Δώδεκα μέρες πριν τις εκλογές στην Ιρλανδία
Του Νίκου Σερβετά
Σαν να βλέπεις μπροστά σου αυτό που λέγαμε μικροί «όλοι τους και μόνος του» είναι αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στην Ιρλανδία, καθώς άρχισε επίσημα ο προεκλογικός αγώνας για τις εκλογές της 26
ης Φεβρουαρίου. Απτό παράδειγμα το τηλεοπτικό ντιμπέιτ, την Πέμπτη το βράδυ, όπου ενωμένοι εκπρόσωποι των κομμάτων της κυβερνητικής πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης είχαν ως μόνο αντίπαλο τον ηγέτη του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς.
Στόχος όλων να θέσουν υπό αμφισβήτηση, στα μάτια του κοινού που παρακολουθούσε τη συζήτηση, είτε μέσα στο στούντιο είτε από τους τηλεοπτικούς δέκτες του, όχι τα όσα έλεγε ο Άνταμς, αλλά τον ίδιο. Επιχείρημα τους, φυσικά, το παρελθόν του πολιτικού αντιπάλου τους και η σχέση που είχε κάποτε με τις ένοπλες δυνάμεις του Ιρλανδικού Δυμοκρατικού Στρατού (IRA).
Μόνος αντίπαλος ο Άνταμς... Όλα δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι δεν συμμερίζονται τα εύσημα που έχει δεχθεί η κυβέρνηση της Ιρλανδίας από παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τους ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης που παρουσιάζει η χώρα και τα αποτελέσματα των επερχόμενων εκλογών δεν θα είναι καθόλου ευνοϊκά για τα κόμματα που αποτελούν τον κυβερνητικό συνασπισμό. Αν και είναι νωρίς ακόμα να γίνουν προβλέψεις –η ημερομηνία των εκλογών καθορίστηκε μόλις πριν από μερικές ημέρες- το Σιν Φέιν, του Τζέρι Άνταμς, φαίνεται να εισπράττει ένα μεγάλο μέρος από τη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων. Οι ρυθμοί ανάπτυξης της Ιρλανδίας, που επιτυγχάνει η οικονομία της Ιρλανδίας γίνονται, φυσικά, εις βάρος της οικονομίας και της ποιότητας ζωής των πολιτών της.
Στο ντιμπέιτ της Πέμπτης ο Τζέρι Άνταμς δεν κατάφερε να αρθρώσει λέξη για όλη αυτή την κατάσταση, καθώς και οι τρεις συνομιλητές του δεν του επέτρεψαν, με τον τρόπο τους, να κινηθεί σε κανένα άλλο ζήτημα πέραν του «εγκληματικού παρελθόντος» και των δικαστικών υποθέσεων που εκκρεμούν εις βάρος πρώην στελεχών του IRA. Η κατάσταση αυτή θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική, για το πολιτικό πνεύμα που επικρατεί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς οι εκλογές της 26 Φεβρουαρίου είναι οι πρώτες εκλογές μετά την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο - πριν από δύο χρόνια - και θα γίνουν με πολύ σύντομη προεκλογική περίοδο. Σύμφωνα με την κυρίαρχη λογική, ο πρωθυπουργός Έντα Κένι, θα πρέπει να είναι νικητής, με κάθε κόστος!
Βέβαιη η κυβέρνηση συνεργασίας Στην προεκλογική του εκστρατεία ο Κένι, η θητεία του οποίου έληγε κανονικά τον Απρίλιο, προβάλει το ρόλο του στην έξοδο της Ιρλανδίας από το μνημόνιο και τη γενικότερη ανάκαμψη της οικονομίας. Αν κατορθώσει να επανεκλεγεί στην πρωθυπουργία θα γίνει ο πρώτος πολιτικός στην ευρωζώνη που διατηρεί τη θέση του αφού κυβέρνησε σε περίοδο μνημονίου. Οι έως τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα του, Fine Gael, μάλλον δεν θα κατορθώσει να κερδίσει αυτοδυναμία, κάτι που σημαίνει ότι όταν θα επανεκλεγεί στην εξουσία, ο Κένι θα πρέπει να επιδιώξει συμμαχίες για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Στην κυβέρνηση αυτή, φυσικά, δεν έχει κανένα ρόλο το Σιν Φέιν. Η επιδίωξη είναι –γνώριμη σε εμάς στην Ελλάδα- τη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων να την εισπράξουν μικρά κόμματα, ακόμα κι αν αυτό που πρεσβεύουν είναι λαϊκίστικο, παρά οποιοσδήποτε πολιτικός φορέας, πόσο μάλλον κάποιοι πρώην ένοπλοι επαναστάτες οι οποίοι μιλάνε για «κατάργηση του υψηλού τέλους για το νερό και χαμηλότερη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας στους μικροϊδιοκτήτες»
«Αυτοί πέτυχαν στους αριθμούς, έχασαν όμως στους ανθρώπους» κατάφερε να πει ο Τζέρι Άνταμς στο τέλος του τηλεοπτικού προγράμματος δείχνοντας τους συνομιλητές του. Το ζήτημά του, στις 12 μέρες που απομένουν έως τις εκλογές, είναι πόσους από τους ανθρώπους στους οποίους οι άλλοι απέτυχαν θα καταφέρει να πετύχει ο ίδιος και το κόμμα του.