Την Τρίτη, 26/1, μία μέρα πριν ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος συνομιλιών του βασιλιά Φελίπε VI με τους εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων σχηματισμού κυβέρνησης, στη Βαλένθια συλλαμβάνονται ως κατηγορούμενοι για παράνομες προμήθειες 29 στελέχη του Λαϊκού κόμματος (κρατούνται οι 14) που κατείχαν/έχουν αξιώματα στο Δήμο ή την Αυτονομία. Είναι η 4
η υπόθεση διαφθοράς μέσα σε λίγες ημέρες στις οποίες εμπλέκονται πρωτοκλασάτα στελέχη του Λαϊκού Κόμματος (Λ.Κ),
Λίγες ώρες πριν ανακοινωθούν οι συλλήψεις, ο Μ. Ραχόι και ο Α. Ριβέρα των Θιουδαδάνος (Πολίτες) είχαν συμφωνήσει στον άμεσο ορισμό εκπροσώπων για να συζητήσουν-συμφωνήσουν τις άμεσα αναγκαίες μεταρρυθμίσεις (εκλογικός νόμος, μοντέλο εργασιακών σχέσεων, προσδιορισμός αρμοδιοτήτων Δήμων, Παιδεία) που θα επιτρέψει,
εφόσον συμφωνήσει και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (Π. Σάντσεθ), το σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας της δεξιάς με την αποχή των δύο κομμάτων στη δεύτερη ή επόμενη ψηφοφορία που απαιτεί απλή πλειοψηφία και μπορεί να γίνει στη διάρκεια των δύο επόμενων μηνών (Λ.Κ 123 έδρες, Σ.Κ 90, Πολίτες 40).
Τι συνέπειες φέρει η απόσυρση Ραχόι; Οι νέες υποθέσεις διαφθοράς δυσκολεύουν, όπως δηλώνουν, αλλά δεν ανατρέπουν το σχεδιασμό των Θιουδαδάνος για σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας της δεξιάς. Η κριτική που ασκούν και οι ευθύνες που επιρρίπτουν περιορίζονται, προς το παρόν τουλάχιστον, στο πρόσωπο του Ραχόι. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, μάλιστα, δήλωσε ότι θα εισηγηθεί στη Βουλή να διερευνηθεί η δυνατότητα κλήσης του Μ.Ραχόι σε Εξεταστική Επιτροπή.
Οι πολέμιοι της διαφθοράς Θιουδαδάνος μάλλον βρήκαν την κατάλληλη αφορμή για την επιδιωκόμενη από καιρό «απόσυρση» του Ραχόι, μια που τους διευκολύνει στις διαπραγματεύσεις με το Σ.Κ, αλλά και στο να προτείνουν εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό.
Ο εχθρός τους είναι το Ποδέμος, στο οποίο ασκούν σφόδρα επιθετική στάση, πιέζοντας έτσι και τη δεξιόστροφη πτέρυγα των σοσιαλιστών. Άλλωστε, ο Α. Ριβέρα δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει ότι «σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ψηφίσω ως πρωθυπουργό τον Π. Σάντσεθ».
Ο Μ. Ραχόι παραμένει ψύχραιμος, παρά τα πυρά που δέχεται για την «ανευθυνότητά» του να αρνηθεί την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης και τη μη απόσυρση στη συνέχεια της υποψηφιότητάς του ως πρωθυπουργού. Όσο για τα αναρίθμητα σκάνδαλα διαφθοράς επί πρωθυπουργίας του, δηλώνει ότι δεν γνώριζε τίποτα και πολύ γρήγορα πέρασε στην αντεπίθεση: «αρνούμαι να αποσυρθώ, επειδή το ζητούν άλλα κόμματα», κατηγόρησε τον Π. Σάντσεθ ότι εκείνος είναι το εμπόδιο και όχι αυτός και απαίτησε από αυτόν «..να ξεκαθαρίσει και να αποφασίσει αν θέλει να κυβερνήσει με το Ποδέμος ή να επιτρέψει στο Λαϊκό κόμμα να κυβερνήσει..».
Το... κλειδί στα χέρια των σοσιαλιστών Σήμερα, η Περιφερειακή Επιτροπή του Σ.Κ καλείται να αποφασίσει με ποιους και με ποιες πολιτικές θα πορευτεί. Η δεξιά πτέρυγα που είναι ισχυρή στα κομματικά όργανα και γενικότερα στο κομματικό μηχανισμό είναι αντίθετη στη συνεργασία με το Ποδέμος και κρατά ιδιαίτερα επιθετική στάση. Στο επίκεντρο της αντίθεσης, προσχηματικά ή όχι, θέτουν το ζήτημα αναγνώρισης της πολυεθνικότητας του ισπανικού κράτους και το δικαίωμα των λαών του στην αυτοδιάθεση που θέτει το Ποδέμος ως προϋπόθεση συνεργασίας. Η ανταγωνιστική στάση του Σ.Κ συνολικά αναδείχτηκε, μεταξύ άλλων, στη διαδικασία εκλογής προέδρου της Βουλής και στην πρόσφατη πρότασή του (υπερψηφίστηκε και από Λ.Κ-Πολίτες) να τοποθετήσουν το Ποδέμος στα... ορεινά έδρανα της Βουλής.
Η συνέντευξη-γραμμή του πρώην πρωθυπουργού και γ. γ του Σ.Κ Φ. Γκονθάλεθ παραμονές της σύγκλισης της Π.Ε έρχεται να ενισχύσει την αντιποδέμος πτέρυγα του κόμματος. Σημαντικά περιφερειακά στελέχη της Π.Ε εξέφρασαν τη συμφωνία τους με τον «πυρήνα» των απόψεων-προτάσεων του Φ. Γκονσάλεθ, αλλά ο δεύτερος στην κομματική ιεραρχία Κ. Λουένα δηλώνει ότι «το να επιτρέψουμε στο Λ.Κ να συνεχίσει να κυβερνά σημαίνει ότι το απαλλάσσουμε από τη διαφθορά του». Τα σημαντικότερα σημεία της μεγάλης συνέντευξης είναι: η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει προοδευτική και μεταρρυθμιστική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η προτροπή προς τα κόμματα να αρθούν πάνω από κομματικούς υπολογισμούς (πασοκοποίηση, στο προκείμενο) και
Ούτε το Λαϊκό Κόμμα ούτε το Σοσιαλιστικό θα έπρεπε να εμποδίσει το ένα το άλλο να κυβερνήσει. Ταυτόχρονα, κατηγόρησε την ηγεσία του Ποδέμος ότι με τις προτάσεις τους θέλουν να διαλύσουν το δημοκρατικό πλαίσιο συμβίωσης της Ισπανίας, για οπορτουνισμό και πούρα λενινιστική τακτική!
Ο Π. Σάντσεθ δεν έχει σοβαρά ερείσματα στην Π.Ε και ήδη από την προηγούμενη συνεδρίαση της Π.Ε είχε επιχειρηθεί ανεπιτυχώς το ψαλίδισμα των αρμοδιοτήτων του στις διαπραγματεύσεις. Συνεχίζει την προεκλογική αντιδεξιά ρητορική και αρνείται να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Ραχόι. Όμως, έχει αποφύγει μια συνάντηση με το Π. Ιγγλέσιας και οι κινήσεις του δείχνουν ότι θα επιθυμούσε κυβέρνηση Σ.Κ, Ποδέμος, Πολίτες.
«Κυβέρνηση της αλλαγής» του ΠοδέμοςΗ ορμητική είσοδος του Ποδέμος και στη Βουλή το έχει αναδείξει σε πρωταγωνιστή – θετικά ή αρνητικά – των πολιτικών εξελίξεων. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ανέδειξε ως κεντρικό ζήτημα την αναγνώριση της πολυεθνικότητας του ισπανικού κράτους, που τόσα χρόνια αποσιωπά ο καστιγιάνικος εθνικισμός.
Παρά τις υπαρκτές δυσκολίες, υπερασπίζεται σταθερά, με συνέπεια και επιμονή την ανάγκη σχηματισμού μιας προοδευτικής, αντινεοφιλελεύθερης και πλουραλιστικής κυβέρνησης (Σ.Κ, Ποδέμος, Ε.Α και τα συμμαχικά σχήματα σε τρεις Αυτονομίες). Σ' αυτήν την κατεύθυνση, πρότεινε στο βασιλιά, στον πρώτο κύκλο διαπραγματεύσεων, να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Π. Σάντσεθ.
Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, ο Π. Ιγγλέσιας, απευθύνεται στους σοσιαλιστές λέγοντάς τους: «Το Σ.Κ νομιμοποιείται να προτιμά να συνεννοηθεί με το Λ.Κ και τους Πολίτες αντί με εμάς, αλλά οφείλει να σεβαστεί το ότι εμείς θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες για μια προοδευτική κυβέρνηση». Παράλληλα, καλεί τον Π. Σάντσεθ σε δημόσιο και ανοικτό στους πολίτες διάλογο με προτάσεις και επιχειρήματα.
Στις προσπάθειες αποτροπής κάθε πιθανότητας σχηματισμού προοδευτικής-αριστερής κυβέρνησης δεν θα μπορούσαν να λείψουν η Ε.Ε και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, με τα γνωστά μας εκβιαστικά διλήμματα περί πολιτικής σταθερότητας και το μπαμπούλα της αύξησης της δημοσιονομικής τρύπας.
Γεωργία Ντούσια