Η Εταιρεία Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) ιδρύθηκε πριν από δεκαέξι χρόνια με πρωτοβουλία ιστορικών στελεχών της προδικτατορικής δημοκρατικής και αριστερής νεολαίας και σημερινών νέων κοινωνικών επιστημόνων. Σκοπός της είναι να προωθήσει τη συγγραφή της ιστορίας των δημοκρατικών και αριστερών πολιτικών νεολαιίστικων οργανώσεων και να προάγει το νέο γνωστικό αντικείμενο της ιστορίας των κοινωνικών κινημάτων, με τη συγκέντρωση και ταξινόμηση σπάνιου αρχειακού υλικού. Μέχρι σήμερα έχει συντελέσει αξιόλογο έργο στο συγκεκριμένο τομέα με τη συγκρότηση ενός σημαντικού αρχείου νεολαίας, τις επιστημονικές της εκδηλώσεις και το άνοιγμά της σε νέους επιστήμονες, φοιτητές και ευρύτερα νέους οι οποίοι συμμετέχουν στο έργο της, εργάζονται και μελετούν στα αρχεία και τη βιβλιοθήκη της.
Στην ΕΜΙΑΝ όμως έρχονται και μικρότερης ηλικίας νέοι, κυρίως μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου που ενημερώνονται για τα θέματα της ελληνικής ιστορίας αλλά και νέοι και νέες μικρότερης ηλικίας. Η μαθήτρια της Στ’ Δημοτικού από τη Ζάκυνθο Κωνσταντίνα Γούσια καταγράφει σε έκθεσή της, που βραβεύτηκε από τη δασκάλα της την 7η Ιανουαρίου 2016, τις εντυπώσεις από μια επίσκεψή της στη Βιβλιοθήκη της ΕΜΙΑΝ.
Την έκθεση αυτή την καταχωρούμε αμέσως παρακάτω υπογραμμίζοντας το θετικό ρόλο που μπορούν να παίξουν για την αγωγή των νέων φορείς όπως η ΕΜΙΑΝ, οι οποίοι πρέπει να τύχουν της ηθικής και οικονομικής υποστήριξης όλων μας για την ευόδωση των σκοπών τους.
«Ένας χώρος που πέρασα καλά»Ένας χώρος που πέρασα και εξακολουθώ να περνάω πολύ καλά είναι η ΕΜΙΑΝ. Αυτό σημαίνει Εταιρεία Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας και είναι ο χώρος εργασίας της ξαδέρφης μου που ζει στην Αθήνα. Ο χώρος εξωτερικά είναι απλός δηλαδή έχει ένα θυροτηλέφωνο και μια σιδερένια πόρτα μόνο. Πιο μέσα είναι το ασανσέρ που σε πηγαίνει στην κύρια αίθουσα. Η αίθουσα αυτή έχει τρία δωμάτια που είναι γεμάτα βιβλιοθήκες με πολλά βιβλία. Η ξαδέρφη μου είναι βιβλιοθηκονόμος εκεί. Υπάρχουν επίσης και τραπέζια για τους φοιτητές που μελετούν εκεί, καθώς και πολλοί υπολογιστές.
Το χώρο αυτό τον γνώρισα όταν πήγαινα εκεί με την ξαδέρφη μου και οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με κρατήσουν. Εκεί συναντάω πολλά μέλη της ΕΜΙΑΝ που μου είναι πια γνώριμα πρόσωπα. Όλοι τους είναι ευγενικοί και φιλόξενοι μαζί μου και κάθε φορά που πάω με περιμένει μια νέα έκπληξη απ’ αυτούς. Πότε μου δωρίζουν γλυκίσματα ή βιβλία, ενώ άλλοτε μαρκαδόρους.
Πήγαινα στο χώρο αυτό, χωρίς να το θέλω, διότι δεν μπορούσα να κάτσω σπίτι μόνη μου. Μα τώρα απολαμβάνω να έρχομαι σ’ επαφή μαζί του. Κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί νιώθω γαλήνη κι ένα σωρό όμορφα συναισθήματα γεμίζουν τη ψυχή μου και τη σκέψη μου λόγω των βιβλίων. Αυτών των βιβλίων που δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να περιέχουν. Εγώ κάθε φορά έχω περιέργεια και θέλω να τα ανοίξω και να δω το θησαυρό που κρύβουν μέσα τους. Τέλος αυτός ο χώρος είναι αξιόλογος και έχει τα πάντα. Ανθρώπους που από παλιά παλεύουν και αγωνίζονται σιωπηλά, ενώ οι φοιτητές, νέοι στο χώρο προσπαθούν με τη φωνή της γνώσης να φωνάξουν για να τους ακούσει όλη η πλάση!
Κωνσταντίνα Γούσια