Συνέντευξη με το νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστη ΑνδρεαδάκηΕπιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης
Παρακολουθεί το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης από τα φοιτητικά του χρόνια, το 1984, ανελλιπώς, ως επαγγελματίας, ενώ από το 1994 ως το 2000 εργάστηκε σε αυτό ως υπεύθυνος των συνεντεύξεων Τύπου. Τώρα, ως καλλιτεχνικός διευθυντής πλέον, έρχεται να διαδεχθεί τον κ. Δημήτρη Εϊπίδη, μεταφέροντας την εμπειρία του από την επιτυχημένη του θητεία ως διευθυντής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».
Για τον «κολοσσιαίο αυτό θεσμό με την πολύ ισχυρή παρουσία στο ευρωπαϊκό κινηματογραφικό στερέωμα», όπως λέει ο ίδιος, θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε να γίνει ακόμη καλύτερος. Να τι μας απάντησε σχετικά με τα σχέδιά του.
Πώς θα κινηθείτε από ’δώ και πέρα;Πρέπει να πω πως ο νόμος που ξεχωρίζει τη γενική διεύθυνση από την καλλιτεχνική, εφαρμόζεται για πρώτη φορά. Γενική διευθύντρια είναι η Ελίζ Ζαλαντό, μια γυναίκα με τεράστια εμπειρία στο παγκόσμιο σινεμά, σημαντική παραγωγός, η οποία έχει εργαστεί στο τμήμα της Αγοράς στο Φεστιβάλ των Κανών, πέντε χρόνια ήταν μορφωτική ακόλουθος στη γαλλική πρεσβεία της Αθήνας και μέλος στο δ.σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Θεωρώ καταπληκτικό γεγονός την επιλογή της και σημειώνω πως θα μένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.
Και εγώ θα είμαι συνέχεια στη Θεσσαλονίκη αλλά ο καλλιτεχνικός διευθυντής καλώς ή κακώς είναι ένας άνθρωπος που ζει με μια βαλίτσα στο χέρι. Αυτός είναι ο πρώτος μας στόχος, δηλαδή η πόλη να αισθανθεί και πάλι ότι το φεστιβάλ είναι δικό της, που, όπως ξέρω, δεν το αισθάνεται και πολύ τα τελευταία χρόνια. Η έδρα του φεστιβάλ είναι στη Θεσσαλονίκη, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού είναι στη Θεσσαλονίκη, οι περισσότερες δουλειές γίνονται στην πλατεία Αριστοτέλους, στο το θρυλικό Ολύμπιον.
Δεν θέλουμε να κάνουμε τρομερές αλλαγές ούτε θέλουμε να απαξιώσουμε όσα σημαντικά πράγματα έχουν γίνει μέχρι τώρα. Τρεις είναι οι άξονες που θα κινηθούμε: Ο πρώτος είναι η ενεργοποίηση Θεσσαλονίκης. Να αισθανθεί ο Θεσσαλονικιός ότι το φεστιβάλ είναι το δικό του, ότι είναι συνδιοργανωτής. Ήδη ξεκίνησα επαφές με την πανεπιστημιακή κοινότητα, και με τα δυο πανεπιστήμια, το ΑΠΘ και τα ΤΕΙ. Πρόκειται για πάνω από 100.000 άτομα, μια πολυπληθή αλλά και πολύ ζωντανή κοινότητα.
Οι δεύτερος άξονας είναι η επανάκτηση της εμπιστοσύνης του ελληνικού κινηματογραφικού κόσμου. Μετά από τη φοβερή εκείνη σύγκρουση των Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη το 2009, υπήρξε μια ψυχρότητα και από τις δύο μεριές. Πιστεύω ότι ήταν μια σειρά από παρεξηγήσεις τις οποίες θέλουμε να λύσουμε και να πείσουμε τους έλληνες κινηματογραφιστές, τους παραγωγούς, τους σκηνοθέτες, τους ηθοποιούς, τους τεχνικούς, όλους ότι το Φεστιβάλ είναι και ελληνικό φεστιβάλ.
Μέχρι τώρα πάντως το ελληνικό κομμάτι ήταν περίπου απαξιωμένο.Αυτό απηχεί ένα μέρος της αλήθειας ή έτσι τουλάχιστον αισθάνονται οι έλληνες κινηματογραφιστές. Πέρυσι προβλήθηκαν όλες οι ελληνικές ταινίες που ήταν έτοιμες το Νοέμβριο, κάτι που έγινε για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Αλλά το σημαντικό δεν είναι να παιχτεί μια ταινία, αλλά να φέρεις το δημιουργό σε επαφή με το κοινό και με τους άλλους επαγγελματίες. Ο έλληνας κινηματογραφιστής θέλει να παιχτεί η ταινία του σε έναν ωραίο χώρο και να τον φέρεις σε επαφή με τους ξένους καλεσμένους, δημοσιογράφους, παραγωγούς, σκηνοθέτες, εκπροσώπους άλλων φεστιβάλ. Υπάρχει βέβαια και το πολύ σημαντικό τμήμα της αγοράς, όπου εκεί γίνεται η πραγματική δουλειά ανάμεσα στους δημιουργούς. Οι επαφές, οι ανταλλαγές απόψεων, οι συμφωνίες που υπογράφονται.
Ο τρίτος άξονας είναι η ισχυροποίηση του διεθνούς χαρακτήρα του φεστιβάλ στην κατεύθυνση που έχουν χαράξει οι προηγούμενοι διευθυντές. Πρόκειται για ένα διεθνές φεστιβάλ με διεθνή λάμψη και μεγάλη απήχηση στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κινηματογράφο κι αυτό πρέπει να ισχυροποιηθεί και να διασφαλιστεί. Θέλουμε, ακόμη, να κάνουμε όσο πιο δυνατό το τμήμα της αγοράς το οποίο είναι αυτή τη στιγμή ό,τι πιο δυναμικό διαθέτει το φεστιβάλ.
Θα υπάρχει λειτουργία και δράσεις του φεστιβάλ καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου;Πιστεύω πως τα φεστιβάλ δεν διαρκούν μόνο 10 ημέρες αλλά ολόκληρο το χρόνο. Γι’ αυτό έχουμε ήδη ξεκινήσει συζητήσεις με φορείς όπως το ΚΘΒΕ, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μέγαρο Μουσικής, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Το καλοκαίρι συνεχίζουμε αυτό που ξεκίνησε από πέρυσι. Το Σινεμά με Θέα, στο πιο όμορφο σινεμά της Ευρώπης, στην ταράτσα του Μεγάρου Μουσικής. Θα παίξουμε 14 ταινίες από τις 20 Ιουνίου μέχρι τις 14 Ιουλίου και από τις 29 Αυγούστου μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου. Θέλω, επίσης, να συναντήσω τους ιδιοκτήτες των θερινών κινηματογράφων, για να δούμε τι συνεργασίες μπορούμε να κάνουμε και πώς να βοηθήσουμε και με την τακτική ροή των ταινιών που βγαίνουν στις αίθουσες.
Η συνέντευξη είναι μέρος μιας μεγαλύτερης που παραχώρησε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης στο Ρ/Σ 93,4 στο Κόκκινο της Θεσσαλονίκης και στην εκπομπή «Με μια Ομπρέλα Κόκκινη»
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com