Λοιπόν, για να τελειώνουμε με τα παραμύθια. Ο θεός δεν κατοικεί κάπου εκεί ψηλά, αλλά πολύ κοντά μας. Συγκεκριμένα σε ένα διαμέρισμα στις Βρυξέλλες! Έχει γυναίκα και μια κόρη, την Έα. Είχε και έναν γιο, τον Τζει Σι, ο οποίος δίδαξε στους ανθρώπους εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που ο ίδιος υποστηρίζει. Όπως αποκαλύπτει, ποτέ ο ίδιος ο θεός δεν είπε «αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου», αλλά το είπε εκείνος, ο Τζέι Σι, «γι’ αυτό και κατέληξε καρφωμένος σαν κουκουβάγια!».
Ο θεός στέκεται μπροστά σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και «παίζει» με τους ανθρώπους! Είναι ένας ρέμπελος τύπος, πίνει μπίρες και δεν φέρεται καθόλου καλά στη γυναίκα και την κόρη του. Η τελευταία, μάλιστα, τον μισεί τόσο πολύ που θέλει να το σκάσει, να βρεθεί κοντά στους ανθρώπους και να συνεχίσει το έργο του αδελφού της. Με την πρώτη ευκαιρία, λοιπόν, κλέβει τα κλειδιά του μπαμπά της, μπαίνει μέσα στο γραφείο του και στέλνει σε όλα τα κινητά των ανθρώπων τις ημερομηνίες θανάτου τους! Μέσα στην αναταραχή που προκαλείται στον κόσμο η ίδια το σκάει. Κι αρχίζει να αναζητά τους δικούς της μαθητές, ενώ ένας άστεγος γίνεται ο απόστολος που γράφει την «Ολοκαίνουργια Καινή Διαθήκη» (Le tout Nouveau Testament), όπως ονομάζεται η ταινία του Ζακό Βαν Ντορμέλ. Στο μεταξύ ο θεός-πατέρας της, την κυνηγά για να αποκαταστήσει τη δική του τάξη. Αλλά κατά πως φαίνεται, ο θεός έχει χάσει πλέον τη δύναμή του και έχει έρθει η ώρα να αντικατασταθεί από μία... θεά!
Εξωφρενική κωμωδία, σουρεαλιστική και βλάσφημη. Ο βέλγος σκηνοθέτης ανατρέπει τα πάντα και «βλέπει» έναν κόσμο διαφορετικό. Διακωμωδεί το κάθε τι που μας συμβαίνει, θεωρώντας ως υπεύθυνο έναν θεό ακαμάτη κι αντιπαθητικό που δημιούργησε τον άνθρωπο για να σπάει πλάκα. Άλλωστε κι ο θεός, όχι του Ντορμέλ αλλά της θρησκείας, δεν είναι παρά ένα όπλο στα χέρια της εξουσίας, είναι μια εξουσία που στα βάθη των αιώνων χρησιμοποιείται για χειραγώγηση και εκφοβισμό.
Η ταινία αποτελεί την υποψηφιότητα του Βελγίου για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2016.
Στρα.Κερ.