«ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ»Αποφάσεις και ηθικά διλήμματα 
Του Στράτου Κερσανίδη Είναι εκείνες οι στιγμές των μεγάλων αποφάσεων που ο άνθρωπος βρίσκεται περικυκλωμένος από ηθικά διλήμματα. Είναι οι στιγμές που πρέπει να πάρει ένα δρόμο στον οποίο, όμως, θα κουβαλά το βαρύ φορτίο μιας απόφασης που θα τον βαραίνει ακόμη κι αν, επί της ουσίας, δεν έχει ευθύνες.
Ο Αμίρ και η Σάρα είναι ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι που ετοιμάζεται να ταξιδέψει από το Ιράν στη Μελβούρνη για σπουδές. Από την πόλη της Αυστραλίας που πρόκειται να ταξιδέψουν οι δύο πρωταγωνιστές, δανείζεται ο σκηνοθέτης Νιμά Τζαβιντί, τον τίτλο της ταινίας του «Μελβούρνη», (Melbourne), η οποία ανοίγοντας την Εβδομάδα Κριτικών στο 71
ο Φεστιβάλ της Βενετίας, καταχειροκροτήθηκε από το κοινό και τους κριτικούς.
Η δράση περιορίζεται στο χώρο ενός διαμερίσματος το οποίο αδειάζει. Είναι το διαμέρισμα του Αμίρ και της Σάρας, οι οποίοι ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους, ενώ την ίδια ώρα διάφοροι άνθρωποι μπαινοβγαίνουν στο σπίτι, είτε για να τους αποχαιρετήσουν είτε για άλλες δουλειές οι οποίες έχουν να κάνουν με τη μετακόμιση. Δεν είναι όμως μόνον αυτοί είναι και κάποιοι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι σχετίζονται με ένα μωρό. Είναι το μωρό μιας γειτόνισσας, την οποία η Σάρα γνωρίζει ελάχιστα, παρόλα αυτά δέχτηκε να το κρατήσει για λίγο, όσο εκείνη θα έλειπε για κάποια δουλειά. Σε μια στιγμή, όμως, ο Αμίρ διαπιστώνει πως κάτι περίεργο συμβαίνει, αφού το μωρό παραμένει εντελώς ακίνητο. Έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη, η χαρούμενη προετοιμασία για το ταξίδι μετατρέπεται σε ένα εφιαλτικό κρυφτούλι με την πραγματικότητα. Χωρίς να το καταλάβουν και χωρίς να έχουν καμία ευθύνη, οι δυο νέοι έχουν εμπλακεί σε μια τραγική ιστορία.
Η ταινία αυτή μας φέρνει μπροστά σε μια μεγάλη στιγμή του ιρανικού σινεμά. Ο Νιμά Τζαβιντί υφαίνει το νήμα ενός ψυχολογικού θρίλερ που παίζει με τα νεύρα του θεατή. Τι συνέβη με το μωρό; Πώς θα αποκρύψουν το γεγονός; Τι θα κάνουν τελικά; Μπροστά στο απρόβλεπτο τραγικό συμβάν ο Αμίρ και η Σάρα αρχίζουν να μεταμορφώνονται. Κινούνται μέσα στο χώρο ενός διαμερίσματος το οποίο αδειάζει -συμβολικά αποσυντίθεται η μέχρι τώρα ζωή τους-, αναζητώντας εναγωνίως μια λύση. Αναζητώντας τη λύτρωση, νομίζοντας ίσως πως μπορούν να γυρίσουν το χρόνο πίσω. Αυτά όμως δεν συμβαίνουν ούτε στη Τεχεράνη των παραμυθιών, πόσο μάλλον στη σύγχρονη εποχή. Έτσι ο σκηνοθέτης ξεδιπλώνεται μέσα στο στενό χώρο του διαμερίσματος. Εκεί πλέον παίρνουν φωτιά τα βλέμματα και οι εκφράσεις. Ο Τζαβιντί «φορτώνει» συνεχώς με ένταση και δεν αφήνει τίποτε αναξιοποίητο. Δεν μιλάω μόνο για τους ηθοποιούς που πηγαινοέρχονται μέσα στο διαμέρισμα αλλά και στα έπιπλα, το κουδούνι της πόρτας, την κάμερα που δείχνει ποιος έρχεται στο σπίτι, τα παράθυρα που μοιάζουν με απειλή η οποία μπορεί να αποκαλύψει το μυστικό τους. Αλλεπάλληλες συγκρούσεις συναισθημάτων, ένας διαρκής, ανελέητος πόλεμος τύψεων, χρέους, ηθικής, επιθυμίας. Δύο άνθρωποι που, ενώ είναι έτοιμοι να φύγουν για αλλού, βρίσκονται, εξαιτίας ενός παιχνιδιού της μοίρας, παγιδευμένοι. Βρίσκονται στο σταυροδρόμι μιας μεγάλης απόφασης: θα πάρουν το αεροπλάνο για τη Μελβούρνη ή θα μείνουν στην Τεχεράνη;
Η ταινία είναι ένα υπόκωφο αριστούργημα, από εκείνα που εκρήγνυνται εσωτερικά χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια. Είναι φτιαγμένη από τα υλικά του σινεμά που αγαπάμε.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com «ΤΟ ΣΩΜΑ»Μυστηριώδης εξαφάνιση
Ένας άνδρας τρέχει μέσα στο δάσος. Μοιάζει σα να θέλει να ξεφύγει από κάτι. Μόλις βγαίνει στο δρόμο, ένα διερχόμενο αυτοκίνητο τον χτυπά, τραυματίζεται σοβαρά και οδηγείται στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Το ίδιο βράδυ το πτώμα μιας γυναίκας εξαφανίζεται μυστηριωδώς από το νεκροτομείο στο οποίο δούλευε ως φύλακας ο άνδρας που έπεσε θύμα του ατυχήματος.
Ο Οριόλ Πάουλο, με την ταινία του «Το σώμα» (Al cuerpo), οικοδομεί πετραδάκι-πετραδάκι ένα συναρπαστικό θρίλερ. Το πρώτο ερώτημα που θέτει είναι, γιατί τρέχει πανικόβλητος ο φύλακας; Το δεύτερο, φυσικά, είναι, τι απέγινε το πτώμα της Μάικα Βιαγιαβέρδε, μιας πλούσιας γυναίκας, ιδιοκτήτριας εταιρείας φαρμάκων; Αυτό είναι και το κεντρικό ερώτημα, το πρόβλημα το οποίο αναζητά τη λύση του μέχρι τέλους, ή καλύτερα, λίγο πριν το τέλος! Ο επιθεωρητής, Χάιμε Πένια, αναλαμβάνει να διαλευκάνει το μυστήριο. Για το λόγο αυτό ανακρίνει το σύζυγο της εξαφανισμένης νεκρής, Άλεξ Ουγιόα, ο οποίος είναι χημικός και εργάζεται στην εταιρεία της γυναίκας του.
Αυτό είναι το γενικό περίγραμμα μιας ταινίας η οποία «σπάει κόκκαλα» ή καλύτερα «παγώνει το αίμα», για να χρησιμοποιήσω εκφράσεις θριλερίστικες. Μόνο που όλο αυτό βρίσκεται εν κινήσει, εξαιτίας διάφορων ερωτημάτων που προστίθενται και αναζητούν απαντήσεις. Είναι η καταιγίδα που ξεσπάει (ωραίο κλισέ αλλά πάντα γοητευτικό), είναι διάφορα παράξενα γεγονότα που συμβαίνουν στο νεκροτομείο, είναι κάποια μυστηριώδη σημειώματα που φτάνουν στα χέρια του Άλεξ! Κι έρχεται και το ερώτημα το οποίο πάει να ανατρέψει τα πάντα: μήπως η Μάικα είναι ζωντανή;
Όλα αυτά βέβαια συνοδεύονται από ανατροπές και εκπλήξεις. Και οπωσδήποτε από αγωνία και σκηνές που ανεβάζουν την αδρεναλίνη.
Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί κάθε είδους τέχνασμα το οποίο έχει να κάνει με φωτισμούς, γωνίες λήψης και χρήση φακών, επιτυγχάνοντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για ένα στιβαρό θρίλερ, βασισμένο σε ένα καλοδουλεμένο σενάριο, με την ένταση να κορυφώνεται και να καταλήγει σε ένα φινάλε το οποίο βάζει τα πάντα στη θέση τους, δίνοντας τις απαραίτητες εξηγήσεις και απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουν συσσωρευτεί για όλα όσα έχουν συμβεί, αφού προηγουμένως μας έχει βγάλει την ψυχή!
Απολαυστικό θρίλερ που δεν χρειάζεται να καταφύγει στην ευκολία του μεταφυσικού για να ανεβάσει την ένταση. Κάπου εκεί διακρίνει κανείς το ερωτικό πάθος, τη ζήλεια, τη λατρεία του χρήματος, αλλά ακόμη και τη μανία για εκδίκηση που σιγοκαίει και όλα αυτά οδηγούν σε ένα γοητευτικό φλερτ με το φιλμ νουάρ.
Στρα. Κερ. ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ «Πατέρας και κόρη» (Fathers and daughters) του Γκαμριέλε Μουτσίνο: Ο Τζέικ, βραβευμένος συγγραφέας, χάνει ξαφνικά τη σύζυγό του κι έτσι αναλαμβάνει να μεγαλώσει μόνος την κόρη του, Κέιτι. Όμως η ψυχολογική του κατάσταση εξαιτίας του θανάτου της γυναίκας του τον αναγκάζει να νοσηλευτεί και έτσι, παρά τις προσπάθειες του να μην την χάσει, η κηδεμονία της Κέιτι περνά στην πλούσια οικογένεια της κουνιάδας του.
Όλα αυτά τα βλέπουμε σε φλας μπακ ενώ σε παρόντα χρόνο βλέπουμε την Κέιτι, κοπέλα πλέον, να προσπαθεί να αναπληρώσει το συναισθηματικό της κενό με τη δημιουργία περιστασιακών ερωτικών σχέσεων. Θαυμάσιες ερμηνείες με την Κάιλι Ρότζερς, η οποία ερμηνεύει την Κέιτι σε παιδική ηλικία, να κλέβει την παράσταση. Μια ταινία η οποία αξίζει να προσεχθεί ιδιαίτερα αφού ανιχνεύει τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε πατέρα και κόρη.
«Projekt A» των Μαρσέλ Σιχούμπερ, Μόριτζ Σπρίνγκερ: Ντοκιμαντέρ το οποίο επιχειρεί μια εναλλακτική ματιά επάνω στο πολιτικό και κοινωνικό κίνημα του αναρχισμού. Με γυρίσματα στο Πάρκο Ναυαρίνου στα Εξάρχεια στην Αθήνα αλλά και σε διάφορες κοινότητες και κινήματα στη Γερμανία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Καταλονία, βλέπουμε προσπάθειες ανθρώπων να οικοδομήσουν στην πράξη το μοντέλο μιας άλλης κοινωνίας.
«X-Men: Απόκαλιψ» (X-Men: Apocalypse) του Μπράιαν Σίνγκερ: Ο Απόκαλιψ, είναι ο αθάνατος και ανίκητος θεός των Μεταλλαγμένων. Μετά από χιλιάδες χρόνια ξυπνά και βλέποντας τα χάλια του κόσμου αποφασίζει να βάλει τάξη. Επιστημονικής φαντασίας.
«Ανυπόφοροι γείτονες 2» (Bad neighbors 2) του Νίκολας Στόλερ: Οικογένεια με μία κόρη και ένα ακόμη παιδί έτοιμο να γεννηθεί μετακομίζει. Στο διπλανό όμως σπίτι έρχεται μια γυναικεία αδελφότητα και αρχίζει ο πόλεμος. Κωμωδία… αμερικανικής ελαφρότητας.
«Όλοι οι καλοί χωράνε» (Le grande partage) της Αλεξάντρα Λεκλέρ: Η Γαλλία ζει έναν από τους χειρότερους χειμώνες στην ιστορία της. Έτσι η κυβέρνηση αποφασίζει να ψηφίσει ένα νόμο σύμφωνα με τον οποίο οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να φιλοξενούν στα σπίτια τους τους αστέγους. Κάποιοι, έχουν μετανιώσει που ψήφισαν Αριστερά!
Σινεφίλ