Αγαπητοί φίλοι, βρίσκομαι κοντά σας μερικές μέρες τώρα, για να δω κατά πόσο ισχύουν αυτά που άκουγα και διάβαζα για τη ζωή σας στην Ειδομένη. Θα ήθελα να σας ενημερώσω για ορισμένες λεπτομέρειες, που θεωρώ ότι δεν γνωρίζετε, τουλάχιστον οι περισσότεροι από εσάς.
• Από τη στιγμή που σε ένα χωριό των 120 κατοίκων, όπως είναι η Ειδομένη, η Western Union άνοιξε γραφεία, κάτι παραπάνω θα ξέρει από αυτούς, που όλη τη μέρα σας λένε ότι το βράδυ θα περάσετε απέναντι. Ξέρετε ποια εταιρεία είναι η Western Union, εκείνη που πηγαίνετε είτε για να αλλάζετε τα χρήματα σας σε ευρώ, είτε για να πάρετε αυτά που σας στέλνουν οι δικοί σας, αυτή που έχει το γραφείο με τα κίτρινα χρώματα δίπλα στο ταχυδρομείο, το οποίο έχει κλείσει εδώ και καιρό.
• Να ξέρετε ότι τα σπίτια που είναι άδεια και ακατοίκητα, μέσα στο χωριό, δεν είναι για εσάς. Τα έχουν χτίσει τα παιδιά των γερόντων που βλέπετε στο χωριό, με λεφτά που στέλνουν από το εξωτερικό, όπου οι περισσότεροι είναι μετανάστες, και τα κρατάνε έτσι διότι μαζί με αυτά κρατάνε και το όνειρο να επιστρέψουν και να τα κατοικήσουν. Μην προσπαθήσετε, λοιπόν, να τα νοικιάσετε, για 15-20 μέρες, όπως λέτε στους γέροντες. Δεν θα σας τα δώσουν.
• Όλοι οι δημοσιογράφοι που σας περιτριγυρίζουν –οι εκατοντάδες με τις φωτογραφικές μηχανές και τις κάμερες, με τα αυτοκίνητα που έχουν επάνω τις δορυφορικές κεραίες, δεν δουλεύουν σε ελληνικά κανάλια. Όσο πιο πολύ μιλάτε σε αυτούς, τόσο πιο γνωστό γίνεται το θέμα σας σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκμεταλλευτείτε το! Οι περισσότεροι ευρωπαίοι δεν γνωρίζουν από πού πραγματικά ξεκινήσατε, πόσο δυνατοί είστε, πόσα μπορείτε να προσφέρετε εκεί που θα πάτε, πόσο θέλετε να αλλάξετε τη ζωή σας και μαζί με αυτή και τη δική τους. Νομίζουν ότι είσαστε αξιολύπητοι, αλλά δεν είστε. Έχετε δύναμη και θέληση. Άλλωστε πώς φθάσατε μέχρι την Ειδομένη;
• Αν χρειαστείτε κάτι και δεν ξέρετε καμία άλλη γλώσσα για να το ζητήσετε, να πηγαίνετε για βοήθεια μόνο στους επίσημους, διαπιστευμένους μεταφραστές. Να μην εμπιστεύεστε ανθρώπους που εμφανίζονται ξαφνικά δίπλα σας, λένε ότι είναι από τα μέρη σας, προθυμοποιούνται να σας εξυπηρετήσουν και μετά εξαφανίζονται. Δεν ξέρετε ούτε τι λένε, ούτε που το μεταφέρουν αφού τους χάσετε.
• Αυτοί που σας βοηθάνε, είτε είναι μέλη οργανώσεων είτε απλοί εθελοντές, που έχουν έρθει εκεί με δικά τους έξοδα, είναι κι αυτοί άνθρωποι και κουράζονται, να το θυμάστε αυτό. Μπορεί ορισμένοι, ελάχιστοι νομίζω, να δείχνουν ότι έχουν γίνει μεγαλοπαράγοντες, αλλά δεν είναι. Απλώς, δεν υπάρχει κάποιος να τους συντονίσει και σπαταλάμε πολλές δυνάμεις για το τίποτα.
• Έχουμε κι εμείς στην Ελλάδα εκκλησία, λέγεται «Ελληνική Ορθόδοξη». Αν έχετε δει εθελοντές από όλες τις αιρέσεις, από πάμπολλα κράτη, και όχι απ’ αυτή, δεν είναι που δεν το έχετε προσέξει. Απλώς δεν έχουν έρθει!
• Οι τιμές στο παντοπωλείο και στις καντίνες ελέγχονται, να το ξέρετε. Πιο πολύ να προσέχετε τους δικούς σας εμπόρους. Αυτούς που νοικιάζουν ταξί, πηγαίνουν μέχρι το Πολύκαστρο και το γεμίζουν με κονσέρβες, αναψυκτικά, τσιγάρα –τα πράγματα δηλαδή που δεν σας δίνουν οι αλληλέγγυοι- και μετά έρχονται στον καταυλισμό και σας τα πουλάνε πανάκριβα.
• Οι έλληνες αστυνόμοι που βρίσκονται 50 μέτρα από το φράχτη, δεν είναι πάντα τόσο γλυκείς και τόσο συνεννοήσιμοι, όσο είναι μαζί σας. Σίγουρα, έχουν πάρει σχετικές εντολές, αλλά δεν ξέρω για ποιο λόγο. Μπορεί διότι είναι πολύ λίγοι και σας φοβούνται περισσότερο απ’ όσο τους φοβάστε εσείς, μπορεί διότι βρίσκονται ακριβώς μπροστά από τα links των διεθνών τηλεοπτικών δικτύων, μπορεί για να φυλάνε απερίσπαστοι τα βαγόνια της Cosco, που για αυτά και μόνο ανοίγουν ανά πάσα στιγμή τα σύνορα.
• Η δημαρχίνα μαλάκωσε, έτσι δεν είναι; Φαίνεται κατάλαβε την πραγματική διάσταση των πραγμάτων και τις δυνατότητες που υπάρχουν και κάθε άλλο παρά αρνητική είναι πλέον στην παρουσία σας. Άλλωστε, δεν λέει και κάτι παράλογο: ένα χωριό 120 κατοίκων, δεν μπορεί να σηκώσει πάνω από 2.500 πρόσφυγες. Αυτό λέει. Και, μάλιστα, θέλει να σας φτιάξουν μόνιμους καταυλισμούς να μην κοιμάστε στις λάσπες. Δίκιο δεν έχει; Αν της έλεγε, βέβαια, κάποιος από την κυβέρνηση ότι θα αποζημιωθεί ο συγγενής της και ο άλλος συγχωριανός της, στους οποίους ανήκουν τα χωράφια που τώρα βρίσκονται οι σκηνές για την καταστροφή της φετινής παραγωγής τους, θα ένιωθε η ίδια λιγότερη πίεση και τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για όλους.
Θα παραμείνω μαζί σας μερικές ημέρες ακόμα. Αν εντοπίσω κάτι που μπορεί να σας ενδιαφέρει θα σας το ξαναγράψω εδώ, την επόμενη Κυριακή.
Νίκος Σερβετάς