Το δημοψήφισμα της 17ης Απριλίου, για την αλλαγή του νόμου που επιτρέπει την παράταση των συμβάσεων εκμετάλλευσης των πετρελαιοπηγών μέσα στη θάλασσα (στα 12 μίλια από την ακτή) μέχρι την εξάντλησή τους, χάθηκε. Έτσι χάθηκε και η ευκαιρία για την υιοθέτηση μιας άλλης στρατηγικής επιλογής για την Ιταλία, της επιλογής εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
Χάθηκε γιατί ψήφισε μόνο το 32,19% των πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου, ενώ οι υπόλοιποι δεν έκριναν αναγκαίο να δώσουν μια απάντηση σ’ αυτούς που φθάνουν στο σημείο να δωροδοκούν και να νοθεύουν διαγωνισμούς προκειμένου να επιτύχουν τη μόνιμη παραχώρηση των πηγών ενέργειας. Επίσης, δεν έκριναν αναγκαίο να δώσουν μια απάντηση στην κυβέρνηση και στα στελέχη της αυτοδιοίκησης που εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαφθοράς που συνδέονται με τέτοιου είδους παραχωρήσεις. Το τεράστιο ποσοστό του «ναι», που έφθασε το 85,84%, δεν ωφέλησε σε κάτι. Το δημοψήφισμα ακυρώθηκε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η περιφέρεια όπου σημειώθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό προσέλευσης και επιτεύχθηκε το 50% ήταν η Μπαζιλικάτα, που έχει υποφέρει ιδιαίτερα από περιβαλλοντικές καταστροφές και βρίσκεται στο κέντρο των ενεργειακών σκανδάλων.
Άραγε δεν είναι σκάνδαλο το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρότεινε την αποχή, καθώς και ο πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας Ναπολιτάνο, ενώ ο πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου προέτρεπε σε συμμετοχή;
Τώρα είναι λυμένα τα χέρια της κυβέρνησης Ρέντσι για να παρουσιάσει στη Γερουσία μια τροπολογία για τη σωτηρία όσων εμπλέκονται σε θέματα διαφθοράς, τροπολογία που μειώνει το χρόνο για τις σχετικές δίκες.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έδωσε το δικαίωμα στον πρόεδρο Ναπολιτάνο να περάσει στην επίθεση ενάντια στο δικαστικό σώμα και να ζητήσει τη μεταρρύθμιση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων των δικαστών και τη δημοσίευσή τους στα μέσα ενημέρωσης, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να σταματήσει η εμπλοκή των δικαστικών αρχών με την πολιτική.
Το Κίνημα 5 Αστέρων δηλώνει ότι ο μόνος στόχος της κυβέρνησης και του πρώην προέδρου είναι να διασώσουν τα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος που εμπλέκονται στα σκάνδαλα διαφθοράς.
Η ανάγκη δημιουργίας ενωτικής αριστερής απάντησης σε όλα αυτά είναι πραγματικά επείγουσα. Ακούει κανείς;
Την περασμένη Κυριακή μια μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή ήρθε να επιβεβαιώσει την ανάγκη για την επιλογή των εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
Από το διυλιστήριο της εταιρίας Iplom, στη Γένοβα, 680 χιλιάδες πετρέλαιο κατέληξαν σε δύο ποτάμια της πόλης, μεταξύ των οποίων στο Πολτσέβερα, που φθάνει στο λιμάνι και χύνεται στην ανοιχτή θάλασσα. Πεθαίνουν, το ένα πίσω από το άλλο, ψάρια, πουλιά και θηλαστικά που ζουν μέσα στα ποτάμια και στις όχθες τους. Οι κάτοικοι της συνοικίας Φετζίνο αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, ερεθισμό στα μάτια και στο λαιμό, ναυτία και πονοκέφαλο από τις αναθυμιάσεις. Όμως, δεν είναι μόνο οι αναθυμιάσεις που φέρνουν δάκρυα στα μάτια των κατοίκων, αλλά και το να αντικρίζουν την τεράστια καταστροφή της πάλαι ποτέ όμορφης φύσης γύρω τους.
Οι εργάτες μετάλλου και πάλι στους δρόμους 
Τέσσερις ώρες στάση εργασίας με τεράστια συμμετοχή και τρεις πορείες στη Ρώμη, στο Μιλάνο, στο Ρέτζιο Εμίλια για την ανανέωση της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας των εργατών μετάλλου. Η ομοσπονδία Federmeccanica, με τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που προτείνει, αποκλείει, σύμφωνα με τα συνδικάτα, το 95% των εργαζομένων.
Oι εργάτες μετάλλου έπειτα από οκτώ χρόνια διαδηλώνουν και πάλι ενωμένοι. Μια απάντηση στην ομοσπονδία που προορίζει μόνο το 5% των εργαζομένων για τις αυξήσεις μισθών, δηλαδή μόνο για τους εργαζομένους που λαμβάνουν λιγότερα από τον κατώτατο μισθό.
Η ιταλική αριστερά, διαιρεμένη, δεν βρίσκει το βηματισμό της. Οι εργάτες μετάλλου κατακτούν την ενότητα και για άλλη μια φορά δίνουν ελπίδες για αλλαγή και των πολιτικών λιτότητας και των εργασιακών «μεταρρυθμίσεων».
Tα κλειστά σύνορα δεν σταματούν τους απελπισμένουςΝέα τραγωδία στη θάλασσα. Τουλάχιστον 200 άτομα πνίγηκαν στα ανοιχτά της Αιγύπτου, στην προσπάθειά τους να φθάσουν στην Ιταλία. Οι περισσότεροι ήταν Σομαλοί, Αιθίοπες και Ερυθραίοι. Το σκάφος τους ναυάγησε στη Μεσόγειο, η θάλασσα ξεβράζει πτώματα, ενώ 108 άτομα διασώθηκαν από το ιταλικό λιμενικό στη Σικελία, σε απόσταση 20 μιλίων από τις ακτές της Λιβύης. Στο σκάφος στο οποίο επέβαιναν, βρέθηκαν 6 πτώματα.
Ένας Σομαλός, που ισχυρίζεται ότι επέζησε από το ναυάγιο, αφηγήθηκε τη μαρτυρία του στο σομαλικό ιστότοπο Goobjoog News, λέγοντας ότι οι ναυαγοί έμειναν στη θάλασσα 5 μέρες περιμένοντας να τους διασώσει κάποιος.
Πριν από ένα χρόνο είχε συμβεί η τρομερή τραγωδία με τους 700 νεκρούς στα ανοιχτά της Λιβύης. Το πολεμικό πλοίο που έχει αναλάβει να ανασύρει το ναυάγιο και να το ρυμουλκήσει στις ιταλικές ακτές, στο λιμάνι της Αουγκούστα, θα φέρει εις πέρας την επιχείρηση στα τέλη Απριλίου.
Η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στη Λέσβο δεν ήταν αρκετή για να πείσει τους ευρωπαίους ηγέτες ότι τα μεταναστευτικά ρεύματα δεν είναι δυνατό να σταματήσουν, όσοι φράχτες και αν δημιουργηθούν, όσες συμφωνίες και αν υπογραφούν.
Αβέβαιο το μέλλον του κινήματος 5 Αστέρων μετά το θάνατο του “καθοδηγητή” Τ. Καζαλέτζιο Ο Τζιανρομπέρτο Καζαλέτζιο, ο «γκουρού» του Γκρίλο και των 5 Αστέρων, ο ιδεολογικός νους και καθοδηγητής του κινήματος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο στις 12 Απριλίου, αφήνοντας το κίνημα ορφανό και δημιουργώντας δύσκολες συνθήκες για τη συνέχειά του. Σε δημοσκόπηση του ινστιτούτου Piepoli, το 59% των ερωτηθέντων απαντά ότι ο θάνατός του θα έχει δυσάρεστες συνέπειες για το Κίνημα 5 Αστέρων.
Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, δεν ήθελε να δημιουργήσει ένα κόμμα, αλλά τελικά το έκανε. Μισούσε την τηλεόραση, αλλά αναγκάστηκε να αποδεχτεί τις συνεντεύξεις των στελεχών του κινήματος στα κανάλια. Ήταν εναντίον του νεποτισμού, αλλά προωθούσε το γιο του. Κατανόησε την ανάγκη αλλαγής της πολιτικής, εκμεταλλεύτηκε την αλλεργία των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, τα κόμματα, τα συνδικάτα, όπως εκμεταλλεύτηκε και το αίτημα νομιμότητας απέναντι στην ασυδοσία των ελίτ. Αγαπούσε την τάξη, αλλά ισχυριζόταν ότι πίστευε στην οριζόντια δράση των πολιτών. Ο Ντάριο Φο, που μίλησε στην κηδεία του Καζαλέτζιο, τον θεωρούσε άνθρωπο με μεγάλη κουλτούρα, με «τεράστιες γνώσεις», αλλά «μετριόφρονα».
Είναι πάντως βέβαιο ότι το Κίνημα θα συναντήσει τεράστιες δυσκολίες στο μέλλον, γιατί τα ηγετικά στελέχη (όπως ο Αλεσάντρο Ντι Μπατίστα και ο Λουίτζι Ντι Μάιο) που βλέπουν τον εαυτό τους ως υποψήφιο πρωθυπουργό και θέλουν να αναλάβουν τα ηνία, θα αντιμετωπίσουν μεγάλα οργανωτικά προβλήματα, αφού πολλές πόλεις δεν θα έχουν καν υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές του Ιουνίου, λόγω των συνεχών εσωτερικών συγκρούσεων. Επίσης, θα πρέπει να απαντήσουν στις πολλές κριτικές για έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας και διαφάνειας.
Η απώλεια του Καζαλέτζιο πιθανό να θέσει υπό αμφισβήτηση και τον ίδιο τον Μπέπε Γκρίλο, ενώ ο Ντάβιντε Καζαλέτζιο, γιος του θανόντος, κληρονομεί το μπλογκ. Πιθανό ο θάνατος του «γκουρού» του κινήματος να πείσει τον Γκρίλο να εγκαταλείψει κάθε πολιτικό ρόλο, πέραν του «πατέρα του κινήματος», ή να τον ωθήσει να αναλάβει ο ίδιος τα ηνία, για να αποφύγει τον κίνδυνο κεντρόφυγων δυνάμεων μέσα στο κίνημα.
Τόνια Τσίτσοβιτς