχα δεν ήθελε να την ξαναδεί την Γεωργία στα μάτια του. Η επιτυχία μου έγινε κατάρα, έτσι έλεγε. Ήθελε να γίνει ουκρανός. Ούτε να παίξει με την εθνική ήθελε, ούτε τίποτα. Αλλά τελικά έμεινε, για τον κόσμο.
Καθιερώθηκε στην Μίλαν, ψηλός, δυνατός, άμα και ευέλικτος, αμυντικό χαφ.
Αλλά και φιλανθρωπικό έργο έδειξε, τότε με τους πρόσφυγες από την Οσετία, και μαγαζιά άνοιξε, γκλαμουράτα μαγαζιά λέμε, μπαρ Buddha στο Κίεβο, και το Giannino στο Τορίνο αγόρασε, πέντε αστέρια Μισελέν, το Giannino, έτος ιδρύσεως 1889. Και στην μπίζνα με την παραγωγή ενέργειας μπήκε, και στην πολιτική μπήκε, και δήμαρχος Τυφλίδος έγινε, και όλα.
Αυτή η Τυφλίδα είναι η Κολχίδα, που λέγαν οι αρχαίοι, που πήγε ο Ιάσων να σκοτώσει το Χρυσόμαλλον Τέρας.
Θα γινόταν μάλιστα και υπουργός ενέργειας -ο Κάχα- σε μια κυβέρνηση που λύνει και δένει ένας ολιγάρχης μυστήριος, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι ονόματι, έφτιαξε κόμμα αυτός, το Γεωργιανό Όνειρο, πρώτα προσέκειτο στην Δύση, τώρα μετακινήθηκε πιο κοντά στον Πούτιν. Και πνέουν μένεα εναντίον του Μπιτζίνα και του Κάχα, οι αμερικάνοι και ο Ζελένσκι.
Αλλά τον έκοψαν από την υπουργοποίηση τον Κάχα, λόγω συγκρούσεως συμφερόντων. Διότι δεν γίνεται να είσαι μεγαλοεπενδυτής στην παραγωγή υδροηλεκτρικής ενεργείας, και συγχρόνως να είσαι και υπουργός ενεργείας της Γεωργίας.
Αυτός ο Μπιτζίνα Ιβανισβίλι έφτιαξε το σύστημα υγείας, έβαλε και τους ανασφάλιστους μέσα, πολέμησε την διαφθορά, αύξησε τις συντάξεις. Επίσης, τάβαλε με τους παπάδες που ήθελαν να απαγορεύσουν τις εκτρώσεις. Γιατί είναι αμάρτημα, και έχουμε δημογραφικό πρόβλημα, έτσι είπαν οι παπάδες, ορθόδοξοι είναι. Και ο Μπιτζίνα τους είπε πως το δημογραφικό δεν λύνεται με τις απαγορεύσεις, καλύτερα να λύσουμε το οικονομικό, και θα λυθεί και το δημογραφικό.
Τώρα έχει βάλει δικούς του στην κυβέρνηση, και έχει την άνωθεν εποπτεία, κινεί τα νήματα, που λέμε, αλλά φανερά. Και τάχει καλά με όλους, και τούρκους, και αρμένιους, και αζέρους, όλους τους γείτονες.
Εντωμεταξύ, οι ευρωπαίοι έχουν λυσσάξει κι’ αυτοί με τον Μπιτζίνα, παγώσανε την ένταξη της χώρας στην Ευρώπη, ολιγάρχη τον ανεβάζουν, ολιγάρχη τον κατεβάζουν, που παίζει καταστροφικό ρόλο στην Γεωργία, και που βοηθάει τους ρώσους να σπάνε το εμπάργκο, αλλά άμα έχεις πέντε δις δολλάρια περιουσία, χέστηκες. Έχει φτιάξει κι’ ένα ίδρυμα, τάχωσε να ξανανοίξει η όπερα της Τυφλίδας, από τους τσάρους ήταν αυτό το μεγαλοπρεπές κτίριο. Ξανάφτιαξε τον Βοτανικό Κήπο του Μπατούμι, από την σοβιετία επίσης ήταν αυτό. Επισκεύασε και το πανεπιστήμιο, κι’ άλλες αγαθοεργίες έκανε πολλές.
Έχει πει πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με κάθε άλλον πολίτη. Αλλά στην άρνηση του βιολογικού φύλου, είναι αντίθετος. Και του σούρνουνε τα εξ αμάξης από το γουώκ πως είναι ομοφοβικός, και τα ρέστα.
Οπότε εκτός των άλλων, έχουμε τώρα κι’ αυτό το θέμα να λύσουμε.
Τελικώς το ποδόσφαιρο διατηρεί μιαν κάποια αθωότητα.
Τουλάχιστον όσον αφορά στα γενέθλια του Τζεννάρο Γκατούζο*.
*Γεννήθηκε την 9η Δεκεμβρίου 1978. Την ιστοριούλα την ξέρουμε από τον Κάρλο Αντσελότι.
.jpg)
Η ζωγραφιά: Κάχαμπερ «Κάχα» Καλάτζε. Mαρκαδόρος, μολύβι, παστέλ. ακρυλικά, 14Χ12 cm.
Η μουζική: Μιλάνο, του Λούτσιο Ντάλλα. Από το 1979.
«Μιλάνο, απλώνεις το χέρι σου και τόχεις
Σε ρωτάει κάτι στα γερμανικά
Και σου απαντάει στα σιτσιλιάνικα
Μετά, Μίλαν-Μπενφίκα
Μιλάνο, πόσος κόπος...»