Ηχηρό μήνυμα κατά της ανεργίας και υπέρ της άμεσης λήψης μέτρων για την ανακούφιση των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, καθώς και της προώθησης πολιτικών δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, στέλνουν μέσω της μεγάλης πορείας -που ξεκίνησε στις 3 Απριλίου από την Πάτρα, με κατάληξη σήμερα το απόγευμα στις 6, στην πλατεία Συντάγματος- ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, μαζί με αντιδημάρχους, επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, δημοτικούς συμβούλους και εκπροσώπους σωματείων, φορέων και συλλογικοτήτων.
Η πρωτοβουλία αυτή φέρνει με τη σειρά της, ξανά, στην επιφάνεια το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία στα «πέτρινα» χρόνια των μνημονίων, την ανεργία. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Δύναται να επιτευχθεί η ανάπτυξη της οικονομίας και να δημιουργηθούν νέες, πλήρους απασχόλησης θέσεις εργασίας, όταν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, υπό τις ασφυκτικές πιέσεις του «κουαρτέτου» των εταίρων–δανειστών, συνεχίζουν πάνω στο «θανάσιμο σπιράλ» της ύφεσης, όπως αυτό διαμορφώνεται βάσει και του τρίτου μνημονίου;
Ο Κ. Πελετίδης πριν λίγες ημέρες, και συγκεκριμένα λίγο πριν ξεκινήσει η μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας από την Πάτρα μέχρι την Αθήνα, είχε δηλώσει ότι το ζητούμενο είναι οι πολίτες να στείλουν το μήνυμα προς την κυβέρνηση ότι δεν είναι άβουλοι, δεν είναι θεατές, δεν είναι πρόβατα έτοιμα να θυσιαστούν μπροστά στη συνεχιζόμενη λαίλαπα της ανεργίας. Η απόφαση να διανυθούν μέσα σε 8 ημέρες περίπου 220 χλμ. αυτόν ακριβώς το σκοπό είχε εξαρχής: να στείλει η κοινωνία το μήνυμα ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Το δήμαρχο Πατρέων και όσους συμμετέχουν στη μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας, θα περιμένουν το απόγευμα εκατοντάδες πολίτες, στην πλατεία Συντάγματος, ενισχύοντας την ένταση του μηνύματος για άμεση προώθηση πολιτικών υπέρ της δραστικής αντιμετώπισης της ανεργίας. Όπως όλα δείχνουν, αυτή δεν θα είναι η τελευταία πρωτοβουλία υπέρ της δημιουργίας υγιών θέσεων εργασίας, αφού το πρόβλημα, που γιγαντώθηκε μέσα στα πρώτα μνημονιακά χρόνια, παραμένει, με περισσότερους από τους 6 στους 10 ανέργους να βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας, για περισσότερους από 12 μήνες.
Η αυξητική πορεία της ανεργίαςΕίναι ενδεικτικό ότι η μεγάλη, δραματικά αυξητική πορεία της ανεργίας ξεκίνησε με την έναρξη της διεθνούς οικονομικής ύφεσης, προς τα τέλη του 2008 και από το 2010 και μετά, με την έναρξη εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, «εκτοξεύτηκε» σε επίπεδα πρωτόγνωρα για χώρα η οποία βρίσκεται σε περίοδο ειρήνης. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2009, ο αριθμός των απασχολουμένων κυμαινόταν στα 4,49 εκατ. και των ανέργων στα 437.000 άτομα (ποσοστό 8,9%). Το 2010, με το πέρασμα της χώρας στην «εποχή των μνημονίων», οι άνεργοι έφτασα στις 541.000 άτομα, ενώ οι απασχολούμενοι μειώθηκαν στα 4,4 εκατ. (ποσοστό 10,9%).
Η συνέχεια ήταν πέρα και από τις πιο μελανές εκτιμήσεις, πέρα από τους χειρότερους εφιάλτες, που θα μπορούσαν εκείνη την περίοδο να δουν οι εργαζόμενοι και, συνολικά, η ελληνική κοινωνία. Τον Ιανουάριο του 2011 στη λίστα των ανέργων είχαν προστεθεί επιπλέον 200.000 (συνολικά 748.497) και τον αντίστοιχο μήνα του 2012 είχαν ξεπεράσει τα 1,05 εκατ. άτομα!
Όμως, ακόμη δεν είχε βρεθεί ο «πάτος του βαρελιού». Τον Ιανουάριο του 2013 ο αριθμός των απασχολουμένων είχε «συρρικνωθεί» στα 3,54 εκατ. , ενώ οι άνεργοι είχαν φτάσει στα 1,3 εκατ. άτομα. Η χειρότερη χρονιά ήταν το 2014, όταν το ποσοστό της ανεργίας έφτασε στο 27%.
Έκτοτε, ο συνδυασμός προγραμμάτων ολιγόμηνης απασχόλησης και της επέλασης των «ευέλικτων» και υποαμειβόμενων θέσεων εργασίας (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση) περιόρισε ελάχιστα το ποσοστό της ανεργίας, το οποίο κυμάνθηκε στο επίπεδο του 25%, το 2015. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), φέτος τον Ιανουάριο, η ανεργία κυμάνθηκε στο 24,4%, με τον αριθμό των απασχολουμένων (ακόμη και για λίγες ημέρες ή ώρες τον μήνα) να ανέρχεται στα 3,61 εκατ. άτομα και 1,17 εκατ. ανέργους να βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.
Σημειώνεται ότι στην οριακή πτώση και συγκράτηση του ποσοστού ανεργίας στο επίπεδο του 24%, σημαντικό, καίριο ρόλο διαδραμάτισε η «φυγή» περισσότερων από 300.000 νέων, και όχι μόνο, πολιτών κυρίως προς άλλες χώρες της ΕΕ.
Εάν δεν είχε υπάρξει αυτό το μαζικό «κύμα» μετανάστευσης, τότε τα επίσημα ποσοστά ανεργίας θα είχαν ξεπεράσει το 30%, δηλαδή θα ήταν σε επίπεδα που παρατηρούνται μόνο σε χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση.
Νάσος Χατζητσάκος